Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Andromeda to przede wszyskim doskonale narysowany komiks. Autor głównie posługuje się tu obrazem przedstawiając w niemy sposób historię nomada czyli głównego bohatera. Jest to opowiadanie o podróży, której cel nie jest do końca znany. Czytelnik towarzyszy głównemu bohaterowi w tej podróży obserwując trud wędrówki oraz dziwność otaczającego świata. Towarzysząc nomadowi w jego surrealistycznej podróży niejako odkrywamy ten świat. Podróżnikowi przyszło przemieszczać się po świecie pięknym a jednocześnie surrealistycznym i brutalnym. Komiks zawiera nawiązania do starożytności. Nasz bohater kilkukrotnie znajduje się w centrum akcji a co jakiś czas pojawiają się pełne symboliki "wizje", które sprawiają, że można się zagubić w tym wszystkim. Fabułą jest w zasadzie wędrówka a to co się dzieje w trakcie nie jest nam do końca wytłumaczone i mam wrażenie, że jest to celowy zabieg twórcy. Niestety dowolność interpretacji pewnych zdarzeń może wywołać w czytelniku wrażenie chaosu i ostatecznie nie być satysfakcjonujące. To co sprawia, że sięgnę po Andromedę ponownie to właśnie świetne rysunki Ze Burnaya. Oglądanie rysunków autora gdzie widzimy głownie obrazy świata postapokaliptycznynego, w którym naturalne bogactwo flory i fauny łączy się z czymś dziwnym i obcym stanowi prawdziwą ucztę dla oka. Lubię kartkować sobie ten komiks gdyż praktycznie na każdej stronie można natknąć się na rysunek zwierząt lub pejzaż, który wygląda jak pełne szczegółów dzieło sztuki. Fabuła: 6/10 Kompozycja: 8/10 Ilustracje: 9/10 Wydanie: 8/10 + rysunki - niejasna fabuła i dosyć zagadkowa symbolika