Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ten zbiór przemyśleń autorki to emocjonalny prztyczek w nos. Momentami Monika Jasłowska daje nam odetchnąć pokazując piękno uczuć, jednak robi to tylko po to by za chwilę sprawić, że "spocą nam się oczy" od natłoku uczuć zawartych w krótkich, urwanych impresjach czy dialogach. Opowieść, którą snuje jest poplątana jak lampki choinkowe wyciągnięte z piwnicy, przechodzimy od euforii po ból, ale czy nie tak wyglądają związki? "Związki i bezzwiązki" spowodowały, że wróciłam wspomnieniami do moich poprzednich relacji, tych które się już skończyły, tych które zawodziły, powodowały ból, wywoływały łzy, jestem za nie wszystkie wdzięczna bo to właśnie dzięki nim jestem w miejscu, w którym jestem przy mężczyźnie, którego kocham. To one nauczyły mnie wiele, dały czas by ochłonąć i pozwolić sobie na oddanie serca komuś kto to docenił. Ta książka nie jest objętościowym olbrzymem, ale ilość emocji zgromadzonych na jej kartkach jest tytaniczna. Monika Jasłowska wzięła się z nimi za bary zostawiając nam pole do przemyśleń, zostawiając nas w pewnej bańce, z której ciężko będzie się wydostać. "Samotne smutki" "Podzielę się z tobą swoim dobrym humorem i słońcem, które w końcu wyszło, i opowieścią o górze, na którą weszłam, i kanapką z awokado i serem, bo to pycha. Dam ci to wszystko, bo radości łatwo dzielić na pół, smutki są mniej podzielne, więc smucić się wolę w samotności"