Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdyby ocenę dwóch gwiazdek zwerbalizować w celu opisania moich wrażeń z lektury, byłoby to zrezygnowane "Meh". Być może moje oczekiwania były zawyżone w związku z tym, że poszukiwałam tej książki przed ponad rok? Być może źle zrozumiałam zamysł autora i stąd moje gorzkie rozczarowanie? A może to po prostu słaby tekst? Autor podróżuje do ciekawych miejsc, poświęcając każdemu z nich krótki tekst i faktycznie w dużym stopniu skupia się na ogólnie pojętych wrażeniach sensorycznych. Jednak po przeczytaniu mniej więcej połowy książki - tyle zdołałam - trudno mi było oprzeć się wrażeniu, że odwiedzane miejsca są tylko pretekstem do pamfletu na cześć narcyzmu autora. Opisuje napotkane osoby, ich domy, hotele, plaże etc., ale jednocześnie nie może oprzeć się nurzaniu w samozachwycie nad zapachem własnego ciała po kąpieli, tego jak fantastycznie czuje się po wypiciu wina popadając w leniwą drzemkę, jak błogo mu było objeść się słodyczami i obudzić w miękkiej pościeli w jakimś tam hotelu z zapierającym dech widokiem na morze. Nuuuddaaa, proszę Państwa! Nie dokończyłam lektury, podejmując zdroworozsądkową decyzję, że szkoda mi życia na słuchaniu opowieści skupionego na sobie Pana Pępka Świata. To książka idealna dla osób, które potulnie słuchają relacji swoich znajomych z wakacji, podczas których zamiast dowiedzieć się czegoś ciekawego na temat celu podróży, oglądają liczne ‘selfies’ przeplatane historiami z ‘ja’, ‘moje’, ‘mój’, ‘mojego’. Meh.