Berndt Mattheus

Cioran uczłowieczony - takie wrażenie miałem po przeczytaniu tej książki. Warto poznać ją będąc nieco skołowanym jego dziełami, może co nieco wytłumaczyć. Chociaż z drugiej strony, ukazuje pewną dychotomię na linii autor-dzieło. Ale nic to przecież. Zauważyłem, że lepiej czyta się fragmenty dotyczące wcześniejszego życia Ciorana, potem już jest nieco gorzej - zapewne ze względu na brak osobistych notatek Ciorana. A te są pełne anegdot - zresztą, tak jak cała książka. To chyba najlepsza część tej biografii. Biografii, zapewne której - zdaniem Ciorana - być nie powinno. Jak dla mnie dobrze, że jest. Czepić się można jednak tłumaczenia, które nie zawsze daje radę chyba (np. można było podawać polskie tytuły dzieł Ciorana we właściwym tekście, a nie dopiero w przypisie - i to też raczej bez konsekwencji).