Postęp historii może wynikać wyłącznie z "racjonalizacji", z przyrostu wiedzy faktycznej i przemiany stosunków między ludźmi. [Max] Weber przyznaje wprawdzie, iż istnieje też proces "postępu" w sensie duchowego różnicowania się, dyferencjacji przeżyć, wzrastającego zwracania uwagi na niuanse uczuciowe. Proces ten polega na coraz bardziej świadomym przeżywaniu oraz powiększaniu się umiejętności wyrażania i komunikowania przeżyć. Inna sprawa, jak go ocenić? Czy te rozwijające się i nowo uświadomione możliwości, powodujące różne napięcia i problemy, uznane zostaną za wartość? Na pewno płaci się za ten proces pewną cenę. Ceną tą jest, według Webera, utrata poczucia dystansu, stylu i godności, wyrażająca się w pogoni za "przeżyciami" i w publicznym obnoszeniu się z nimi, a także w niemożności zniesienia "życia powszedniego".
Natomiast poza tym można mówić o postępie jedynie w sensie "technicznego", rozwoju środków. (...) Ów postęp w sferze "techniki" stanowi najważniejszy przejaw procesu racjonalizacji zachodzącego w historii. Racjonalizacja ta nie polega po prostu na przyroście wiedzy ludzi. O przyroście takim można tylko mówić w skali zbiorowej. Człowiek nowoczesny jako jednostka wie mniej o swoim otoczeniu niż człowiek pierwotny. Można wręcz powiedzieć, iż z jego perspektywy racjonalizacja w skali zbiorowej polega raczej na powiększaniu świadomości własnej niewiedzy. [s. 138-139]
Popularne tagi cytatów
Inne cytaty z tagiem miłość
- Nie ma "tego jedynego". Możliwości są niezliczone. - To okropne! - Wręcz przeciwnie. To niesamowite. - A ty i ja? - Po prostu inna kombinacja.
Człowiek szuka spokoju z osobą, która żyje, dzieląc z nią codzienność.
To nieważne, że w tej chwili nie umiesz tego powiedzieć. Będę to mówiła za nas oboje. I któregoś dnia się nauczysz.
Inne cytaty z tagiem ludzie
Tak wiec gdy misjonarze zapędzili się na Alaskę, gdzie straszyli tubylców potwornościami Piekła w postaci płonącego jeziora ognia oczekującego grzeszników, Eskimosi ochoczo pytali: "Jak można się tam dostać?").
Z jednej strony przez te wszystkie lata nie mogłem znieść samotności, z drugiej strony ludzie mnie drażnili, męczyli, ich pusta gadanina, pozbawiona polotu i sensu, ciągłe mamlanie wszystkich przyziemnych plotek, spraw, używanie innych do własnych celów, wszędobylski egoizm. Żyłem na swojej pustyni, z której czasem wychodziłem pogadać z ludźmi, by sami w końcu przez własną papl...
RozwińNajpiękniejszym aktem miłości jest ofiarowanie komuś wolności.
Inne cytaty z tagiem pieniądze
... pragnienie posiadanie pieniędzy jest absolutnie normalne, tak jak chęć życia i pozostawania na wolności.
Nie chcę, żebyśmy siedzieli na pieniądzach jak jacyś skąpcy. Mamy je po to, by z nich korzystać.
Bo tak naprawdę to czym są pieniądze? Są środkiem do celu.