-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant64
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński32
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "ekstremizm" [6]
[ + Dodaj cytat]Dopóty, dopóki akceptować będziemy zasadę, że przekonania religijne muszą być respektowane, są bowiem przekonaniami religijnymi, musimy pogodzić się z tym, że Osama bin Laden i wszyscy zamachowcy-samobójcy... zasługują na szacunek! Jedynym wyjściem - tak oczywistym, że nie trzeba chyba do niego zachęcać - jest odrzucenie założenia, że wiara "z automatu" zasługuje na szacunek. To dlatego właśnie od lat robię wszystko, co w mojej mocy, by ostrzec ludzi przed religią per se, a nie tylko przed tak zwanym religijnym ekstremizmem. Nauczanie religii "umiarkowanej", choć samo w sobie oczywiście ekstremizmem nie jest, otwiera jednak furtkę, przez którą ten może się wślizgnąć.
Jeśli chcesz wiedzieć, co w najbliższym czasie trafi pod gilotynę, wypatruj najbardziej oczywistego objawu: ekstremizmu. Jest to wskaźnik prawie niezawodny, niczym przedśmiertne rzężenie instytucji zmuszonej przez własnych członków do podkreślania tylko i wyłącznie tych aspektów swojego funkcjonowania, które wyróżniają ją z tłumu (...).
Zwracaj uwagę na pojawianie się terminów "ekstremizm" i "terroryzm". Bądź wyczulony na hasła "zagrożenie" i "wyjątek" - są śmiertelnie niebezpieczne. Okazuj gniew, gdy ktoś podstępnie sięga do patriotycznego leksykonu.
Wadą każdej rewolucji jest to, że błyskawicznie się wynaturza. W końcu zwyciężają ekstremiści. Zawsze pojawia się ktoś, kto mówi, że aktualna władza nie jest wystarczająco gorliwa.
Wciąż mnie zdumiewało, a nawet z lekka brzydziło, że polityka może odegrać jakąkolwiek rolę w moim życiu. A przecież od lat wiedziałem, że rosnący rozdźwięk, wręcz przepaść między narodem a tymi, którzy wypowiadają się w jego imieniu, zarówno politykami, jak i dziennikarzami, musi doprowadzić do czegoś chaotycznego, gwałtownego i nieprzewidywalnego. Bez cienia wątpliwości Francja, podobnie jak pozostałe kraje Europy Zachodniej, od wielu lat zmierzała w stronę wojny domowej, ale do niedawna byłem przekonany, że przeważająca większość Francuzów jest zrezygnowana i apatyczna – zapewne dlatego, że sam byłem zrezygnowany i apatyczny. Cóż, pomyliłem się.
Ten ciąg wydarzeń - Gamergate, fala hejtu na forach, zmasowany atak na Pao - wstrząsnął wspólnotami w sieci, ale, o dziwo, nie jej nadzorcami. Zdawali się nie zauważać, jak głęboko kultura ekstremizmu i władza motłochu przeniknęły do mediów społecznościowych. Zjawiska tego nie zignorowała jednak skrajna prawica, która zorientowała się, że nie udaje im się to, co z taką łatwością osiągają platformy społecznościowe: przyciągają rzesze młodych, zaangażowanych politycznie Amerykanów, zwolenników białego nacjonalizmu.