Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nowa szkoła, nowi nauczyciele, nowi uczniowie i nowe oczekiwania. Nie jest to łatwy etap życia. Wiążą się z nim stres i niepewność. Silne emocje potrzebują fundamentu, na którym mogą się wesprzeć. Może nim się stać rodzina i przyjaciele. Talula była w tym jednak niemal całkiem sama… „Jak przeżyłam w pierwszej klasie gimnazjum” to przewrotna opowieść w formie pamiętnika, w której główna bohaterka opisuje swoje zmagania z nową szkolną rzeczywistością. Odwrócenie ról jakie stosuje w tej serii autorka sprawia, że całość otacza duża dawka ironicznego humoru i absurdu. Twardo stąpająca po ziemi Talula zestawiona została z rodzicami będącymi niepoprawnymi artystami cyrkowymi. Ich luz i lekkie podejście do życia oraz jej stanowczość i konserwatyzm sprawiają, że nieustannie dochodzi do potyczek słownych i spięć. Tu Talula ma głowę na karku, a rodzice są niczym dzieci. W tym tomie obserwujemy poczynania Taluli, która pragnie ukryć przed rodzicami fakt, że jej pierwsze dni w nowej szkole również były trudne. Podejmuje się także przygotowania prezentacji na język francuski. Niezwykle oryginalnej i zaskakującej, do której potrzebuje… wiewiórki. Droga do jej zdobycia jest kręta i wyboista, a sukces niepewny. Cóż… prezentacja będzie, ale nic nie pójdzie po myśli Taluli. Jednego możecie być pewni – powodów do śmiechu nie zabraknie! Lubię tę serię. Jest lekka, przyjemna i zabawna. Bawią mnie gagi i silny kontrast postaci jaki stosuje Marion Achard. Książka jest niewielkiego formatu, podzielona na króciutkie rozdziały (wpisy do pamiętnika) z pierwszoosobową narracją, z wyraźną, sporą czcionką, więc idealna dla dzieci nawet w początkowej fazie czytelniczej przygody. Serię wydaje Wydawnictwo Muchomor, a to już 3 tom, który się ukazał. Równie dobry jak poprzednie.