Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać315
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
św. Grzegorz z Nyssy
Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Grzegorz_z_Nyssy
13
7,0/10
Urodzony: 0335 (data przybliżona)Zmarły: 10.01.0395
Grzegorz z Nyssy, cs. Swiatitiel Grigorij, jepiskop Nisskij (ur. ok. 335 w Cezarei, Kapadocja, zm. 10 stycznia między 394 - 395) - biskup Nyssy, przez niektórych utożsamianej z dzisiejszym Nevşehir k. dawnej Cezarei kapadockiej. Jeden z ojców Kościoła, święty Kościołów: katolickiego[1], anglikańskiego, ewangelickiego, ormiańskiego, koptyjskiego, syryjskiego i prawosławnego
Grzegorz był bratem św. Bazylego, św. Piotra z Sebasty i św. Makryny Młodszej. Tradycja rodzinna, jego ojciec był retorem, ukierunkowała go w dzieciństwie na drogę nauki, a także głębokiego życia religijnego (obydwoje rodzice zostali wpisani do katalogu świętych). Po śmierci żony, za namową swego brata przyjął święcenia kapłańskie i poświęcił się życiu ascetycznemu. Wszechstronnie wykształcony Grzegorz stał się jednym z najwybitniejszych teologów tamtych czasów. Pozostawił po sobie bardzo bogatą spuściznę pisarską, na którą złożyły się rozprawy teologiczne zwalczające błędy arianizmu, komentarze do Pisma św., dzieła ascetyczne oraz wiele kazań i listów. Wstąpił do klasztoru nad Morzem Czarnym. W roku 371 (według innych źródeł w 372) został powołany na biskupa Nyssy (dziś Nevşehir) w Kapadocji. Początki jego urzędowania nie były łatwe, bowiem, jak mówił o tym św. Bazyli, Grzegorz był zbyt pobłażliwy i łatwowierny, a przy tym pozbawiony taktu. W późniejszym okresie na dwa lata został odsunięty od urzędu pod fałszywym zarzutem sprzeniewierzenia majątku Kościoła. W roku 380 został wybrany metropolitą Sebasty.
Uczestniczył w soborze w Konstantynopolu (381),gdzie bronił nicejskiego wyznania wiary, przeciw arianom. Miał być tam głównym autorem projektu nowego, ogłoszonego przez ten Sobór nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary, który uzupełnieniu do Nicejskiego symbolu wiary definiował boską naturę Ducha Świętego. Nazywano go "kolumną Kościoła" i "Filarem Ortodoksji". Dla potomnych pozostał w pamięci jako człowiek otwarty i miłujący pokój, współczujący biednym i chorym.
Walczącego z herezją Arian hierarchę z powodu ich intryg pozbawiono katedry i skazano na wygnanie. Dopiero po ośmiu latach zrehabilitował go cesarz Gracjan.
Święty Grzegorz zmarł w wieku ok. 60 lat.
Grzegorz był bratem św. Bazylego, św. Piotra z Sebasty i św. Makryny Młodszej. Tradycja rodzinna, jego ojciec był retorem, ukierunkowała go w dzieciństwie na drogę nauki, a także głębokiego życia religijnego (obydwoje rodzice zostali wpisani do katalogu świętych). Po śmierci żony, za namową swego brata przyjął święcenia kapłańskie i poświęcił się życiu ascetycznemu. Wszechstronnie wykształcony Grzegorz stał się jednym z najwybitniejszych teologów tamtych czasów. Pozostawił po sobie bardzo bogatą spuściznę pisarską, na którą złożyły się rozprawy teologiczne zwalczające błędy arianizmu, komentarze do Pisma św., dzieła ascetyczne oraz wiele kazań i listów. Wstąpił do klasztoru nad Morzem Czarnym. W roku 371 (według innych źródeł w 372) został powołany na biskupa Nyssy (dziś Nevşehir) w Kapadocji. Początki jego urzędowania nie były łatwe, bowiem, jak mówił o tym św. Bazyli, Grzegorz był zbyt pobłażliwy i łatwowierny, a przy tym pozbawiony taktu. W późniejszym okresie na dwa lata został odsunięty od urzędu pod fałszywym zarzutem sprzeniewierzenia majątku Kościoła. W roku 380 został wybrany metropolitą Sebasty.
Uczestniczył w soborze w Konstantynopolu (381),gdzie bronił nicejskiego wyznania wiary, przeciw arianom. Miał być tam głównym autorem projektu nowego, ogłoszonego przez ten Sobór nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary, który uzupełnieniu do Nicejskiego symbolu wiary definiował boską naturę Ducha Świętego. Nazywano go "kolumną Kościoła" i "Filarem Ortodoksji". Dla potomnych pozostał w pamięci jako człowiek otwarty i miłujący pokój, współczujący biednym i chorym.
Walczącego z herezją Arian hierarchę z powodu ich intryg pozbawiono katedry i skazano na wygnanie. Dopiero po ośmiu latach zrehabilitował go cesarz Gracjan.
Święty Grzegorz zmarł w wieku ok. 60 lat.
7,0/10średnia ocena książek autora
18 przeczytało książki autora
114 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Orygenes, Eustacjusz z Antiochii i Grzegorz z Nyssy o wywoływaniu duchów
Orygenes, św. Grzegorz z Nyssy
3,0 z 1 ocen
9 czytelników 0 opinii
2016
Bóg i zło. Pisma Bazylego Wielkiego, Grzegorza z Nyssy i Jana Chryzostoma
7,5 z 2 ocen
14 czytelników 0 opinii
2004
O naśladowaniu Boga. Pisma ascetyczne: Co znaczy być chrześcijaninem; O doskonałości; O celu życia i prawdziwej ascezie
św. Grzegorz z Nyssy
7,5 z 2 ocen
6 czytelników 0 opinii
2001
Najnowsze opinie o książkach autora
Życie Mojżesza św. Grzegorz z Nyssy
8,2
Radzę poczytać.
Pożyteczna lektura, chociaż podejście autora czasem może się wydawać kontrowersyjne.
Streszczenie życia Mojżesza, jako symbolu cnót.
W walce z Amalekitami, Izraelici nie walczyli gremialnie - wystawili dobranych wojowników.
Gdy ręce Mojżesza były wzniesione wygrywali, gdy opadały przegrywali, ale lud musiał być "czysty" !!!
Ci zaś, którzy uzurpowali sobie godność kapłańską zostali spaleni w ogniu.
Sens symboliczny plag.
Anioł bratem człowieka - objawia się i przybywa, gdy zbliżamy się do faraona.
Trąba - jest nauką traktującą o naturze Boga. Mocniej uderza w Czasach Ostatecznych.
Łucznictwo duchowe.
Niewzruszoną zbroją, która chroniła Mojżesza i sprawiła, że zły łucznik nic nie zyskał - był sam Bóg.
Życie Mojżesza św. Grzegorz z Nyssy
8,2
Bardzo dobre opracowanie dla każdego kto chce zgłębić wiedzę na temat życia Mojżesza, który jest fundamentem wiary chrześcijańskiej.I nie chodzi tu bynajmniej o literalne odczytanie Księgi Wyjścia i innych ksiąg z Pisma Świętego, a interpretację tych tekstów. O czytanie "między wierszami" oraz zrozumienie specyfiki/kultury sprzed ponad 2000 lat, która dla człowieka XXI w, może być mało zrozumiała.