Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Temat książki ciekawy, jednak z każdą stroną ma się wrażenie, że autor za mało trzyma się meritum i niewiele miejsca poświęca analizie określonych zjawisk, zachodzących w architekturze XX w. Za dużo tu dygresji, zbyt wiele też miejsca poświęcono nieustannemu naświetlaniu artystycznego podłoża poszczególnych epok. Autor bombarduje czytelnika informacjami ocierającymi się o naukowy banał. Momentami ma się wrażenie, że czyta się podręcznik historii sztuki dla początkujących, a nie przegląd nurtów architektonicznych ubiegłego stulecia.