Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Zostawić świat za sobą" to piękna, smutna i ważna opowieść o ludziach, tradycjach, zwyczajach i o człowieczeństwie. Historia dwóch różnych osób kochających Izrael. Płakałam razem z Karoliną, gdy otwierała się i opisywała swój ból. Cieszyłam się, gdy jej się udawało pokonać kolejne przeszkody. Przeżywałam rozterki Awiego i rozumiałam, co może czuć. Trochę podziwiam go za podjętą decyzję, bo zapłacił za nią ekstremalnie wysoką cenę. Nie wiem, czy byłabym gotowa zrobić to samo co on. Mam natomiast do niego szacunek za to, że posiada otwarty umysł, że nie trzeba wyrzekać się Boga, w którego się wierzy, by zrozumieć, że to ludzie stworzyli sztuczny "zakon" uniemożliwiający mu prawdziwą wiarę w Boga. Awi zastanawiał się nad sensem mnóstwa restrykcyjnych przepisów, na które nie znalazł potwierdzenia w pismach. Jeśli się komuś wydaje, że dotyczy to tylko ortodoksyjnych Żydów, to jest w wielkim błędzie. Naprawdę nie trzeba daleko szukać, by to znaleźć blisko nas, w Polsce. Także w kwestiach wiary. Daliśmy się omotać ludziom, którzy mówią nam jak mamy żyć i decydują o naszym światopoglądzie. Dziś wielu zrzuca z siebie ten ciężar, ale zupełnie inaczej niż Awi. Awi czytał święte księgi i nie przestał wierzyć w Boga tylko dlatego, że ktoś swoim postępowaniem i głupotą lub naiwnością zaprzeczał prawdom tych ksiąg. Dziś ludzie nie czytając Pisma Świętego zaprzeczają istnieniu Boga, bo widzą, że Ci, którzy powinni być wzorem, są często gorsi od tych, dla których powinni być wzorem. Karolina, opisując swoją drogę życiową w kraju, który pokochała, dokonuje też jego analizy. Wytyka błędy, ale uczciwie i realnie pokazuje dlaczego Izraelczycy postępują w taki, czy inny sposób. Pisze o tym, że odkrywane przez archeologów starożytne teksty nie różnią się od dzisiejszych, co oznacza, że Biblia i inne żydowskie pisma są niezmienne od tysięcy lat, co bardzo podnosi ich wiarygodność i miało też ogromny wpływ na ich kulturę i wychowywanie kolejnych pokoleń. Wspomina o tym, że naród izraelski przez tysiące lat był prześladowany i mordowany. Pomimo tego przetrwał i choć w czasie holokaustu uderzenie było wyjątkowo silne, powstał i odzyskał utracone przez dwoma tysiącami lat ziemie. Dziś, gdy piszę ten tekst, 8.10.2023, jest drugi dzień wojny. Hamas z terytoriów Strefy Gazy uderzył na Izrael. Bestialsko morduje bezbronnych ludzi, podobnie jak półtora roku temu wojska Putina na Ukrainie. Smutek mnie ogarnia, bo wtedy Polacy otworzyli swoje serca i przyjęli uchodźców z Ukrainy, a dziś czytając komentarze pod licznymi artykułami o wojnie, nie mogę nadziwić się temu ogromnemu antysemityzmowi i nienawiści. Dlatego takie książki, jak ta, są ważne. Wzajemny szacunek powinien być podstawą w relacjach. Moja miłość do Izraela wynika z czytania Biblii. Uważam, że nie można czytać Biblii i kochać Boga i jednocześnie nienawidzić Izraela i Żydów. Te moje sympatie powodują, że chętnie sięgam po takie pozycje, jak książka Karoliny. Moja opinia powyżej jest bardzo subiektywna i dotyczy też moich prywatnych refleksji na tematy zawarte w książce, ale rozumiem, że ktoś może mieć inne odczucia. Książkę serdecznie polecam.