Rewolucja minionych pokoleń jaka dokonała się w religioznawstwie prawie w ogóle nie dotarła do powszechnej świadomości i musi jeszcze wpłyną...
Najnowsze artykuły
- ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Akrobatki” Agi AntczakLubimyCzytać1
- ArtykułyWeź udział w akcji recenzenckiej i otrzymaj książkę „Wszyscy zakochani nocą” Mieko KawakamiLubimyCzytać1
- Artykuły„Miasteczko Salem” i „Pingwin” robią wrażenie. Adaptacja Stephena Kinga z szansami na OscaraKonrad Wrzesiński3
- ArtykułyZmiana biegu typowego życiaKsiążka_koc_kot0
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Donald Barthelme
Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:Donald_Barthelme_%28author%29.jpg&filetimestamp=20091122074951
7
6,1/10
Pisze książki: literatura piękna, czasopisma
Urodzony: 07.04.1931
Amerykański pisarz, autor powieści i krótkich opowiadań.
Debiutował na początku lat 60.. Wcześniej pracował jako reporter i redaktor w różnych czasopismach, w latach 1961 - 1962 był dyrektorem muzeum w Houston, publikował krótkie teksty na łamach New Yorkera. Pierwszy zbiór jego opowiadań, zatytułowany Come Back, Dr. Caligari, ukazał się w 1964.
W swoich opowiadań Barthelme, zaliczany do grona literackich postmodernistów, w surrealistyczny i nierzadko groteskowy sposób, ukazywał otaczającą go rzeczywistość. Parodiował stereotypy myślowe amerykańskiego społeczeństwa i eksperymentował na językowych kliszach kultury masowej, swobodnie mieszając wątki oraz opierając swe utwory na systemie absurdalnych skojarzeń. W ten sposób wyrażał przekonanie o fragmentarycznym charakterze realnego świata.
Jego powieści cieszyły się mniejszym powodzeniem i uznaniem krytyków. Najciekawsze z nich to Królewna Śnieżka, nawiązująca do znanej baśni oraz Król, będący uwspółcześnioną (akcja książki rozgrywa się podczas II wojny światowej),pastiszową wersją legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu.http://
Debiutował na początku lat 60.. Wcześniej pracował jako reporter i redaktor w różnych czasopismach, w latach 1961 - 1962 był dyrektorem muzeum w Houston, publikował krótkie teksty na łamach New Yorkera. Pierwszy zbiór jego opowiadań, zatytułowany Come Back, Dr. Caligari, ukazał się w 1964.
W swoich opowiadań Barthelme, zaliczany do grona literackich postmodernistów, w surrealistyczny i nierzadko groteskowy sposób, ukazywał otaczającą go rzeczywistość. Parodiował stereotypy myślowe amerykańskiego społeczeństwa i eksperymentował na językowych kliszach kultury masowej, swobodnie mieszając wątki oraz opierając swe utwory na systemie absurdalnych skojarzeń. W ten sposób wyrażał przekonanie o fragmentarycznym charakterze realnego świata.
Jego powieści cieszyły się mniejszym powodzeniem i uznaniem krytyków. Najciekawsze z nich to Królewna Śnieżka, nawiązująca do znanej baśni oraz Król, będący uwspółcześnioną (akcja książki rozgrywa się podczas II wojny światowej),pastiszową wersją legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu.http://
6,1/10średnia ocena książek autora
238 przeczytało książki autora
417 chce przeczytać książki autora
4fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Moje cierpienie jest dostatecznie autentyczne,ale ma jakość niskiej klasy bloku betonowego.
1 osoba to lubi[...] Myślę więc, że lepiej pójdę teraz do urzędu zatrudnienia, bo, jak słyszałem, ponoć można trafić tam jakąś robotę". "Idę z tobą", powie...
[...] Myślę więc, że lepiej pójdę teraz do urzędu zatrudnienia, bo, jak słyszałem, ponoć można trafić tam jakąś robotę". "Idę z tobą", powiedział drugi mężczyzna. "Wprawdzie moje mgr nie oznacza magazyniera, ale z pewnością nie każdy musi wiedzieć, że naprawdę jestem magistrem, może w bałaganie ktoś się nie połapie i będziemy mogli załapać się gdzieś razem". (s. 97).
1 osoba to lubi
Najnowsze opinie o książkach autora
Królewna Śnieżka Donald Barthelme
5,7
Darzę tę powieść wielkim sentymentem i mogę niemało fragmentów cytować z pamięci, chociaż nie wracałam do niej dobrych 10 lat.
Kwintesencja powieściowego postmodernizmu. W dużej mierze opiera się na czczej zabawie formą (pastiszem popularnej baśni, także w jej odsłonie Disneyowskiej, ironicznym kolażem prasowych psychotestów, poetyckich obrazków i sloganów reklamowych). Jest to jednak prekursorska gra, protopowieść tego typu, która zawiera wszystko, co w temacie ważne i przynosi wiele przyjemności. Mówi też parę rzeczy na temat kultu piękna i rozmaitych klisz w myśleniu, choć nie są to oczywiście jakieś wybitne filozoficzne dywagacje, ale od Paulo Coelho też leżą całkiem daleko.
1. Ten kto ma najgorzej ma doktorat honoris causa Uniwerystetu w Minnesocie, słone łzy w małej fiolce.
2. Był w niższej fazie stanów średnich.
3. Ocali mnie przed pięknem natury.
4. Śpiewali hymn do ojca swego, który nie jest zbyt interesujący. Drzewo jest bardziej interesujące. Kamień jest bardziej interesujący. Mówią o tym słowa hymnu. Fakt ten jest wyraźnie zaznaczony w tekście.
Raj Donald Barthelme
4,6
Kupiłem tą książkę dwa lata na jakieś przecenie w supermarkecie, bez powodu i może z nadmiaru pięciu złotych, które owa książka kosztowała. Jak dla mnie jest to ciekawy przykład postmodernistycznej wizji kontekstów społecznych, norm i zasad, które nie mają swojego podkreślenia w opisywaniu jakichkolwiek emocji. Tą książkę czyta się jak część jakiegoś większego utworu. Wchodzimy w ten dziwaczny świat architekta w średnim wieku. Trzy kobiety i jeden facet, czekamy co się wydarzy.. Czekamy... czekamy.... i nic. Może właśnie to stanowi urok tej pozycji.