Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Susie otrzymuje wiadomość od Anny, która podaje się za jej oddaną do adopcji piętnaście lat temu córkę. Anna przedstawia swoją sytuację jako ciężką - jej adopcyjny ojciec stwarza zagrożenie. Co więcej, rodzice adopcyjni mają ogromny problem z tym, że Anna chce utrzymywać kontakt z biologiczną matką. Stopniowo jednak Susie i jej mąż zaczynają się przekonywać, że to nie w rodzicach jest problem. Kiedyś przeczytałam „Lokatorkę” i wprost zachwyciłam się możliwością przeczytania kolejnej książki autora. Jest wciągająca, ale zarazem bardzo mnie denerwowała. Co dokładnie? Chore zachowania i głupie decyzje. W pewnym momencie miałam wrażenie, że dołożono więcej głupich decyzji, żeby było więcej stron książki. Nie przekonuje mnie miłość do dziecka ponad wszystko. Zwłaszcza kosztem samego siebie i innych. Tak właśnie tworzą się patologie. Bo patologia nie jest wyłącznie wtedy, kiedy w rodzinie jest alkohol, jak kiedyś usłyszałam od pewnej dysfunkcyjnej matki. Niemniej jednak, nie mogę przyznać, że książka nie wciąga i na pewno nie miałam ochoty przerwać w trakcie. Może po prostu miałam dla niej zły czas.