Jesteśmy społecznością, która kocha książki

These Violent Delights to opowieść o relacji-obsesji, duszącej i przytłaczającej, a jednak w jakiś sposób także pięknej. Pięknej zwłaszcza w kontekście tego znanego cytatu z „Tajemnej historii” (którą tu przytaczam nie bez powodu): „Beauty is terror. Whatever we call beautiful, we quiver before it”. Myślę, że to jedna z najlepiej napisanych relacji, o jakich czytałam. Jest żywa i nie-jednoznaczna, zmienia się i przekształca razem z bohaterami. Po przeczytaniu TVD zostałam z chaosem w głowie – i pytaniami, na które nigdy nie dostanę odpowiedzi. Niektóre fragmenty są tak wstrząsające, że muszę przyznać, że dawno mnie tak coś nie zszokowało. I was speechless po prostu. Paul i Julian to para bohaterów, których nie sposób wymazać sobie z głowy. Zwłasz-cza, że ich ocena jest podwójnie nam utrudniona ze względu na unreliable narrację, która mąci i zaburza prawdziwy odbiór. Jak było naprawdę? Jacy oni byli naprawdę, ile z tego to tylko narzucona wersja Paula? Dynamika ich relacji bardzo przypomina-ła mi Remusa i Syriusza z ATYD i do końca nie potrafiłam się wyzbyć tego porówna-nia, choć im dalej, tym coraz mroczniej i bardziej niejednoznacznie. Gdybym miała jakoś scharakteryzować tę powieść to podrzuciłabym dwa tytuły: „Ta-jemna historia” i „Zbrodnia i kara”, choć może nawet niekoniecznie w tej kolejności.