w płaczu zawsze jest o nas więcej niż w słowach, a ten, kto płacze, za każdym razem wraca do świata, jakby łzy pokazywały mu prawdę. Czy zgo...
Najnowsze artykuły
Artykuły
Czytamy w weekend. 26 lipca 2024LubimyCzytać263Artykuły
Powstaje nowa „Lalka”! Co wiemy o ekranizacji powieści Prusa?Konrad Wrzesiński70Artykuły
Powiedz mi, gdzie jedziesz na wakacje, a powiem ci, co czytać: idealne książki na latoAnna Sierant17Artykuły
Zadaj pytanie Marii Strzeleckiej, laureatce Nagrody Literackiej WarszawyLubimyCzytać4
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Wojciech Kudyba
![Wojciech Kudyba](https://s.lubimyczytac.pl/upload/default-author-140x200.jpg)
20
1
5,2/10
Urodzony: 18.09.1965
Wojciech Kudyba – pisarz, krytyk, historyk literatury, prof. nadzw. w Katedrze Literatury Współczesnej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, wykładowca Studium Literacko-Artystycznego UJ. Autor książek o poezji najnowszej Wiersze wobec Innego (Sopot 2012) i Generacja „źle obecna” (Sopot 2014). Współpracownik „Toposu”, współzałożyciel grupy literackiej „Topoi”, laureat, a ostatnio także juror wielu konkursów literackich, m.in. nagrody „Orfeusz”. Opublikował sześć zbiorów wierszy.https://pl.wikipedia.org/wiki/Wojciech_Kudyba
5,2/10średnia ocena książek autora
49 przeczytało książki autora
82 chce przeczytać książki autora
6fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
„Cały jesteś błogosławiony”. Dzieje przyjaźni o. Pio i ks. Dolindo
Wojciech Kudyba
7,8 z 4 ocen
4 czytelników 0 opinii
2024
Poezja jest podróżą. O wierszach Janusza Stanisława Pasierba
Wojciech Kudyba
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2023
Pułascy. Non alius regit
Wojciech Kudyba
Cykl: Pułascy (tom 2)
3,5 z 2 ocen
5 czytelników 1 opinia
2021
Pułascy. Aut vincere, aut morii
Wojciech Kudyba
Cykl: Pułascy (tom 1)
8,0 z 7 ocen
23 czytelników 2 opinie
2020
Herbert w listach. (Auto)portret wieloraki
Wojciech Kudyba, Tomasz Korpysz
7,0 z 1 ocen
10 czytelników 0 opinii
2018
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
To było tak, jakbym wpadł do wody i nagle przestał się szarpać, a ona sama zaczęła mnie nieść. Człowiek się szarpie w życiu, bo się boi. Wod...
To było tak, jakbym wpadł do wody i nagle przestał się szarpać, a ona sama zaczęła mnie nieść. Człowiek się szarpie w życiu, bo się boi. Woda życia jest rzeczywiście głęboka i nie da się do końca przewidzieć, dokąd płynie. A czasem szarpie się też tak, jakby chciał jej nadać własny kierunek. Męczy się bez potrzeby, bo to nie on ją ogarnia, tylko ona jego. (s.181-182).
2 osoby to lubiąSens słów to nie jest przecież to, co się czuje, kiedy się je mówi, tylko to, co się robi, kiedy już się wypowie. (s.165).
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Pułascy. Non alius regit Wojciech Kudyba ![Pułascy. Non alius regit](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4987000/4987856/934619-352x500.jpg)
3,5
![Pułascy. Non alius regit](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4987000/4987856/934619-352x500.jpg)
Po przypięciu łatki królobójcy Kazimierz Pułaski musiał opuścić swoją ojczyznę. W świecie ludzi dbających o własny interes, walczył on przeciw tyranii rosyjskiej w Turcji i tej brytyjskiej w koloniach amerykańskich. Jego bezkompromisowość i wola walki nie podobała się wielu amerykańskim dowódcom, którzy bali się, że "przybłęda" stanie się ich przełożonym. Na tyle książki można ujrzeć opinię dr. hab. Macieja Nowaka, którą podzielam.
Pułascy. Aut vincere, aut morii Wojciech Kudyba ![Pułascy. Aut vincere, aut morii](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4919000/4919621/798760-352x500.jpg)
8,0
![Pułascy. Aut vincere, aut morii](https://s.lubimyczytac.pl/upload/books/4919000/4919621/798760-352x500.jpg)
Przyznaję, że było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem, chociaż o jego istnieniu i dorobku naukowym wielokrotnie słyszałem. Co prawda nie miałem z panem Wojciechem Kudybą styczności na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie, ale inni wykładowcy tej uczelni sygnalizowali mi postać tego uczonego. Po tym jak recenzja jego książki „Imigranci wracają do domu” pojawiła się na naszym blogu myślałem, że pierwszą pozycją przeczytaną będzie właśnie ona, ale kiedy pojawiła się opcja zrecenzowania eposu „Pułascy”, postanowiłem sięgnąć do tej historii.
Na początku muszę przyznać, że przez dłuższy czas zbierałem się do tej lektury i odwlekałem moment otwarcia książki. Obawiałem się, że Kudyba napisał smętną – i zapewne trudną w lekturze i odbiorze – pozycję, w dodatku o tym wycinku historii Polski, o którym dzisiaj zapewne nikt nie pamięta. Sam ostatni raz czytałem o XVIII wieku przed zaliczeniem z oświecenia, czyli dawno, a tutaj nagle jest powrót do tamtych czasów. Zdecydowanie bardziej wolę okres XX wieku i współczesności, stąd może nie mój paraliż, ale pewna rezerwa.
Dodam tylko, że lektura pierwszego tomu „Pułascy” zbiegła się z wyborami prezydenckimi, a konkretnie z kampanią przed drugą turą i na pewno ten nastrój zamieszania politycznego w naszym kraju również niósł mnie przez karty historii Kudyby. Naturalnie w Polsce nie mieliśmy do czynienia z takim zrywem jak przy okazji konfederacji barskiej, ale już w kwestiach odpowiedzialności za kraj i postawie polityków można było znaleźć podobieństwa. Trafnie napisał o tej kwestii dr hab. Maciej Nowak, którego notę o książce można znaleźć na tylnej stronie okładki: Przedstawiony w książce splot frapujących biografii odsłania schematy ludzkich postaw i mechanizmy historii funkcjonujące również dziś. W ten sposób autor chwyta istotę polskiego losu, którego nowoczesny kształt rodził się właśnie wtedy – w drugiej połowie XVIII wieku.
Na całość zapraszam na http://przeczytane.net/pulascy-aut-vincere-aut-morii/