Na świat przyszedł w Paryżu, bowiem jego ojciec był podówczas pracownikiem brytyjskiej ambasady we Francji. Rodzice obumarli go wcześnie i Maugham wrócił do Anglii pod opiekę krewnych. Uczęszczał do King's School w Canterbury oraz na uniwersytet w Heidelbergu (znajomość języka niemieckiego przydała mu się później w pracy dla wywiadu). Ostatecznie ukończył edukację dyplomem lekarza uzyskanym po studiach w szpitalu Św. Tomasza w Londynie, nigdy jednak nie praktykował w wyuczonym zawodzie. Po opublikowaniu pierwszych dwóch powieści poświęcił się całkowicie pisarstwu. Pierwsze próby literackie nie przyniosły mu jednak ani rozgłosu, ani pieniędzy. Przez kilka lat pisarz żył we Francji – najpierw na południu, gdzie wyjechał podreperować zrujnowane gruźlicą zdrowie, potem w Paryżu, gdzie wiódł życie na pograniczu nędzy. Prawdziwym sukcesem finansowym okazały się dopiero jego sztuki teatralne. Podczas I wojny światowej Maugham służył w brytyjskim wywiadzie. Był m.in. wysłany do Rosji. Później tak pisał o swoich doświadczeniach – Praca agenta wywiadu jest skrajnie jednostajna i monotonna... większość jego działań jest pozornie lub faktycznie bezużyteczna. W roku 1917 wyjechałem do Rosji. Zostałem tam wysłany, żeby zapobiec rosyjskiej rewolucji i spowodować, aby Rosja nie wycofała się z wojny. Czytelnicy wiedzą doskonale, że moje wysiłki zakończyły się porażką. W okresie tym poznał Amerykanina Fredericka Geralda Haxtona, który stał się jego homoseksualnym kochankiem, aż do 1944 roku, kiedy zmarł. W 1917 r. w New Jersey Maugham poślubił projektantkę wnętrz Maud Gwendolen Syrie Barnardo, córkę dr. Thomasa Barnardo (znanego społecznika, twórcę organizacji obrony praw dziecka) i byłą żonę magnata farmaceutycznego Henry'ego Wellcome. Małżeństwo przetrwało 11 lat, a jedną z przyczyn jego rozkładu był homoseksualizm Maughama. Owocem związku była córka – Elizabeth Mary Maugham (1915-1998). W roku 1947 Maugham ustanowił nagrodę (Somerset Maugham Award),przyznawaną po dziś dzień brytyjskim pisarzom poniżej 35 roku życia. Aktualnie laureat otrzymuje 35 tys. funtów z przeznaczeniem na podróż zagraniczną. Na ostatnich kilkadziesiąt lat życia pisarz osiedlił się na południu Francji, skąd odbywał liczne podróże po całym świecie. Zmarł w 1965 r. na Riwierze Francuskiej.http://www.online-literature.com/maugham/
Staroświeckie. Dziś się już tak nie pisze.
Ale książka daje ciekawe pojęcie o czasach, w których powstała. Wysokie sfery, artyści, szpiedzy....
Oraz niezwykle interesujący opis moralności Anglików. Inny człowiek się nie liczy, wszak to tylko gra, wszak dla siebie Ashenden jest moralnością najwyższą.
I niespodziewanie bohater jawi się nam jako niezwykle odpychająca postać.
Oraz odpowiedź na pytanie, czemu Anglicy tak długo rządzili światem. Bo dla nich cel zawsze uświęca środki!
William Somerset Maugham "Malowany welon" ❤️
Historia młodziutkiej, pięknej, żywiołowej i zepsutej Kitty Garstin, szukającej kandydata na męża. Matka zawsze jej powtarzała, by szukała wśród majętnych mężczyzn. Gdy jej młodsza i brzydsza siostra Doris wyprzedziła ją w tej kwestii, Kitty w przypływie paniki przyjmuje oświadczyny od bakteriologa Waltera Fane'a. Przeprowadza się z Londynu do Chin, gdzie on ma tam posadę. Mąż ją nudzi i nie wzbudza w niej żadnej namiętności. Jest on nieśmiały, opanowany, małomówny, bez poczucia humoru. Kitty ucieka się do romansu z przystojnym i pełnym wdzięku Karolem Townsendem. Walter odkrywa jej sekret i podejmuje dramatyczną decyzję o wyjeździe do Mei-tan-fu, gdzie panuje epidemia cholery. Kitty jest zmuszona towarzyszyć u boku małżonka.
Wzruszająca i mądra książka, która ukazuje dojrzewanie i przemianę człowieka, postrzeganie świata. Autor głównie skupia się na podłożu psychologicznym Kitty.
"Jestem jak człowiek, który całe życie spędził nad stawem i któremu nagle pokazano morze. Dech mi zapiera, ale upaja zarazem. Nie chcę już umierać, chcę żyć. Czuję, że wstępuje we mnie nowa odwaga. Jestem jak ci żeglarze starożytni, wyruszający w dal w poszukiwaniu nowych ziem i nowych mórz, dotąd nieodkrytych; dusza moja tęskni za nieznanym."
"Myślę nieraz, że jedyną rzeczą zdolną pogodzić człowieka z tym światem jest piękno, które od czasu do czasu udaje się zeń wykrzesać ludziom wybranym: obrazy, muzyka, książki, samo życie tych ludzi. Ale najbogatsze w piękno jest życie pięknie przeżyte. Ono jest największym arcydziełem sztuki."
Na podstawie powieści powstał film pod tym samym tytułem z Naomi Watts, Edwardem Nortonem i Lievem Schreiberem w rolach głównych.