Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie wiem, skąd tak wysokie oceny tej książki. Owszem, fragmenty poświęcone operacji "Red Wings" są faktycznie ciekawe. Jednak cała reszta jest po prostu słaba. Zawiera trzy absurdalne ("Stany Zjednoczone totalnie rozgromiły talibów" - ciekawe więc, kto teraz rządzi w Afganistanie, panie Luttrell i przed kim Amerykanie uciekali jak wiele lata temu z Sajgonu?) czy ewidentne błędy logiczne na poziomie szkoły podstawowej (np. 12,5 miliona Pasztunów mieszkających w Afganistanie to niby 42 procent całej populacji tego plemienia, liczącej 42 mln - czy tak trudno to policzyć?). Najgorsze jednak jest to, że autorzy mistrzowsko potrafią ominąć podstawowe problemy amerykańskiego sposobu postrzegania świata. Przykładem niech będzie rozważanie o poszukiwaniu broni atomowej w Iraku - oddział Luttrella robił to, robił i nagle hokus pokus - lecą do Afganistanu, a czy taka broń była - ani słowa. O przepraszam, było zdanie o odnalezieniu wielkich ciężarówek, w których nie było niczego, co zapewne ma dowodzić, że wcześniej były tam bomby atomowe. Seals to niby wielcy patrioci, którzy idą do ataku na rozkaz swojego wodza - prezydenta USA. Ale jednocześnie nie akceptują reguł walki, obowiązujących w armii amerykańskiej. Jak to możliwe? Z książki możemy się domyśleć, że jest to efekt specyficznego rozumienia świata. Otóż Wodzem jest prezydent, ale zasady walki tworzą liberałowie, którzy widocznie są zwolennikami talibów, chociaż służą lub pracują w administracji amerykańskiej - tylko co na to krystalicznie uczciwy i niezłomny prezydent??? To są widocznie zbyt trudne sprawy, aby próbować je wyjaśnić w takiej książce. I to paradoksalnie czyni tę pozycję wartą przeczytania - żeby poznać ten sposób myślenia - może trochę prymitywny, stroniący od poważnych problemów moralnych, jednak skutkujący tym, że siły zbrojne USA są dziś najpotężniejsze i cieszmy się, że stoją po naszej stronie.