cytaty z książek autora "Stanisław Stabryła"
(...) nienawiść to zły ogień, który spala duszę na popiół.
Gdzie są granice sprawiedliwości? Kto może o sobie powiedzieć, że postępuje sprawiedliwie, jeśli nie zna ani przyczyn, ani skutków swoich czynów?
Wszystko ma swoją cenę(...) Przyjaźń także.
Los każdego człowieka jest w rękach bogów i Przeznaczenia, ale nie wolno nam czekać bezczynnie i na wszystko się godzić.
(...) Zeus tak urządził świat(...) że człowiek, choćby nawet żył o sto lat dłużej, nie znajdzie tego spokoju, dopóki nie umrze.
(...) prawdziwa miłość nie uznaje żadnych zakazów.
Każda wojna jest wielkim złem, które bogowie zsyłają na ludzi za ich winy, ale wojna bratobójcza jest najgorsza ze wszystkiego!
Płynął czas, który leczy i zabliźnia wszystkie, nawet najgłębsze rany.
Miłość to wielkie kłamstwo, którym Afrodyta mami kobiety i mężczyzn, pozbawia ich rozumu i woli, sprowadza na nich nieszczęścia. Miłość to straszna choroba, na którą nie ma lekarstwa.
(...) człowiek dotąd niczego nie zrozumie, dopóki go nie dotknie nieszczęście. Szczęśliwi ci, którzy go nie zaznali, ale naprawdę nikt nie uniknie zguby.
Taki jest los naszych matek, żon, kochanek, córek(...)Są szczęśliwe, dopóki z nimi jesteśmy, dopóki mogą znajdować w nas oparcie i pomoc. Ale przychodzi czas, kiedy musimy je opuścić, aby wykonać zadania, jakie postawili nam bogowie i Przeznaczenie. Wtedy rozpada się ich świat, wkraczają na drogę cierpienia, od którego same nie potrafią się już uwolnić.
(...) miłości zawsze towarzyszy zazdrość i lęk.
Wojna toczyła się ze zmiennym szczęściem, a jej przebieg zbytnio mnie nie interesował, gdyż według mojego przekonania wszelka przemoc i gwałt są przejawami dzikości i barbarzyństwa.