Najnowsze artykuły
- ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
- ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
- ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński28
- ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Asiruddin Akhsikati
1
8,2/10
Pisze książki: poezja
Zmarły: 01.01.1281
Perski poeta.
Urodził się w Akhsikat, najdalej położonym na północ mieście, w który mówiło się w języku farsi (perskim). Dziś miejscowość ta należy do Uzbekistanu.
Kształcił się w Balchu, który obecnie leży w granicach Afganistanu.
Przez jakiś czas mieszkał w Heracie i Marwie. Potem wyjechał do Bagdadu.
Tworzył głównie kasydy (wiersze bez podziału na strofy) ku czci miejscowych władców.
Polski czytelnik mógł zaznajomić się z fragmentami twórczości Asiruddina z Akhsikatu dzięki antologii zatytułowanej "Drugi dywan perski" (Wydawnictwo Literackie, 1980).
Urodził się w Akhsikat, najdalej położonym na północ mieście, w który mówiło się w języku farsi (perskim). Dziś miejscowość ta należy do Uzbekistanu.
Kształcił się w Balchu, który obecnie leży w granicach Afganistanu.
Przez jakiś czas mieszkał w Heracie i Marwie. Potem wyjechał do Bagdadu.
Tworzył głównie kasydy (wiersze bez podziału na strofy) ku czci miejscowych władców.
Polski czytelnik mógł zaznajomić się z fragmentami twórczości Asiruddina z Akhsikatu dzięki antologii zatytułowanej "Drugi dywan perski" (Wydawnictwo Literackie, 1980).
8,2/10średnia ocena książek autora
25 przeczytało książki autora
44 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Drugi dywan perski Rumi
8,2
Druga część zbioru wierszy perskich poetów jest jeszcze bogatsza niż pierwsza. Mamy tu również większy zasięg geograficzny autorów ze względu na miejsce urodzenia, bo wzbogacony o współczesne Indie, Pakistan i Turkmenistan.
Motywy wierszy są typowe dla dawnej poezji perskiej: opisy urody ukochanej osoby, piękno przyrody, legendy o bohaterach czy przemijanie. Nowym ale za to widocznym elementem są wiersze wychwalające zalety wina. Świadczy to o otwartości i tolerancji, jakie panowały w Persji w początkach panowania islamu na jej terytorium. Strona graficzna przypomina mi tę z "Księgi tysiąca i jednej nocy"; zresztą wiersze też mają taki nieco baśniowy klimat.
Polecam wszystkim miłośnikom literatury bliskowschodniej z dawnych czasów (miałem dodać pięknych i spokojnych, ale przecież takie nigdy nie były).
Drugi dywan perski Rumi
8,2
„Drugi dywan perski” to kolejna cześć wyboru klasycznej poezji perskiej autorstwa Władysława Dulęby. Jak napisał sam autor w przedmowie, zbiór ten nie miał być „druga ligą” perskich poetów i w rzeczywistości nią nie jest. Zaprezentowane w tomiku bogactwo myśli i form poetyckich sprawia, że po raz kolejny możemy zatracić się estetycznej i duchowej podróży w orientalną przeszłość.
Tomik zawiera rozwinięcie motywów i stylów, które zaprezentowano w pierwszej części antologii. Mamy zatem nieco ckliwą poezję miłosną, wiersze mistyczne i filozoficzne, wizję przepięknych ogrodów oraz wyrazy uwielbienia dla winnej czarki. I oczywiście wspaniałe czterowiersze, prezentujące niekiedy głębokie i ponadczasowe wartości, które zdaje się współczesny człowiek konsumpcyjnego Zachodu w dużej mierze już zatracił. Jeśli lektura tego zbioru poezji ma mieć jeszcze jakiś dodatkowy walor, poza doznaniem czysto estetycznym, to z pewnością może to być pewna nauka innego postrzegania świata. Czasami nieco nadmiernie pesymistyczna, ale, w zderzeniu z naszą zabieganą rzeczywistością, na pewno harmonizująca życiowe wartości.
W wyborze znajdziemy naprawdę dużo poetyckich perełek. Myślę, że tomik można - ba, nawet należy - czytać wielokrotnie. Wiersze, które za pierwszym razem mogły nie zwrócić naszej uwagi, podczas kolejnej lektury są w stanie odsłonić swoją ukrytą wartość. Jeśli mam porównać oba przeczytane przeze mnie tomiki, to „Dywan perski” miał zachęcić czytelnika i odkryć przed nim nieznany świat. Natomiast „Drugi dywan perski” daje możliwość jego pełnej degustacji.
Gdybym miałbym wskazać wiersz, który jakoś szczególnie zapadł mi w pamięć, to z pewnością byłby to genialny utwór Nasera Chosrana „Pewnego dnia ze skały ku niebu wzniósł się orzeł”. Moim odkryciem w „Dywanie perskim” był Omar Chajjam i jego czterowiersze. W drugim dywanie mamy doskonałe rozwinięcie tej formy poetyckiej w postaci twórczości Dżalaluddina Rumiego, wielkiego mistyka i poety. Warto w tym miejscu zamieścić coś dla przykładu, aby nie być gołosłowny:
„W sercu mym i poza sercem wszędzie tylko ty,
w ciele moim, we krwi, w żyłach wszędzie tylko ty.
Jakżeż ma się we mnie zmieścić niewiara i wiara?
Niezrównana ma istota, gdy nią jesteś ty.” (s. 279)
Tak, niezależnie od tego, co bym tutaj jeszcze nie napisał, i tak pewnie nie jestem w stanie oddać w należyty sposób uroku oraz wartości tych utworów. Dlatego, jeśli ktoś ma możliwość, chęć lub po prostu lubi poezję, polecam sięgnąć po którykolwiek z tomików przygotowanych dla nas przez Władysława Dulębę. Warto. A na koniec, z dedykacją dla czytających te słowa, Dżami.
„Szczęśliwy, komu piętno dano z miłości ogniska
i łza z chmury namiętności w oku jego błyska,
dalekie mu sprawy ludzi obcych, nieświadomych,
bliski kąt, strawa skromna, książka sercu bliska.” - (s. 335)