cytaty z książek autora "Henning Mankell"
Przyjaźń często rodzi się ze spotkania od którego nikt nie oczekuje cudu.
Powinniśmy się cieszyć, że wszyscy jednocześnie nie zapominamy o tym samym.
Marzenia nie muszą tracić na wartości tylko dlatego, że się
ich nie urzeczywistnia.
Niedotrzymane obietnice są jak cienie tańczące o zmierzchu.
To, że człowiek się czegoś boi, nie musi oznaczać, że nigdy nie przezwycięży strachu i nie zdobędzie się na odwagę, by zrobić to, czego się obawia.
Żyjemy w czasach, w których oczekuje się od starych ludzi, że staną się niewidzialni.
„Pamięć jest jak szkło, pomyślała. Ci, którzy odeszli, wciąż są widoczni, całkiem z bliska. Ale nie możemy się nawzajem dosięgnąć. Śmierć jest niema. Zabrania rozmowy, dopuszcza wyłącznie ciszę. ["Chińczyk", Mankell Henning str.96]
- Czy znasz jakieś przestępstwa, których liczba spada? - zapytała.(...)
- Kradzieże czarno-białych telewizorów - (...) - Chyba nic poza tym.
Dla niego życie było ciągle zmieniającą się grą rozmaitych praktycznych problemów, domagających się rozwiązania. Gdzieś poza tym znajdowało się to, co nieuniknione, czego nie da się zmienić, żeby nie wiem jak długo zastanawiać się nad sensem, który i tak nie istnieje.
Życie jest pełne cytatów - odparł Wallander. - Zawsze się znajdzie coś, co pasuje.
Z prawdą czasem trudno jest żyć. Kłamstwa są wygodniejsze.
Każdy z nas jest dla różnych ludzi innym człowiekiem.
Najbardziej boimy się siebie samych oraz naszych cech, które widzimy w innych.
Źle wybierając osobę, której decydujemy się zaufać, stajemy się bezradni i bezbronni.
Barbarzyństwo ma zawsze ludzkie cechy, pomyślał. Dlatego jest takie nieludzkie.
Ludzie są ze sobą blisko po to, żeby się od siebie oddalać.
Tak samo łatwo jest zgubić się w sobie samym, jak na leśnych ścieżkach albo ulicach miast.
Zamykam się, popadam w przygnębienie, które na nic mi się nie zda. W normalnych warunkach jestem wesołym człowiekiem, przeciwieństwem tego, kim stałem się teraz.
- Czas jest rzeczą – ciągnął kapitan. – Przecieka między palcami, niezależnie od tego, jak bardzo staramy się go zatrzymać. [jw; str.234]
Cierpliwości (...). Kiedy kamienie toczą się z góry w dół, nie należy od razu za nimi biec. Stój i patrz, jak się toczą, i obserwuj, gdzie się zatrzymają.
(...) interpretacja danych statystycznych to mydlenie oczu. Za pomocą statystyki można pokazać coś, co jednocześnie jest prawdą i fałszem.
Porzucone domy niszczeją. To samo dzieje się ze ścieżkami. Nieużywane drogi są skazane na śmierć.
Kiedy zaczyna się moment między jasnością a mrokiem, który nazywamy zmierzchem? Czy można go opisać słowami? Co widać, gdy światło jest tak słabe, że znajdujemy się w nieokreślonym "pomiędzy", w wymykającej się chwili, na skraju z wolna wydłużającego się cienia.
Cóż można zrobić więcej, niż tylko nieustannie próbować?
Nienawiść może napędzać człowieka tylko przez jakiś czas. Daje iluzoryczną siłę, choć tak naprawdę jest wyspecjalizowanym pasożytem.