Najnowsze artykuły
- ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
- ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
- Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
- ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Mabel Segun
2
7,0/10
Pisze książki: literatura piękna
Urodzona: 18.02.1930
Mabel Imoukhuede Segun - nigeryjska poetka i pisarka.
Przyszła na świat w południowo-zachodniej części kraju.
Absolwentka Uniwersytetu Ibadańskiego (anglistyka, łacina oraz historia).
Po ukończeniu studiów przez krótki czas pracowała jako urzędniczka odpowiedzialna za edukację. Później była nauczycielką w męskim gimnazjum w Ibadanie.
Poezją i prozą na poważnie zajęła się po ukończeniu 35. roku życia.
Oprócz tworzenia poezji para się także pisaniem krótkich opowiadań oraz książek dla dzieci.
W 2009 r. została uhonorowana orderem Nigerian National Order of Merit Award.
Wybrane dzieła: "My Father's Daughter" (1965),"Youth Day Parade" (1984),"Ping-Pong: Twenty-Five Years of Table Tennis" (1989),"The Surrender and Other Stories" (1995),"Rhapsody: A Celebration of Nigerian Cooking and Food Culture" (2007).
Stan cywilny: zamężna, 3 dzieci: córka Oluwunmi oraz 2 synów: Olufemi "Femi" i Gbenga.https://www.facebook.com/notes/olufemi-e-segun/mabel-segun-1930-to-the-present/511433135539471
Przyszła na świat w południowo-zachodniej części kraju.
Absolwentka Uniwersytetu Ibadańskiego (anglistyka, łacina oraz historia).
Po ukończeniu studiów przez krótki czas pracowała jako urzędniczka odpowiedzialna za edukację. Później była nauczycielką w męskim gimnazjum w Ibadanie.
Poezją i prozą na poważnie zajęła się po ukończeniu 35. roku życia.
Oprócz tworzenia poezji para się także pisaniem krótkich opowiadań oraz książek dla dzieci.
W 2009 r. została uhonorowana orderem Nigerian National Order of Merit Award.
Wybrane dzieła: "My Father's Daughter" (1965),"Youth Day Parade" (1984),"Ping-Pong: Twenty-Five Years of Table Tennis" (1989),"The Surrender and Other Stories" (1995),"Rhapsody: A Celebration of Nigerian Cooking and Food Culture" (2007).
Stan cywilny: zamężna, 3 dzieci: córka Oluwunmi oraz 2 synów: Olufemi "Femi" i Gbenga.https://www.facebook.com/notes/olufemi-e-segun/mabel-segun-1930-to-the-present/511433135539471
7,0/10średnia ocena książek autora
24 przeczytało książki autora
134 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
19 współczesnych opowiadań nigeryjskich Chinua Achebe
6,7
Czasem w poszukiwaniu egzotyki zapuszczam się w dziwne rejony. Dlatego dziś przynoszę Wam peerelowskiego staruszka z 1980 roku - antologię "19 współczesnych opowiadań nigeryjskich". Oraz jednego eseju i siedmiu wierszy. Zapraszam.
Ciąg dalszy na:
https://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2018/02/324-19-wspoczesnych-opowiadan.html
19 współczesnych opowiadań nigeryjskich Chinua Achebe
6,7
Trochę nieufnie podchodziłem do zbioru opowiadań nigeryjskich. Wprawdzie bardzo lubię egzotykę, ale Nigeria z doniesień prasowych ostatnich lat nie ma w sobie zbyt wiele romantyzmu, kojarzy się z fundamentalizmem, okrutnymi egzekucjami, zamieszkami, nędzą społeczeństwa przy jednoczesnym niezwykłym bogactwie kręgów władzy, niesamowitym skażeniem środowiska i częstymi katastrofami komunikacyjnymi na wielką skalę. Ale jak wiadomo "bad news is good news". Nie można oceniać kultury kraju poprzez doniesienia medialne. To tak jakby zrobić plamę na białym arkuszu papieru. Na pytanie "Co widzisz?" większość odpowiada "plamę" nie wpadając na pomysł, że większość pola widzenia zajmuje czysta kartka. Kartką tą są zwykli mieszkańcy danego kraju, prości, zwyczajni ludzie, którzy dążą do szczęścia i życia w spokojnym kraju.
Takich ludzi przedstawia większość prezentowanych opowiadań. Poruszają one rozmaitą tematykę społeczną od niepokojów na tle etnicznym, poprzez trudy codziennej egzystencji, życie rodzinne, po poetycko przedstawione tradycyjne wierzenia i zwyczaje Nigeryjczyków. Właśnie te opowiadania, mające w sobie ogromne pokłady piękna i mądrości urzekły mnie najbardziej. Polecam szczególnie: "Córki słońca", "Nie płać złym za złe", "Lekarz i uzdrowiciel"