Najnowsze artykuły
- ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel10
- ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński40
- ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunęAnna Sierant10
- ArtykułyPaul Auster nie żyje. Pisarz miał 77 latAnna Sierant6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Valerie Riedesel
Znana jako: Valerie Riedesel Freifrau zu...Znana jako: Valerie Riedesel Freifrau zu Eisenbach
1
8,3/10
Pisze książki: biografia, autobiografia, pamiętnik
Urodzona: 1964 (data przybliżona)
Baronowa Eisenbach, jest wnuczką Cäsara von Hofackera. Studiowała historię na uniwersytecie w Strasburgu i na Sorbonie, a następnie ukończyła szkołę dziennikarstwa Axel Springer Akademie. Pracowała m.in. jako redaktor we „Frankfurter Allgemeine Zeitung”. Obecnie wraz mężem mieszka na Rugii. Mają pięcioro dzieci.
Po nieudanym zamachu na Hitlera w lipcu 1944 roku wszystkich jego uczestników skazano na śmierć. To fakt powszechnie znany. Niewielu jednak wie, co stało się z ich najbliższymi – żonami, dziećmi, przyjaciółmi. Zgodnie z wprowadzoną przez Himmlera zasadą odpowiedzialności rodzinnej (Sippenhaft) oni również zostali ukarani. Żony i starsze dzieci oficerów zamieszanych w spisek trafiły do więzienia, a następnie do obozów koncentracyjnych. Podobnie inni dorośli krewni i przyjaciele. Młodsze dzieci Gestapo wysyłało do nazistowskich domów dziecka. Były to tak zwane dzieci duchy. Nikt nie mógł poznać ich pochodzenia ani nawet prawdziwego nazwiska. By skutecznie wymazać ich tożsamość, dzieciom nie pozwalano z nikim się kontaktować ani nawet wyglądać przez okno – by nikt nie poznał i nie zapamiętał ich twarzy. One też miały zapomnieć, kim są. Z czasem planowano oddać je do adopcji „porządnym” nazistowskim rodzinom. Valerie Riedesel, córka jednego z tytułowych „dzieci duchów”, wnuczka Cäsara von Hofackera, uczestnika spisku przeciw Hitlerowi, opowiada historię swojej rodziny: żony i pięciorga dzieci Cäsara. Pokazuje historyczne wydarzenia z ich perspektywy – zwyczajnie, po ludzku, ale też emocjonalnie i prawdziwie. Posiłkuje się przy tym wyjątkowym zbiorem niepublikowanych dotąd oryginalnych dokumentów – listów i pamiętników.
Po nieudanym zamachu na Hitlera w lipcu 1944 roku wszystkich jego uczestników skazano na śmierć. To fakt powszechnie znany. Niewielu jednak wie, co stało się z ich najbliższymi – żonami, dziećmi, przyjaciółmi. Zgodnie z wprowadzoną przez Himmlera zasadą odpowiedzialności rodzinnej (Sippenhaft) oni również zostali ukarani. Żony i starsze dzieci oficerów zamieszanych w spisek trafiły do więzienia, a następnie do obozów koncentracyjnych. Podobnie inni dorośli krewni i przyjaciele. Młodsze dzieci Gestapo wysyłało do nazistowskich domów dziecka. Były to tak zwane dzieci duchy. Nikt nie mógł poznać ich pochodzenia ani nawet prawdziwego nazwiska. By skutecznie wymazać ich tożsamość, dzieciom nie pozwalano z nikim się kontaktować ani nawet wyglądać przez okno – by nikt nie poznał i nie zapamiętał ich twarzy. One też miały zapomnieć, kim są. Z czasem planowano oddać je do adopcji „porządnym” nazistowskim rodzinom. Valerie Riedesel, córka jednego z tytułowych „dzieci duchów”, wnuczka Cäsara von Hofackera, uczestnika spisku przeciw Hitlerowi, opowiada historię swojej rodziny: żony i pięciorga dzieci Cäsara. Pokazuje historyczne wydarzenia z ich perspektywy – zwyczajnie, po ludzku, ale też emocjonalnie i prawdziwie. Posiłkuje się przy tym wyjątkowym zbiorem niepublikowanych dotąd oryginalnych dokumentów – listów i pamiętników.
