Wolę być z poniżoną mądrością niż z tryumfującą ciemnotą.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w weekend. 17 maja 2024LubimyCzytać189
- Artykuły„Nieobliczalna” – widzieliśmy film na podstawie książki Magdy Stachuli. Gwiazdy w obsadzieEwa Cieślik3
- Artykuły„Historia sztuki bez mężczyzn”, czyli mikrokosmos świata. Katy Hessel kwestionuje kanonEwa Cieślik11
- ArtykułyMamy dla was książki. Wygraj egzemplarz „Zaginionego sztetla” Maxa GrossaLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Teodor Parnicki
41
7,1/10
Urodzony: 05.03.1908Zmarły: 05.12.1988
Pisarz porównywany z Jamesem Joyce’em, autor ponad trzydziestu powieści historycznych. Debiutował w 1937 roku powieścią „Aecjusz, ostatni Rzymianin”, za którą otrzymał wyróżnienie Polskiej Akademii Literatury. Po II wojnie światowej Parnicki osiadł w Meksyku; w międzyczasie ukazała się jego kolejna książka, do dziś najpopularniejsza – „Srebrne orły”. W powieści autor poruszał tematykę powstawania państwa Bolesława Chrobrego z punktu widzenia ówczesnej średniowiecznej Europy.
[źródło i więcej informacji : http://www.esensja.pl/ksiazka/publicystyka/tekst.html?id=5043]http://
[źródło i więcej informacji : http://www.esensja.pl/ksiazka/publicystyka/tekst.html?id=5043]http://
7,1/10średnia ocena książek autora
515 przeczytało książki autora
1 642 chce przeczytać książki autora
37fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ja, Eurypides. Wywiady, wypowiedzi i autokomentarze z lat 1957–1988
Teodor Parnicki, Tomasz Szymon Markiewka
7,0 z 3 ocen
6 czytelników 1 opinia
2020
Trzy minuty po trzeciej. Powieść sensacyjno-egzotyczna
Teodor Parnicki
5,8 z 22 ocen
78 czytelników 8 opinii
2015
Listy 1946-1968. Część 1 i 2 (komplet)
Jerzy Giedroyć, Teodor Parnicki
6,0 z 2 ocen
11 czytelników 0 opinii
2014
28 nieznanych listów do Zofii i Włodzimierza Czachowskich / Dwadzieścia osiem ...
Teodor Parnicki
6,3 z 3 ocen
8 czytelników 2 opinie
2009
Ostatnia powieść : t.1, Czy remis. t.2, Porażka, ale czyja
Teodor Parnicki
0,0 z ocen
12 czytelników 0 opinii
2003
Opowieść o trzech Metysach. tom 2 „Raczej ja”
Teodor Parnicki
0,0 z ocen
16 czytelników 0 opinii
1994
Opowieść o trzech Metysach. tom 1 „Raczej jednak oni”
Teodor Parnicki
10,0 z 1 ocen
21 czytelników 1 opinia
1992
Kordoba z darów. Powieść na tle dziejów XI wieku
Teodor Parnicki
6,6 z 5 ocen
27 czytelników 0 opinii
1988
Koniec "Zgody Narodów" . Powieść z roku 179 przed narodzeniem Chrystusa
Teodor Parnicki
8,1 z 31 ocen
130 czytelników 10 opinii
1981
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Kiedy nie możesz osiągnąć czego pragniesz, pragnij tego co możesz osiągnąć.
5 osób to lubiCzłowiek - rozumiała - może narzekać na los swój, nawet nad losem tym rozpaczać, przeklinać go - w czasie, gdy jest w jego mocy; lecz gdy lo...
Człowiek - rozumiała - może narzekać na los swój, nawet nad losem tym rozpaczać, przeklinać go - w czasie, gdy jest w jego mocy; lecz gdy los się odmieni na lepsze, nie chce wcale rozdziałów tych z księgi swego życia usuwać - bo zazwyczaj cierpieniami, które ma za sobą, szczyci się w równym chyba stopniu, co i radościami; jedne i drugie bowiem składają się na to, że on to właśnie on, nie inny ktoś.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Srebrne orły Teodor Parnicki
7,7
Fascynuje mnie fakt, że Srebrne orły (podobnie jak początek monumentalnej serii o Bolesławie Chrobrym Gołubiewa) zostały napisane w tragicznych czasach II wojny św. To niesamowicie kreacyjny sposób radzenia sobie przez wielkich pisarzy z bieżącą traumą i upadkiem człowieczeństwa - spojrzenie w głąb czasu i odnalezienie wciąż aktualnych dylematów, wartości. i wyborów pod presją okoliczności.
Srebrne orły to dla mnie przede wszystkim po pierwsze styl- klasyczny, z szekspirowskim wyczuciem dramatu, monumentalny,w którym słychać wszystko to, co tworzyło kulturę europejską: Grecję, Rzym, pogaństwo i chrześcijaństwo. Po drugie-obiektywizm i szacunek dla wszelkich dróg , którymi podążała myśl ludzka w stronę mądrości i nadania sensu życiu
Srebrne orły Teodor Parnicki
7,7
Spotkałem się z opiniami, iż jest to najlepsza, polska powieść historyczna. Według mnie, jest wybitna, ukazała się w 1944 roku, w Jerozolimie. Czas wojny, sprawił, iż Parnicki, w swym dziele, porzucił w dużym stopniu, moralny nihilizm, tak mocno dostrzegalny w jego opowiadaniach, Hrabim Julianie... i Aecjuszu, w tym ostatnim, dał galerie nieomal samych kanalii, jedynym pozytywnym bohaterem, był tam Bonifacjusz, nie liczę św. Augustyna, ukazanego migawkowo, na łożu śmierci. W Srebrnych Orłach, mamy zaś, całą galerie pozytywnych postaci, naiwnych poczciwców Arona i Tymoteusza, Ojca Świętego, ba, nawet nieszczęśliwego cesarza Ottona, pomimo jego okrucieństwa, od biedy, można zaliczyć do pozytywnych bohaterów. Sympatyczni bohaterowie, sprawiają, że książkę czytało mi się, dużo lepiej, niż poświęconą cynicznemu łajdakowi, powieść Aecjusz.
Autor, mym zdaniem, wyolbrzymia ciemnotę ludzi średniowiecza, idąc w ślady ówczesnej historiografii, tutaj też, dochodzimy do ważkiego problemu, to jest powieść historyczna, a wszyscy wiemy, jak to w zawierusze wojennej, było z dostępem do źródeł historycznych, ten brak, pisarz na pewno odczuwał , my w pewnym sensie, jako czytelnicy, też odczujemy, pewien brak plastyki, w ukazaniu realiów epoki, np zupełnie, nie chce mi się wierzyć, w to co Parnicki, napisał, że w Polsce Chrobrego, nawlekano dziewczyny na pale za puszczanie wianków, i tego typu pogańskie pozostałości, palów by nie starczyło, gdyby tak robiono, więc, tego typu, kwiatki, na szczęście, nieliczne, obniżają całość oceny.
Do najlepszych fragmentów powieści, należy spowiedź cesarza Ottona, spotkanie Tymoteusza z Teodorą i rozmowa Chrobrego z Rychezą.
Najgorzej wypadają, opisy pobytu Arona w Hiszpanii Maurów, oraz jego senne, erotyczne majaki, podczas choroby.