Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzternaście książek na nowy tydzień. Silne emocje gwarantowane!LubimyCzytać2
- ArtykułyKsiążki o przyrodzie: daj się ponieść pięknu i sile natury podczas lektury!Anna Sierant6
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński45
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać426
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Simon Tormey
Źródło: www.sydney.edu.au
1
6,8/10
Pisze książki: nauki społeczne (psychologia, socjologia, itd.)
Simon Tormey is a political theorist based in the School of Social and Political Sciences. Prior to his appointment at Sydney in 2009 he was Professor and Head of the School of Politics and International Relations and founding Director of the Centre for the Study of Social and Global Justice (CSSGJ) at the University of Nottingham UK. He was educated at the University of Wales, Swansea receiving his doctorate in 1991. He was a Research Scholar and Lecturer at the University of Leicester before joining Nottingham in 1990. In 2005 he was awarded a personal chair (‘professorship’) in Politics and Critical Theory.
6,8/10średnia ocena książek autora
5 przeczytało książki autora
21 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Od teorii krytycznej do postmarksizmu
Simon Tormey, Jules Townshend
6,8 z 4 ocen
26 czytelników 1 opinia
2010
Najnowsze opinie o książkach autora
Od teorii krytycznej do postmarksizmu Simon Tormey
6,8
Bardzo fajne i króciutkie wprowadzenie do postmarksistowskiej myśli w nurcie "słabym" i "mocnym".
Na pochwałę zasługuje metoda jaką obrali autorzy.
W krótkich rozdziałach, osadzają myślicieli w kontekście historycznym, przedstawiają ich argumentację, a na końcu dokonują jej krytyczną ewaluację (przy uwzględnieniu często innych myślicieli z tego nurtu). To podejście czyni tą lekturę nie tylko bardzo dobrym omówieniem postmarksizmu, ale też pobudza czytelnika intelektualnie do myślenia nad przyszłością teorii i praktyki jaką kreujemy dla siebie i innych. Na pochwałę zasługują szczególnie trzy rozdziały: o Deleuze i Guattarim, o Habermasie i o postmarksistowskim feminizmie. W nich jasno widać jak dużo czasu włożyli autorzy aby przystępnie przedstawić czytającemu ich argumentację, nie upraszczając ich myśli. Bibliografia jest również bardzo duża, co zaskakuje przy tak małym wprowadzeniu. Zakończenie też jest ogromnym plusem, przedstawiającym największe problemy marksizmu/postmarksizmu i pokazuje nam mimo to, że będzie to nurt dalej wpływający na naszą politykę. Czy będzie to jego afirmacja, negacja, rekonstrukcja czy modyfikacja: to już zależy od nas.