Spotkanie w przestworzach 1

Przeczytać i podać dalej.

Przez przystąpieniem do czytania trzeba wyzerować umysł i wszystko co powstało po roku 1979 schować do szuflady. Konfrontacja z tym co powstało później, może być szkodliwa dla odbioru.

Jak to w zbiorach bywa, opowiadania są zróżnicowane pod względem objętości, tematyki i formy - każdy fan typowej fantastyki z odrobiną fantasy znajdzie coś dla siebie. Które przypadną do gustu to rzecz indywidualna. Z wyjątkim Głowackiego i jego całkowicie nieudanej - czego się można było spodziewać - stylizacji na Lema (Lem był jeden, sam i niepowtarzalny). Poziom literacki wszystkich autorów jest identyczny (z niewielkimi fluktuacjami). Najtrudniejszym w odbiorze, ze względu na formę, jest opowiadanie 'Lęk'- bez interpunkcji i wersalików ale szczęśliwie z akapitami.

Z pewną satysfakcją odnaleźć można wiele z wątków i pomysłów w późniejszych filmach - czy to faktyczne zapożyczenia trudno orzec.

Przeczytać i podać dalej.

Przez przystąpieniem do czytania trzeba wyzerować umysł i wszystko co powstało po roku 1979 schować do szuflady. Konfrontacja z tym co powstało później, może być szkodliwa dla odbioru.

Jak to w zbiorach bywa, opowiadania są zróżnicowane pod względem objętości, tematyki i formy - każdy fan typowej fantastyki z odrobiną fantasy znajdzie coś dla...

Opowiadania trzymają różny poziom, pierwsze mnie raczej zniechęciły, na szczęście kolejne uratowały sytuację. Ogólnie w większości są one ciekawe i dobrze się czyta. Rewelacji nie ma, ale jak ktoś przeczyta, nie powinien żałować.

Opowiadania trzymają różny poziom, pierwsze mnie raczej zniechęciły, na szczęście kolejne uratowały sytuację. Ogólnie w większości są one ciekawe i dobrze się czyta. Rewelacji nie ma, ale jak ktoś przeczyta, nie powinien żałować.

No i to jest fantastyka, to rozumiem. I proszę mi nie wmawiać, że PRL, że cenzura i że taki był klimat.

Klimat pewnie był, ale dla inteligentych. Owszem, wątek opresyjnego społeczeństwa pojawia się i tutaj, ale to nie są tylko kalki Orwella czy Huxley'a. Tak jak nie o naparzanki na statkach kosmicznych i ratowanie panienek z łap/macek/sześcianów obcych w całej sci-fi chodzi, jak sądzą niektórzy.

Pomysły, proszę państwa: pomysły! Niekoniecznie bogata scenografia, niekoniecznie zamglone szaleństwem wizje, ale właśnie nietypowe, ciekawe zabawki myślowe - to jest istota dobrej fantastyki. I w tym zbiorze jest jej sporo. Polecam, nie tylko miłośnikom gatunku.

No i to jest fantastyka, to rozumiem. I proszę mi nie wmawiać, że PRL, że cenzura i że taki był klimat.

Klimat pewnie był, ale dla inteligentych. Owszem, wątek opresyjnego społeczeństwa pojawia się i tutaj, ale to nie są tylko kalki Orwella czy Huxley'a. Tak jak nie o naparzanki na statkach kosmicznych i ratowanie panienek z łap/macek/sześcianów obcych w całej sci-fi...