Euzebiusz Dworkin

Dworkin to dość typowy życiorys Dąbrowszczaka: z żydowskiej rodziny, przez młodzieżówkę do komunizmu, Hiszpania, potem ZSRR, potem w bezpiece, potem na boczny tor (do dyplomacji). Książka też typowa, zestaw serceszczypatielnych wspomnień z okresu jak to walczyłem z faszyzmem, prawdopodobnie mieszanka zmyśleń, przemilczeń i garstki prawdy. Zastanawiałem się, po co tą rzecz wydano w połowie lat 80-tych. Autor już od kilku lat nie żył. Pezetpeerowskie walki frakcyjne między hiszpanami a moczarowcami dawno wygasły. Dziesięc lat wcześniej wydali mu już część, jako "Od Manzanares do Oki". Temat dąbrowszczacki w okresie późnego jaruzela nikogo nie interesował. Więc WTF? Jedyne co mi przychodzi do głowy, to że ktoś z rodziny potrzebował kasy więc partia wyciągnęła pomocną dłoń i postanowiła wydać tą jakże wartościową pozycję.