cytaty z książek autora "Isaac Bashevis Singer"
Wszyscy gramy w szachy z Losem. On robi ruch i my robimy ruch. On usiłuje dać nam szacha i mata w trzech posunięciach, a my próbujemy temu zapobiec. Wiemy, że nie jesteśmy w stanie wygrać, ale mamy chęć pokazać mu prawdziwą walkę.
Jak ona może w to wierzyć? - zapytywał siebie. Nie, ona tylko udaje, oni wszyscy udają. Cały świat odgrywa farsę, ponieważ każdy wstydzi się powiedzieć: nie wiem".
Skoro seks jest dla dwojga a nawet dla jednego czlowieka, to dlaczego poezja musi byc dla wielu?
Z reguły człowiek, który oszukuje innych, oszukuje również siebie. Każdy kłamca jest przekonany, że zdoła nabrać cały świat, a tak naprawdę to on sam częściej daje się nabrać.
Zatrzymał się przed oknem wystawowym księgarni i zajrzał do środka. Boże drogi, takie mnóstwo książek, a żadna z nich nie powie człowiekowi, jak żyć? Tyle rad, ale żadnej konkretnej pomocy dla kogoś, kto znalazł się w emocjonalnej i duchowej ślepej uliczce! (...) Żadna nauka, żadna religia, żadna poezja, żadna socjologia mu wtedy nie pomogą.
Taki to kraj- mruczał- jedyne co umieją, to buntować się co kilka lat i brzęczeć łańcuchami".
Za każdym razem, kiedy Herman był świadkiem zabijania zwierząt lub ryb, zawsze przychodziła mu do głowy ta sama myśl: w swoim zachowaniu w stosunku do stworzeń, wszyscy ludzie byli nazistami. Zadowolenie, z jakim człowiek może robić z innymi gatunkami, co tylko mu się podoba, ilustruje najskrajniejsze teorie rasistowskie, zasadę według której 'silniejszemu wszystko wolno'”.
- […] I tak wszyscy umrzemy. Nie ma innych bogów prócz Śmierci, boga śmierci.
- Odpuść mi, mój królu, lecz Bóg prawdziwy jest Bogiem życia, nie śmierci.
- Nieprawda. Człowiek żyje trochę lat, po czym umiera na wieki. Człowiek żyje w trwodze: zabiją go, zachoruje, złamie sobie nogę, żona nie dochowa mu wiary, dzieci się utopią, dom zgorzeje. Lecz rzeki, góry i drzewa o nic się nie martwią. To one są Bogiem, a nie ten, co siedzi na niebiosach i mówi: „Nie jedz świni, nie śpij z Kosoką.” Dobrej nocy.
Tylko ciało umiera. Dusza żyje nadal. Ciało jest jak ubiór. Kiedy się zbrudzi czy wytrze, wyrzuca się go.
Dla ludzkiej natury typowe jest, że wielkości towarzyszy mierność. (...) Cała misja gatunku ludzkiego polega na grzebaniu się w błocie w poszukiwaniu pereł.
Nigdy nie należy się poświęcać dla ukochanej osoby. Kiedy raz się zaryzykuje życiem, tak jak ja to zrobiłam, nie pozostaje nic innego do ofiarowania.
- Mógłby być lepszy. To zależy od niego.
- Jak? Co powinniśmy zrobić?
- Nikogo nie krzywdzić. Nie mówić źle o nikim. Nie mieć nawet złych myśli.
- Czy to pomoże?
- Gdyby każdy tak postępował, nawet nasz świat byłby rajem.
- To się nigdy nie stanie.
- Każdy z nas musi czynić wszystko, na co go stać.
Nikt nie zaprzecza, że mają na nas wpływ nie wyjaśnione do końca siły, ale twierdzę, że są one wszystkie częścią misterium zwanego naturą. Czym jest natura, tego nie wie nikt, nawet ona sama.
Kelner stanął przy stoliku.
- Pan sobie życzy?
- Zapłacić - rzekł Jasza.
Te słowa wydały mu się dwuznaczne, jak gdyby miały znaczyć: zapłacić za oszukańcze życie.
W moim przekonaniu wszystkie religie są dziełem człowieka. Nie muszę się zgadzać z tymi ludźmi. Nigdy nie żywiłem zbytniego szacunku dla autorytetów. Nie uważam, że skoro jakiś człowiek powiedział to czy tamto, ja nie mogę mieć innej opinii.
W literaturze i w ogóle w sztuce wszelkie szkoły i uczniowie są czymś fatalnym. (...) Tylko płotki pływają w ławicach.
Kiedy ludzie przestają interesować się sztuką, zaczynają w większym stopniu zajmować się artystą i odwrotnie.
Powieściopisarze nigdy nie powiedzieli nam, że w miłości, podobnie jak i w innych sprawach, młodzi są jedynie żółtodziobami i że sztuka kochania dojrzewa z wiekiem i doświadczeniem.
Człowiek pozbawiony lęku byłby gorszy od zwierzęcia.
- Z kobietami ciężko się gada. Powiedz coś, co im się nie podoba, a zaraz robią raban. I ciągle wyrzekają się mężczyzn, że ich za mało kochają, nie dopieszczają. Kobiety wzajem się nienawidzą, lecz zawsze padają sobie w ramiona i udają przywiązanie. Jak jedna zachoruje, to druga zaraz przyjdzie zająć jej miejsce w łożu, koło jej męża. Nawet swej rodzonej siostry!
- A mężczyźni są lepsi? – spytał Cybula.
- Mężczyźni nie udają, że są lepsi, niż są.
...należymy do tych, którzy nas potrzebują, nie zaś do tych, których sami potrzebujemy.
Księgi wieczne i święte, to coś innego. One tworzą morze, w którym można pływać przez całe życie i nigdy nie dotrzeć do żadnej wyspy zrozumienia.
To piał radośnie jak kogut, kwiczał jak prosie, rżał jak koń, to znów wpadał w niezrozumiałą melancholię.
Przypomniałem sobie zasadę ,której nauczono mnie gdy byłem chłopcem:Jeśli złamiesz jedno z Dziesięciorga Przykazań -złamiesz je wszystkie.
Istota ludzka musi kogoś kochać, inaczej gaśnie niczym świeca.
Kiedy siadam do pisania, nie mam innego celu poza samą opowieścią. Opowiadanie jest celem (s. 111).
[...]
W sensie absolutnym wszystkie namiętności są albo całkowicie głupie, albo niezmiernie mądre.
Jeśli nie ma Boga, to człowiek musi zachowywać się jak Bóg.
Był pół-żydem – ani żydem, ani chrześcijaninem. Wypracował sobie swoją własną religię. Istniał według niego Stwórca, lecz nikomu się nie objawiał, nie udzielał żadnych wskazówek, co wolno, a czego nie wolno. Ci, którzy przemawiali w Jego imieniu, kłamali.