-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński26
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "pasja" [225]
[ + Dodaj cytat]Życie, w którym nic się nie dzieje, jest jałową egzystencją, albowiem brak mu ukrytego sensu w postaci pasji, choćby i pozornie niedorzecznej, lecz wyposażającej człowieka w ową napędzającą go sprężynę.
- Ale są powieści, które piszesz. To twoja praca.
- To moja pasja.
Pasja jest pasją. Emocje przedzielające okresy nudy, nieważne na co są ukierunkowane.
Jeśli swych marzeń nie starasz się zrealizować, podejmując konkretne działania, to zawsze pozostaną one tylko życzeniami. W życiu trzeba umieć samemu rozpalić w sobie żar.
-Podziwiam Cię. Masz swoją pasję i ją realizujesz. Nie ulegasz presjom.
-Czy miłość to wystarczający powód? A jeśli ja go kocham, ale nie mam ochoty osiąść nigdzie na stałe? A jeśli ja nie chcę gromadki dzieci i domku na przedmieściu?
-Kwestia twojego wyboru. Nikt Ci nie powie, co jest dla Ciebie dobre.
My mission in life is not merely to survive, but to thrive; and to do so with some passion, some compassion, some humor, and some style.
Musi pan zawsze pamiętać o pasji; bez pasji nie ma sztuki; sztuki nie ma bez ryzyka; trzeba w sobie wyostrzać zmysły, pielęgnować nerw, szał, dbać o to, żeby się wznieść ponad życie,gdzieś tam na granicy obłędu wyłapywać to, co stanowi esencję [...], a potem wracać - balansować i wracać...
Czasem istoty stworzone, by płonąć żywym ogniem uczuć, nie mogą przeżyć wielkiej pasji, która była dla nich przeznaczona, ponieważ jedna z nich jest zbyt młoda, a druga zbyt dojrzała.
Tak stojąc między krzyżem Jezusa a dobrego łotra, na prawo od zwłok Zbawiciela, ujął włócznię obiema rękami i z taką gwałtownością wbił ją w zapadnięty, naciągnięty bok Zbawiciela, że włócznia, przebiwszy wnętrzności i serce, wyszła troszkę lewym bokiem, utworzywszy małą ranę. Gdy następnie włócznię nagle wyciągnął, buchnął z szerokiej rany prawego boku obfity strumień krwi i wody, oblewając zbawieniem i łaską jego podniesione do góry oblicze. W tej chwili zeskoczył Kassius z konia, upadł na kolana i bijąc się w piersi, głośno wobec wszystkich wyznał Jezusa i oddał Mu cześć.
Tak to pierwsze, rzewne nabożeństwo Kościoła zapisało się w kochającym, macierzyńskim sercu Maryi mieczem boleści, przepowiedzianym przez Symeona. Ona wpoiła je w swe otoczenie, współczujące z Nią, i tak przeszło to nabożeństwo do naszego Kościoła. Święty ten dar, przekazany przez Boga sercu Matki, a przez Nią przechodzący z serca do serca Jej dzieci - trwa niezmiennie jako tradycja naszego Kościoła.