Najnowsze artykuły
- ArtykułyTo do tych pisarek należał ostatni rok. Znamy finalistki Women’s Prize for Fiction 2024Konrad Wrzesiński6
- ArtykułyMaj 2024: zapowiedzi książkowe. Gorące premiery książek – część 1LubimyCzytać7
- Artykuły„Horror ma budzić koszmary, wciskać kolanem w błoto i pożerać światło dnia” – premiera „Grzechòta”LubimyCzytać1
- Artykuły17. Nagroda Literacka Warszawy. Znamy 15 nominowanych tytułówLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Tadeusz Zbigniew Dworak
14
6,7/10
Urodzony: 14.10.1942Zmarły: 13.06.2013
dr hab. Tadeusz Zbigniew Dworak - polski astronom i pisarz.
Przyszedł na świat w środku II wojny światowej w małej małopolskiej miejscowości. Absolwent UJ (fizyka i astronomia) oraz Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (Московский государственный университет имени М.В.Ломоносова) - fizyka atmosfery. Specjalista z zakresu inżynierii i ochrony środowiska, ze szczególnym naciskiem na ochronę powietrza i teledetekcję. Autor lub współautor wielu publikacji, w tym również wydanych w formie książkowej (tworzył także opowiadania science fiction). Wykładał m.in. w Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie. Wybrane publikacje autora: "Jana Ciągwy władza nad materią" (z Romanem Danakiem, Iskry, 1977),"Świat planet" (z Konradem Rudnickim, PWN, 1979),"Astrologia, astronomia, astrofizyka" (pierwsze wydanie: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1980),"Z astronomią za pan brat" (pierwsze wydanie: Iskry, 1985).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=36882&lang=pl
Przyszedł na świat w środku II wojny światowej w małej małopolskiej miejscowości. Absolwent UJ (fizyka i astronomia) oraz Uniwersytetu im. Łomonosowa w Moskwie (Московский государственный университет имени М.В.Ломоносова) - fizyka atmosfery. Specjalista z zakresu inżynierii i ochrony środowiska, ze szczególnym naciskiem na ochronę powietrza i teledetekcję. Autor lub współautor wielu publikacji, w tym również wydanych w formie książkowej (tworzył także opowiadania science fiction). Wykładał m.in. w Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie. Wybrane publikacje autora: "Jana Ciągwy władza nad materią" (z Romanem Danakiem, Iskry, 1977),"Świat planet" (z Konradem Rudnickim, PWN, 1979),"Astrologia, astronomia, astrofizyka" (pierwsze wydanie: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1980),"Z astronomią za pan brat" (pierwsze wydanie: Iskry, 1985).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=36882&lang=pl
6,7/10średnia ocena książek autora
221 przeczytało książki autora
250 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Odległe planety w Układzie Słonecznym
Tadeusz Zbigniew Dworak, Jerzy Marek Kreiner
6,9 z 7 ocen
15 czytelników 0 opinii
2000
Planety. Gwiazdy. Wszechświat
Tadeusz Zbigniew Dworak, Ludwik Zajdler
6,7 z 3 ocen
9 czytelników 1 opinia
1989
Problemy teledetekcyjnego monitoringu środowiska. Tom II - teledetekcja wód i powierzchni ziemi
Tadeusz Zbigniew Dworak, Beata Hejmanowska
6,0 z 1 ocen
2 czytelników 0 opinii
2011
Milczenie wszechświata
Tadeusz Zbigniew Dworak, Zbigniew Sołtys
6,5 z 4 ocen
10 czytelników 2 opinie
1997
Świat planet
Tadeusz Zbigniew Dworak, Konrad Maria Paweł Rudnicki
7,6 z 7 ocen
23 czytelników 1 opinia
1988
Astrologia, Astronomia, Astrofizyka
Tadeusz Zbigniew Dworak
6,9 z 11 ocen
30 czytelników 3 opinie
1986
Tadeusz Banachiewicz - twórca krakowianów
Tadeusz Zbigniew Dworak, Jerzy Marek Kreiner
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
1985
Jana Ciągwy władza nad materią
Tadeusz Zbigniew Dworak, Roman Danak
6,3 z 37 ocen
63 czytelników 4 opinie
1977
Najnowsze opinie o książkach autora
Planety. Gwiazdy. Wszechświat Tadeusz Zbigniew Dworak
6,7
Badania kosmosu są trochę jak badania nad szklanką wody wyciągniętej z oceanu, po obserwacji której stwierdziliśmy, że nie ma w niej ryb. Nie wiem czyje to słowa. “Sprzedał” mi je kolega, który gdzieś kiedyś je przeczytał i on też nie pamięta autora, uważam jednak, że bardzo obrazowo oddają stan naszej wiedzy o wszechświecie.
