-
Artykuły
Hobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaks
16 -
Artykuły
Czytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
267 -
Artykuły
Podróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
11 -
Artykuły
Pisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
42
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
-
Patronat LC
Plagą całego życia mojej babki i jej she'enedry były pieśni pewnego minstrela. To, co on w nich głosił, było w najlepszym wypadku tylko połową prawdy i doprowadzało do różnorakich kłopotów z tym, czego ludzie od nich oczekiwali. No cóż, kiedy byłam młoda, głupia i zadufana w sobie, ktoś napisał pieśń o mnie. Nosi tytuł "Pościg Kerowyn" i ku mojemu najwyższemu obrzydzeniu wydaje się, że pokonała wszelkie bariery językowe.
Dirk sprawiał wrażenie, jakby z trudnością przychodziło mu zachować powagę. Tak samo Talia.
- Znam tę pieśń - rzekła kobieta z twarzą pełną uciechy. Prawdę mówiąc, sama ją śpiewałam.
- Tego się obawiałam. Czy wolno mi mieć nadzieję, iż nikt na waszym dworze nie wie, że to jest o mnie?
Talia uśmiechnęła się.
- O ile się orientuję, nie wiedzą. Ale to bardzo popularna pieśń.
Sącząc herbatę, Kerowyn zastanawiała się przez chwilę, czy istnieje na świecie ktoś, kto by nie słyszał tej pieśni.
- Moi żołnierze są śmiesznie z tego dumni i nie mogę przeszkodzić im w mówieniu ludziom, że to ja jestem tą Kerowyn. Gdy tylko wasi wieśniacy dowiedzą się o tym, skończy się na tym, że będę musiała słuchać bezbożnej interpretacji jakiegoś rolnika. A mnie się nawet nie podoba większość melodii - dokończyła ze skargą w głosie.
Dirk poczerwieniał na twarzy, próbując zdusić śmiech. Kero spojrzała na niego groźnie, lecz to tylko pogorszyło sprawę.
- To ty powinieneś siedzieć na niektórych z tych występów - burknęła. - Dziecięcy chór świątyni w Revenie, najstarszy piernik z Thornton przy akompaniamencie własnym na katarynce, para sopranów lirycznych, którzy śpiewali tak, że wydawało się, iż jest to dialog pomiędzy baranem i owcą oraz przynajmniej tuzin niedoszłych bardów z rozstrojonymi harfami. Minstrele! Chciałabym podusić ich wszystkich!
To przepełniło miarę. Dirk nie mógł powstrzymać się dłużej. Przeprosił krztusząc się i uciekł na zewnątrz.
Dodaj do ulubionych 
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
- Wybaczysz mi? - spytała cicho. - Och, mamo! - Objęłam ją tak mocno, że wypuściła wszystko z rąk - Przecież tak bardzo cię kocham. - Ja cię! - westchnął Xemerius. - I tak w koło Macieju. Tu naprawdę jest za dużo wilgoci!
(...) Chciałam obrzucić go karcącym spojrzeniem, ale potrafiłam tylko się uśmiechnąć promiennie do mojego słodkiego, małego, posępnego, demona gargulca. - Ciebie też kocham - powiedziałam. - O rany - westchnął. - Jakbyś była programem telewizyjnym, to od razu bym cię przełączył.
Wydolność jej serca nie przekraczała dziesięciu miłości na miesiąc.
Inne cytaty z tagiem ludzie
Dla mnie są Ściany Płaczu tam, gdzie rozstrzeliwano ludzi.
Trzeba mieć we krwi wstręt do jej przelewania.
Szukam dla człowieka jedynie punktu oparcia. Na więcej miejsca nie ma.
Inne cytaty z tagiem pieniądze
A woman has her years like a purse of coins and she spends them willy-nilly.
Pieniądz jest jak każdy inny wirus: przeżarłszy duszę, w której zagościł, odchodzi w poszukiwaniu świeżej krwi.
Pieniądze wcale nie są najważniejsze, ale pod warunkiem, że się je ma.