Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po wydarzeniach dziejących się w tomie 813, Arsene zostaje uznany za zmarłego. Akcja zaczyna się od śmierci Morningtona, a dokładniej jego spadku, który odziedziczyć ma rodzina oraz jego przyjaciel don Luis Perenna. Oczywiście jak się domyślacie, ktoś chce pozbyć się spadkobierców, aby wziąć dla siebie 400 mln franków, a kiedy odkrywa ten spisek inspektor to zostaje otruty. W tej części nie ma aż tylu bohaterów, którzy wprowadzają chaos i myślę, że jest to chyba najlepsza część! Co za intryga! Jak na to, że historia powstała przed I wojną Światową, to jestem pod wrażeniem. Bardzo mi to przypominało styl angielskiego „Sherlocka Holmesa”. Książka, a dokładniej główny oponent został bardzo dobrze, etapowo nakreślony. Jedynie co to uważam, że Leblanc trochę przesadził z „osiągnięciami Lupina”. Co mam na myśli? Miałam wrażenie że Lupin sobie mówi- tyle rzeczy zrobiłem, tu zwyciężyłem, tu podbiłem, a potem się obudziłem . To był dobry sen 😁 Fantazja już poniosła autora. Nie jest to dokument, a fikcja wiec można przymrużyć oko 😉 Pomimo dużo zwrotów akcji (które mi się podobały) i fantazji w kreacji Lupina, tą część bardzo dobrze się czyta, nie wiemy do końca, kto tak naprawdę jest winny zbrodni. A Lupin pomimo lekkomyślności, zawsze ma asy w rekawie. Ponadto zakończenie jest ekscytujące- cały czas byłam w napięciu i myślałam - No ludzie jak to się skończy! Wiecie, że główny wróg przypominał mi Jokera? Pod względem tego, jak się zachowywał i co robił (szczególnie to słychać w audiobooku). Także, musicie się przekonać, czy mam racje.