Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niestety jest to całkowite rozczarowanie. Szkoda, bo krytycznych omówień (czy w ogóle jakichkolwiek tekstów naukowych) poświęconych V.C. Andrews jest niewiele, więc każde - można by się wydawać - jest na wagę złota. I z braku laku niestety trzeba po książkę E.D. Huntley sięgnąć. Krytyczne omówienie jest jednak dość pobieżne. Schematyczna formuła każdego rozdziału, która miała być dla autorki ułatwieniem (a zatem streszczenie, omówienie motywów, recepcja, inne interpretacje),sprawiła, że w tekście pojawia się mnóstwo nieuzasadnionych powtórzeń. Dodatkowo, alternatywne odczytania, które autorka proponuje po każdym tekście (lub ich grupie),bardzo często albo nie są alternatywne (szczególnie widoczne jest to w odczytaniach przez archetypy - Huntley przez cały rozdział poprzedzający tę "inną" interpretację odwołuje się do archetypów),albo naiwne (tu: bezrefleksyjne odczytanie przez Freuda),albo też pobieżne (tu: wykorzystanie krytyki feministycznej). Dodatkowo Huntley powiela wiele plotek i przekłamań na temat V.C. Andrews. Część można wybaczyć: po prostu w momencie pisania nie wszystkie informacje na jej temat były znane. Część to po prostu leniwe, bezrefleksyjne przepisanie - tu np. Huntley powiela informację, że "Ogród cieni" był powieścią V.C. Andrews, nie wspomina zaś ani słowem o tym, że była to książka dokończona przez ghostwritera zatrudnionego przez wydawnictwo. Jest to zaś dość istotna informacja, która wpływa na odczytanie samej sagi (choćby nagłej zwiększonej brutalizacji całej sagi widocznej w ostatnim tomie). Tym bardziej w świetle coraz większej liczby informacji o ingerencjach Neidermana w oryginalną treść. Ostatecznie, niestety, krytyczne omówienie Huntley zasługuje na uwagę. Niewiele tekstów naukowych powstało na temat V.C. Andrews, dużo częściej jej twórczość jest przywoływana w przypisach innych artykułów, ale to też pobieżnie. A w sytuacji, w której musimy wybierać między zmodyfikowaną i przekłamaną biografią V.C. Andrews autorstwa Neidermana a krytyczną recepcją Huntley, ta druga wygrywa. Jest to jednak dość kiepskie zwycięstwo, skoro o tytuł konkuruje tekst słaby i tekst słabszy.