8,3/10średnia ocena książek autora
20 przeczytało książki autora
77 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Dzieci duchy. Ofiary represji Himmlera Valerie Riedesel
8,3
Zaskakująca!
Pierwsze wrazenie, drugie - niesamowicie ciekawa.
Swietnie prowadzona narracja ukazuje nam bardzirj nieznaną stronę II Wojny Światowej i Nazistowskich Niemiec. Z reguły czytamy wspomnienia więźniów obozowych bedacych naszymi rodakami, badz ofiarami rowniez ze wschodniej Europy.
A tutaj niespodzianka!
Kupując książkę nie spodziewałam sie tak osobistego spojrzenia na wojnę, opisania i przeżywania tej historii razem z bohaterami.
Lektura zaskakuje, pokazuje nam jak również Niemieckie rodziny sprzeciwiały sie ideologi i fanatyzmowi Hitlera, to, ze oni tez walczyli, cierpieli i ginęli,Ze nie kazdy Niemiec stal murem za faszyzmem.
Poznajemy historie krewnych rodzin opozycji antyhitlerowskiej, oficerow, arystokracji ktorych wojna także namacalnie dotknęła i wyryla swoje piętno. Emocjonujące, poruszające wspomnienia przede wszystkim DZIECI, które represja stosowana wobec rodzin spiskowcow dotknęła niezaleznie od wieku dziecka,ich rozłąka z rodziną, przesiedlenia, czy pobyty w obozach koncentracyjnych spisane przez córkę jednej z ofiar robi niesamowite wrażenie.
pieknie napisane, przeplatane listami z tego okresu zdecydowanie wywierają wrażenie.
Dzieci duchy. Ofiary represji Himmlera Valerie Riedesel
8,3
Zamach w Wilczym szańcu nie dość, że się nei powiiódl, to większość spiskowców, a także ich bliższych krewnych, zginęło okrutną smiercia. Claus von Schauffenberga rozstrzelano, kilku powieszono na rzexnickich hakach, niekórzy generałowie otruli się, by nie przechodzić hańbiącego procesu. Znajac chorobliwą podejrzliwość Hitlera ,miałam jak najgorsze przeczucia sięgając po ta książkę.
Jako jedyna skupia się na dzieciach zamieszanych w zamach ródzin Hofackeró, Uxhull Gyllendandó, Goerdelerów itp. Gdy uwięziono matki, zajęto się ojcami, wysłąno krewnych do licznych obozów pracy i śmierci ( Buchenwald, Stutthoff, Ravensbruck ( zona Stauffenberga),prawie 50 dzieci w wieku od roku do nastu lat zesłano do sierocińcow, ośrodków resocjalizowania, ale co kilka tygodni- meisięcy zmieniano im miejsce pobytu. Co sie działo przez rok internowania w jednej grupie opisuje Annerle Hofacker.
Osadzeni dorośłi jako więżniowie specjalni Hitlera mieli lepsze racje żywnosciowe, ale stali się swiadkamieksterminacji POlakó i żydów, cierpieli też głód, a nawet popędzono ich w marszach śmierci. noajgorszeu był brak wiadomości o losach głów rodu, śmierć Cezara Hofackera potwierdzono dopiero po wojnie. Dziwi mnie troxhe xhizon=freniczna postawa Hitlera i Himlera, ktorz umyślili sobie w pewnym momencie użyc dzieci dawnych spiskowców jako karty przetargowej z Rosjanami czy aliantami. Dlatego choć represje dotkneły wielu ,można by "dzieci duchy" uznać za szczęściarzy. Jak rozłaką i niepwenoć jutra wpłynęły na ich psychiki? W czym znajdowali pocieszenie, jak dlugo wyczekiwali ratunku juz od stycznia 1945 r? Kiedy wreszcie nastąpiło połaczenie z rodzinami, jak byli traktowaniu krótko po wojnie. Zamordowani spiskowcy zostali oczywiśćie pośmiertnie zrehabilitowani,
Frapująca historia dziecięcego udreczenia, małych ofiar Himmlera. Z jednej strony najpierw zapewniał, ze zdegenerowana arystokracja i wojsko zostaną wytępieni do ostatniego potomka za zamach, z drugiej udawano, że te dzieci nie istnieją. jak całą historia II wojny światowej zawiera wiele paradoksów, cudownych ocaleń.