Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Antoni Bazyli Stępień urodził się 14 czerwca 1931 r. w Sosnowcu. Tam ukończył liceum ogólnokształcące i uzyskał świadectwo dojrzałości typu matematyczno-fizycznego w czerwcu 1950 r. W październiku 1950 r. rozpoczął studia na sekcji nauk filozoficznych na Wydziale Nauk Humanistycznych KUL, gdzie uzyskał absolutorium w 1954 r. Jako student trzeciego roku przez jeden semestr prowadził zajęcia zlecone z logiki dla humanistów. W ostatnich latach studiów równolegle studiował na sekcji filozofii teoretycznej Wydziału Filozoficznego; magisterium z filozofii uzyskał w czerwcu 1954 r. Praca magisterska, pisana pod kierunkiem ks. prof. S. Kamińskiego, nosiła tytuł: Analiza nelsonowskiego dowodu niemożliwości teorii poznania. Głównymi jego mistrzami byli: ks. S. Kamiński, o. M.A. Krąpiec i S. Swieżawski, a także ks. J. Iwanicki, o. F. Bednarski, ks. S. Adamczyk. Z J. Kalinowskim współpracował w ramach tzw. Konwersatorium Metafilozoficznego. Istotne były też kontakty z R. Ingardenem.
Kontynuując studia na Wydziale Filozoficznym, w grudniu 1956 r. uzyskał tytuł doktora filozofii w zakresie filozofii teoretycznej na podstawie rozprawy Stanowisko Gilsona w sprawie metody teorii poznania. Analiza krytyczna. Promotorem był o. prof. M.A. Krąpiec. Od lutego 1957 r. rozpoczął pracę na Wydziale Filozoficznym KUL. W ramach zajęć zleconych wykładał teorię poznania. Od października 1957 r. został zatrudniony etatowo. W roku akademickim 1957/58 został mianowany asystentem, w roku następnym starszym asystentem, a w roku akademickim 1960/1961 adiunktem przy I Katedrze Metafizyki. W roku akademickim 1962/63 przeszedł do II Katedry Metafizyki. Habilitował się w zakresie teorii poznania i metodologii nauk filozoficznych na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK w Warszawie (gdzie przez kilka lat prowadził także zajęcia dydaktyczne). Kolokwium habilitacyjne odbyło się w czerwcu 1964 r. Tytuł rozprawy habilitacyjnej brzmiał: O metodzie teorii poznania. Rozważania wstępne (recenzenci: prof. R. Ingarden, prof. P. Chojnacki, o. prof. M.A. Krąpiec, ks. prof. S. Kamiński). W czerwcu 1970 r. uzyskał stopień docenta, w marcu 1975 r. tytuł profesora nadzwyczajnego, a tytuł profesora zwyczajnego w grudniu 1985 r. W 1969 r. został kierownikiem Katedry Metafizyki Szczegółowej, przemianowanej rok później na Katedrę Teorii Poznania. Funkcję tę pełnił do odejścia na emeryturę w roku 2002. W trakcie swej pracy uniwersyteckiej prof. Stępień spełniał liczne obowiązki administracyjne. Wiązały się one z następującymi, zajmowanymi przez niego, stanowiskami na Wydziale Filozofii KUL: zastępca kierownika Zakładu Metafizyki (1972-1976),kierownik Sekcji Filozofii Teoretycznej (1974-1980),prodziekan (1983-1984),kierownik Zakładu Logiki i Teorii Poznania (1986-1997),dziekan (1987-1990). Poza tym prof. Stępień pełnił m.in. następujące funkcje ogólnouniwersyteckie: członek Senatu Akademickiego KUL, przewodniczący Senackiej Komisji Dyscyplinarnej, członek Senackiej Komisji do Spraw Nauki (i podkomisji do spraw wydawniczych),członek Zespołu do Spraw Katalogu Systematycznego Biblioteki Głównej KUL, przewodniczący Uczelnianej Komisji do Spraw Reformy Studiów, przewodniczący Komitetu do Spraw Obchodów 50-lecia Wydziału Filozofii. Poza tym zasiadał w redakcji „Encyklopedii Katolickiej" (członek Redakcji Naczelnej),„Roczników Filozoficznych" i „Zeszytów Naukowych KUL" (gdzie w latach 1973-1975 i 1981-1993 był redaktorem naczelnym). W skali ogólnokrajowej prof. Stępień pełnił m.in. następujące funkcje: członek Komitetu Nauk Filozoficznych Polskiej Akademii Nauk (kilka kadencji),członek Zespołu Ekspertów MEN (obecnie 5. kadencja),członek Centralnej Komisji do Spraw Tytułów Naukowych i Stopni Naukowych (1997-1999),przewodniczący Rady Programowej „Edukacji Filozoficznej" (1991-2002),stały współpracownik b. Biura do Spraw Reformy Szkolnictwa MEN, a także członek Komisji Episkopatu Polski do Spraw Dialogu z Niewierzącymi (1992-1993). Stępień jest członkiem m.in. Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Towarzystwa Naukowego KUL, Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, Naukowego Towarzystwa Tomistycznego (Warszawa),był także współzałożycielem i pierwszym prezesem Klubu Katolickiego w Lublinie. W Oddziale Lubelskim PTF pełnił różne funkcje, m.in. członka Zarządu i wiceprezesa (1983-1986),podobnie w TN KUL, gdzie był członkiem Komisji Rewizyjnej, wiceprezesem (1981-1985),a do dziś pozostaje członkiem Zarządu. Swoje poglądy polityczne określa następująco: „orientacja prawicowa, zbliżona do chadecji". Hobby: historia powszechna, muzyka (klasyczna i jazzowa),film, powieści kryminalne i fantastyczno-naukowe.