Najnowsze artykuły
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaks
15
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
253
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą11
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
42
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
1980
1977Dywan perski Abolqasem Ferdousi
„Dywan perski” to zbiór wierszy perskich poetów z okresu średniowiecza. Tomik wzbogacony jest o krótkie noty biograficzne poszczególnych autorów oraz mini słownik pojęć, dzięki czemu lepiej możemy zrozumieć prezentowaną treść. Całość wzbogacają piękne, kolorowe ilustracje z perskich rękopisów. Tomik przenosi nas w świat estetycznych odczuć średniowiecznych mieszkańców Persji, a przynajmniej tych, którzy parali się pisaniem i czytaniem poezji. Muszę przyznać, że kolejne wiersze, opiewające budzącą się do życia wiosnę, urok wczesnego poranka, ogrody pełne kwiatów i cyprysów, cudowność rubinowego wina oraz miłosne rozterki, zmusiły mnie do refleksji, jak my sami dalecy jesteśmy od tego typu estetycznej wrażliwości. Dla przykładu, brzask poranka jako zjawisko estetyczne w naszej obecnej kulturze jest prawie niezauważalne. Z różnych powodów. Wiersz „Obudź się, bo już pierzchają przerdzewiałe gwiazdy nocy...” (Szamsuddin) pozwala zrozumieć, jak wiele tracimy. Ten opis porannego ogrodu pełnego róż i degustacja pierwszych promieni słonecznych w towarzystwie „złotej czarki” - coś wspaniałego! Tylko czytając takie wiersze, można zrozumieć, jak wysoki był poziom kulturalnych tamtych obszarów w średniowieczu, i jaką wielką katastrofą była inwazja mongolska, która starła w proch kwitnące miasta, zastępując tolerancyjną radość z życia surowym, stepowym fanatyzmem i barbarzyństwem. W bogatym zbiorze wierszy z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie. Mnie wręcz zachwyciły absolutnie genialne czterowiersze (rubajjaty) Omara Chajjama. Nie miałem wcześniej pojęcia o ich istnieniu. A byłoby wielką szkodą nie przeczytać: „Chajjamie, jeśli cię wino upoi, ciesz się, i dziewczyną o licach jak tulipan ciesz się; skoro ostateczną rzeczą świata jest nicość, pomyśl sobie, że nie jesteś, i gdy jesteś, ciesz się” (s. 96) albo „Czy wiesz, czemu kogut do dnia, o białym brzasku, tyle krzyku naraz czyni, tak głośno rozpacza? Mówi tak: Ukazano w zwierciadle poranka, że minęła jeszcze jedna noc z twojego życia.” (s. 100) Już wiem, że jest to pozycja, którą muszę koniecznie zdobyć. Myślę, że zajmie godne miejsce obok „Maksym i rozważań moralnych” La Rochefoucaulda. Zainteresowały mnie również zawarte w tomiku fragmenty z „Szahname” Ferdousiego – trzeba będzie kiedyś sięgnąć po ten narodowy epos perski. Tak, „Dywan perski” okazał się być pożyteczną lekturą, która dała mi sporo przemyśleń oraz inspiracji. Z chęcią sięgnę po kolejne części tego cyklu.Drugi dywan perski Rumi
„Drugi dywan perski” to kolejna cześć wyboru klasycznej poezji perskiej autorstwa Władysława Dulęby. Jak napisał sam autor w przedmowie, zbiór ten nie miał być „druga ligą” perskich poetów i w rzeczywistości nią nie jest. Zaprezentowane w tomiku bogactwo myśli i form poetyckich sprawia, że po raz kolejny możemy zatracić się estetycznej i duchowej podróży w orientalną przeszłość. Tomik zawiera rozwinięcie motywów i stylów, które zaprezentowano w pierwszej części antologii. Mamy zatem nieco ckliwą poezję miłosną, wiersze mistyczne i filozoficzne, wizję przepięknych ogrodów oraz wyrazy uwielbienia dla winnej czarki. I oczywiście wspaniałe czterowiersze, prezentujące niekiedy głębokie i ponadczasowe wartości, które zdaje się współczesny człowiek konsumpcyjnego Zachodu w dużej mierze już zatracił. Jeśli lektura tego zbioru poezji ma mieć jeszcze jakiś dodatkowy walor, poza doznaniem czysto estetycznym, to z pewnością może to być pewna nauka innego postrzegania świata. Czasami nieco nadmiernie pesymistyczna, ale, w zderzeniu z naszą zabieganą rzeczywistością, na pewno harmonizująca życiowe wartości. W wyborze znajdziemy naprawdę dużo poetyckich perełek. Myślę, że tomik można - ba, nawet należy - czytać wielokrotnie. Wiersze, które za pierwszym razem mogły nie zwrócić naszej uwagi, podczas kolejnej lektury są w stanie odsłonić swoją ukrytą wartość. Jeśli mam porównać oba przeczytane przeze mnie tomiki, to „Dywan perski” miał zachęcić czytelnika i odkryć przed nim nieznany świat. Natomiast „Drugi dywan perski” daje możliwość jego pełnej degustacji. Gdybym miałbym wskazać wiersz, który jakoś szczególnie zapadł mi w pamięć, to z pewnością byłby to genialny utwór Nasera Chosrana „Pewnego dnia ze skały ku niebu wzniósł się orzeł”. Moim odkryciem w „Dywanie perskim” był Omar Chajjam i jego czterowiersze. W drugim dywanie mamy doskonałe rozwinięcie tej formy poetyckiej w postaci twórczości Dżalaluddina Rumiego, wielkiego mistyka i poety. Warto w tym miejscu zamieścić coś dla przykładu, aby nie być gołosłowny: „W sercu mym i poza sercem wszędzie tylko ty, w ciele moim, we krwi, w żyłach wszędzie tylko ty. Jakżeż ma się we mnie zmieścić niewiara i wiara? Niezrównana ma istota, gdy nią jesteś ty.” (s. 279) Tak, niezależnie od tego, co bym tutaj jeszcze nie napisał, i tak pewnie nie jestem w stanie oddać w należyty sposób uroku oraz wartości tych utworów. Dlatego, jeśli ktoś ma możliwość, chęć lub po prostu lubi poezję, polecam sięgnąć po którykolwiek z tomików przygotowanych dla nas przez Władysława Dulębę. Warto. A na koniec, z dedykacją dla czytających te słowa, Dżami. „Szczęśliwy, komu piętno dano z miłości ogniska i łza z chmury namiętności w oku jego błyska, dalekie mu sprawy ludzi obcych, nieświadomych, bliski kąt, strawa skromna, książka sercu bliska.” - (s. 335)Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