Na pewno od 1989, czyli roku, w którym została wydana ta książka, wiemy dużo więcej, a jednak nadal wiele pytań pozostaje bez odpowiedzi. Na szczęście autorzy Planet, Gwiazd, Wszechświata, czyli Zbigniew Dworak i Ludwik Zajdler, wcale nie aspirują do próby choćby teoretycznej odpowiedzi na którekolwiek z nich, więc książka się nie zdezaktualizowała bardzo mocno, choć trochę na pewno. Autorzy opisują głównie to, co możemy zobaczyć na niebie, a niebo zasadniczo się nie zmienia.
Gwiazdy i planety
Z książki dowiemy się przede wszystkim o tym, jak wygląda i z czego składa się wszechświat. Gwiazdy to głównie wodór, który jest również paliwem napędowym – dzięki niemu Słońce świeci. Planety zaś są bardzo różnorodne, na przykład Wenus ma atmosferę z dwutlenku węgla i padają na niej deszcze z kwasu siarkowego. Znajdziemy też wykresy oraz tabele widocznych z Polski gwiazd. Generalnie książka przybliża informacje, które w latach osiemdziesiątych były dostępne tylko w bibliotekach, zaś dzisiaj można je spokojnie znaleźć w Wikipedii i innych źródłach internetowych.
Autorzy czasami posługują się naukowym żargonem, przez co nie zawsze wszystko rozumiałam, ale prawdę mówiąc nawet się nie starałam. Czytając szukałam raczej ciekawostek, informacji niecodziennych. Nie planowałam stać się znawcą nieba, raczej dowiedzieć się odrobinę więcej, być może złapać bakcyla, żeby się w temat wgłębić i sięgnąć po książkę uzupełnioną o wiedzę zdobytą współcześnie. Wszak książka jest wydana przed wieloma ważnymi odkryciami. Na przykład dopiero trzy lata po jej wydaniu poznaliśmy planety spoza naszego systemu słonecznego.
Prawdopodobnie dzisiaj mamy też o wiele bardziej szczegółową wiedzę na inne tematy w niej poruszone, nie zmienia to jednak faktu, że lektura była całkiem przyjemna. Dowiedziałam się na przykład jak długo będzie świeciło Słońce oraz dlaczego księżyc nazywano siódmym kontynentem.
Na pewno są jakieś bardziej aktualne źródła, które mają już pełniejszą wiedzę z ostatnich lat, jednak ta mała książeczka nadal może być ciekawa, nawet jeśli wiedza w niej zawarta nie zawsze jest aktualna lub autorzy pisali w czasie przyszłym o rzeczach, które się wydarzyły przed jej wydaniem (książka wydana w 1989 roku, pisze o najbliższych wydarzeniach na niebie, które można zobaczyć w 1988).
Drugi próg życia Stanisław Lem
6,9
Czytałam ten zbiór długo, ale nie dlatego, że opowiadania były kiepskie. Wręcz przeciwnie, niektóre wywarły na mnie na tyle silne wrażenie, że musiałam dać sobie trochę czasu na przejście do kolejnego.
Zbiór został wydany w 1980 roku. Najmłodsze opowiadanie ma obecnie 42 lata, najstarsze 64 (!). Jednak wszystkie są ponadczasowe, jeśli można tak powiedzieć o utworach traktujących o przyszłości. Innymi słowy wtedy były to niesamowite wizje przyszłości i mimo całego postępu technologicznego, po pięćdziesięciu latach dalej są niesamowitymi wizjami przyszłości i jeszcze przez długi czas takie pozostaną.
Opowiadania, które szczególnie zapadły mi w pamięć to (ułożone subiektywnie od najlepszego :)):
Megalomania (J. Nidecka)
Przydział (J. Siwek)
Dom (A. Stoff)
Wieczorne niebo (A. Czechowski)
Wróble Galaktyki (K. Fiałkowski)
Test (S. Lem).
Dodam jeszcze tylko, że jeszcze dziesięć lat temu zapierałam się rękami i nogami przed opowiadaniami. Dzięki takim utworom (i muszę tu jeszcze wspomnieć Teda Chianga) opowiadanie jako forma literacka powoli, acz nieubłaganie zdobywa moje serce. :)