Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Osoby, do których najtrudniej się zbliżyć, okazują się najbardziej warte tego, żeby je poznać.

Życie zmienia się w ciągu jednego uderzenia serca

Dzięki Panie, żeś mnie stworzył kobietą, bo jądra fatalnie wpływają na mózg

Ważne rzeczy przydarzają się nam w życiu właśnie wtedy, kiedy mamy inne plany.

Nie ma sensu grzebać się w przeszłości, kiedy teraźniejszość wymaga całej mojej uwagi.

Wolałabym nie czuć niczego, niczym się nie przejmować i żyć z dnia na dzień. Jeśli nie masz oczekiwań, planów, celu, nigdy nie poczujesz się zawiedziony, nic cię nie zrani

Dopóki się nie skończy, nie jest skończone.

[...] życie bywa trudne, ale świat nie przestaje się kręcić, a ludzie uczą się je znosić.

Wiedza daje władzę

Miłość umie być najbardziej skomplikowanym z uczuć. Ryzyko jest zawsze największe, nagroda wspaniała, ale nie można wygrać bez postawienia wszystkiego na jedną kartę.

Jego oczy były całkowicie czarne. Dwa ciemne doły bez dna, nieruchome i pozbawione emocji. Jak u węża lub rekina. Jak u zabójcy

W mojej Rosji baliśmy się tylko KGB. Wtedy nie było przestępców. A teraz jest wielu przestępców, a nie ma KGB. Wcale nie jest lepiej.

Nie możesz mieć nadziei na związek z kimś, kogo nie interesujesz.

-Daj spokój. Siedzisz w koniach, prowadzisz się z tym tłumem- obrzydliwie bogatym, znudzonym, zepsutym, pozbawionym moralności i żądnym władzy. Życie to gra o wysoką stawkę, bez ograniczeń. Chyba że jesteś Forrestem Gumpem świata polo, bo inaczej możesz być pewnien, że każdego dnia przed południem okłamie cię przynajmniej z pół tuzina ludzi.

Nie chciałam dla siebie nadziei, chciałam po prostu trwać.
Trwanie to egzystencja nieskomplikowana. Stawianie kroku za krokiem. Jedzenie, spanie, funkcjonowanie. A życie, prawdziwe życie, ze wszystkimi emocjami i ryzykiem, jakie ze sobą niesie, to ciężka praca.

Nie mieli czasu na myślenie. Zanadto pochłaniało ich przeżywanie chwili obecnej, by mogli dojrzeć jakąkolwiek perspektywę. Zbyt mocno przyciągały ich do siebie pragnienie i namiętność, silniejsze od nich samych.

Żyły są jak znaki demarkacyjne. Jak linie pomocnicze: "Tu naciąć".
Wyobraziłam sobie ostry czubek kuchennego noża, blask lampy odbity w jego ostrzu. Krew na powierzchni skóry w chwilę po tym, gdy nóż prześlizgnie się wzdłuż żyły. Czerwona. Mój ulubiony kolor.
Nie przeraziła mnie ta wizja. Prawdy bałam sie bardziej.

Była marzeniem.
Była koszmarem.
Była martwa.

Właśnie tamtej zimy po raz pierwszy w życiu naprawdę się zakochałam. Przedtem nie miałam ochoty na romanse- przez dziewiętnaście lat swojego życia widziałam w końcu tylko, jak miłość idzie źle, psuje się i rozspada, a ludzie są nieszczęśliwi i zranieni. Wydawało mi się dużo lepszym pomysłem, by szaleć, bawić się i wycofać, jeśli związek zbliżał się do pewnego etapu- a taki nadchodził prędzej czy później.

Pytałam sama siebie, czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły sioę przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał się intensywniejszy?
Widocznie tak.

Nigdy nie byłam specjalnie towarzyska, więc wystarczyłam sobie za wszystkich znajomych. Tak było dobrze. Nie musiałam przystosowywać się do czyjegoś idealnego obrazu ani przeżywać niekończońcych się rozczarowań moją osobą. Potrafiłam znaleść zadowolenie w swoim wnętrzu. Zadowolenie- albo coś, co było temu bliskie.

Nie ma odwagi bez lęku

-Nienawiść jest jak trucizna, a ty chcesz, żeby ktoś od niej umarł.
-Dziekuję, ojcze Barbaro- odparłam ironicznie- zachowaj swoją homilię dla kogoś, kogo ona obejdzie.

Nic nigdy nie jest łatwe.

Dzieci to niezwykłe, małe stworzenia. Potrafią dostrzegać rzeczy nieoczywiste i widzą w ludziach więcej, niż się wydaje. Dostosowują swoje myślenie, działania i reakcje do tego, co obserwują. Dzieci ufają też intuicji i dzięki temu nic ich nie blokuje i nie rozprasza, nie przysłania jasności umysłu - u nas, dorosłych, jest inaczej.

Pytałam sama siebie czemu tu wróciłam. Czy nie dość, że stare wspomnienia przedarły się przez pokrywające je blizny? Musiałam przyjechać tu, by ból stał sie jeszcze intensywniejszy?

Każdego dnia musiała zrzucać z siebie całe brzemię żalu po to, by jakoś funkcjonować w życiu. Nigdy jednak nie potrafiła obrócić tego żalu przeciwko niemu. Żałowała, że pragnęła tak wiele. Żałowała, że on nie miał jej więcej do ofiarowania. Ale nie potrafiła, wspominając dotknięcia, pocałunki czy noce w jego ramionach, żałować choćby przez sekundę, że ich zaznała.

Ale na tym właśnie polega odwaga: czuć strach, a jednak postąpić jak należy. Nie ma odwagi bez lęku.

Jeśli niczego nie pragniesz, nie doznasz rozczarowania.

Nie ma co żałować. Trzeba żyć chwilą obecną. Nigdy nie wiadomo, która jest ostatnia.