Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Arno Schmidt
5
6,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzony: 01.01.1914Zmarły: 01.01.1979
Niemiecki pisarz oraz tłumacz literatury anglo-amerykańskiej. Podjął pierwsze próby pisarskie w połowie lat trzydziestych, ale większość tych zapisków przepadła w czasie wojny.
Arno Schmidt uchodził za outsidera, skupionego na swoim Ja. Centrum wszystkich jego książek stanowią – często w rozmaitych przebraniach – jego osobiste doświadczenia, myśli, poglądy i zainteresowania. Bardzo osobliwa stylistyka opowiadań i powieści Arno Schmidta sprawiła, że nigdy nie stał się on ulubieńcem szerokiej publiczności, aczkolwiek w opinii krytyki uchodzi za jednego z najwybitniejszych autorów niemieckich po 1945 roku. Najważniejsze jego utwory to opowiadania Die Umsiedler (1953, Przesiedleńcy),Seelandschaft mit Pocahontas (1955, Krajobraz z Pocahontas),powieść Das steinerne Herz (1956, Kamienne serce). Kaff auch MARE CRISIUM (1960, Zapadła dziura także MARE CRISIUM),opowiadania z tomu Kühe in Halbtrauer (1964, Krowy na wpół w żałobie),dzieło życia Zettels Traum (1970, Sen Spodka),Die Schule der Atheisten (1972, Szkoła ateistów) i Abend mit Goldrand (1975, Wieczór ze złoconym brzegiem). Arno Schmidt jest autorem szeregu prac historycznoliterackich i psychoanalitycznych oraz esejów radiowych. Za swoją twórczość otrzymał m.in. nagrodę im. Theodora Fontane (1964) i nagrodę im. Goethego (1973).http://
Arno Schmidt uchodził za outsidera, skupionego na swoim Ja. Centrum wszystkich jego książek stanowią – często w rozmaitych przebraniach – jego osobiste doświadczenia, myśli, poglądy i zainteresowania. Bardzo osobliwa stylistyka opowiadań i powieści Arno Schmidta sprawiła, że nigdy nie stał się on ulubieńcem szerokiej publiczności, aczkolwiek w opinii krytyki uchodzi za jednego z najwybitniejszych autorów niemieckich po 1945 roku. Najważniejsze jego utwory to opowiadania Die Umsiedler (1953, Przesiedleńcy),Seelandschaft mit Pocahontas (1955, Krajobraz z Pocahontas),powieść Das steinerne Herz (1956, Kamienne serce). Kaff auch MARE CRISIUM (1960, Zapadła dziura także MARE CRISIUM),opowiadania z tomu Kühe in Halbtrauer (1964, Krowy na wpół w żałobie),dzieło życia Zettels Traum (1970, Sen Spodka),Die Schule der Atheisten (1972, Szkoła ateistów) i Abend mit Goldrand (1975, Wieczór ze złoconym brzegiem). Arno Schmidt jest autorem szeregu prac historycznoliterackich i psychoanalitycznych oraz esejów radiowych. Za swoją twórczość otrzymał m.in. nagrodę im. Theodora Fontane (1964) i nagrodę im. Goethego (1973).http://
6,0/10średnia ocena książek autora
24 przeczytało książki autora
80 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Republika uczonych. Krótka powieść z obszaru końskich szerokości
Arno Schmidt
5,9 z 15 ocen
73 czytelników 3 opinie
2011
Das steinerne Herz. Historischer Roman aus dem Jahre 1954 nach Christi
Arno Schmidt
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2008
Najnowsze opinie o książkach autora
Republika uczonych. Krótka powieść z obszaru końskich szerokości Arno Schmidt
5,9
Ciężko dać tej książce konkretną ilość gwiazdek. Na pewno jest to proza nietypowa (pomieszanie Joyce'a z Witkacym). Akcja nie jest wartka, zapis bardzo specyficzny, jednak przesłanie bardzo wartościowe, fatalistyczne. Do sposobu zapisu można się przyzwyczaić, im dalej tym łatwiej jest zrozumieć o czym ma się cała historia. Na pewno warto przeczytać - nietuzinkowa.
Niezwykłe zdanie "Będziesz cesarzem duszy mojej." wstrząsnęło mną jak cała książka.
Republika uczonych. Krótka powieść z obszaru końskich szerokości Arno Schmidt
5,9
Bardzo ją lubię i cenię za przewrotność, ironię. Autor bawi się przednio, komponując wymyślne konstrukcje narracyjne, przestrzenie swego świata, który jest w istocie przerażającą satyrą na praktyki naszej zachodniej cywilizacji. Szydzi ze świętoszkowatej moralności mieszczańskiej.
Nic się nie zmieniło, po tylu dekadach wciąż jest bardzo świeża
Cudownie intertekstualna! Cytatem Schmidt też się potrafi zabawić.