Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rzadko recenzuję przeczytane książki, ale aż nie mogę się powstrzymać. Jak moi przedmówcy oczekiwałam od tej książki szerszej perspektywy na pracę katechety w polskiej szkole. Ot zbiór faktów, obiektywna ocena - to czego się oczekuje od literatury faktu. Tymczasem jest to po prostu opis wojenki pomiędzy p. Szkatułą a proboszczami, dyrektorami szkół itd. Stwierdzenie, że książka jest mocno subiektywna to niedopowiedzenie, poznajemy tylko jeden punkt widzenia. Ja nie wnikam, która strona konfliktu ma rację. To co mnie oburza, to że można wydać książkę w której wymienia się czyjeś nazwisko i jechać po nim jak po łysej kobyle nie dając mu nawet możliwości wypowiedzenia się w danej sprawie. Czy te osoby wyraziły swoją zgodę na publikację? Czy uczniowie wskazani jako "donosiciele" wyrazili zgodę na publikację swoich nazwisk? Praesumptio boni viri - domniemanie niewinności, w sprawie nie zapadły jakiekolwiek wyroki . Nie bez powodu w literaturze, w prasie itp. nazwiska są wykropkowane, nazwy miejscowości pomijane. Ma to uniemożliwić identyfikację. Dziwię się, że jakiekolwiek wydawnictwo zgodziło się na publikację. Pan Szkatuła zarzuca innym pomówienie a robi w zasadzie dokładnie to samo.