Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużo łatwiej jest mi pisać opinie, gdy książka wywołuje we mnie jakieś emocje. Cieszy, wkurza, śmieszy lub irytuje. Mężczyzna, który przychodził w niedzielę, nie pozostawił we mnie absolutnie żadnych wrażeń. Akcja dzieje się dwutorowo. Opowiada wyścig z czasem pewnej ambitnej policjantki, która bada niewyjaśnione zabójstwo młodej kobiety sprzed blisko 25 lat, oraz zaginięcie jej 5 miesięcznego dziecka. Im bliżej jest rozwiązania, tym musi się bardziej śpieszyć, ponieważ termin przedawnienia zbliża się nieubłaganie, a po jego przekroczeniu sprawca pozostanie bezkarny. Jednocześnie, pewna 25letnia dziewczyna (przypadek?) z rodziny zastępczej, za namową swojego równie młodego sąsiada wyrusza w daleką podróż, by dowiedzieć się czegoś o swoich biologicznych rodzicach. Książka jest do bólu przeciętna, średnia i nijaka. Nie porywa, a jednocześnie niczego jej nie brakuje. Ani mnie nie przyciągała, ani nie nużyła. Za to bardzo podoba mi się jej okładka ;)