Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zwierzchnik kościoła Ewangelicko-Augsburskiego (luterańskiego) Polski bohater – który dołożył cegiełkę do odrodzenia się Polski w 1918 r. – potem do unifikacji kraju a na końcu poniósł śmierć w czasie drugiej wojny światowej z rąk Niemców. Nie chciał zostawiać swoich wiernych i uciekać z kraju. Bursche to postać fascynująca z wielu względów. Potomek niemieckich imigrantów, na losie których widać stopniową polonizację całej rodziny. Zwierzchnik najsilniejszego kościoła protestanckiego w Polsce walczący o to, by polskość nie była tłamszona tylko w wąskich ramach katolicyzmu. Jednocześnie stawiał odpór tendencją proniemieckim które pojawiały się wewnątrz jego Kościoła, zwłaszcza po 1933 r. Odgrywał także ważną rolę na rokowaniach w Wersalu wykazując że protestant może oznaczać Polaka (co było ważne w wypadku polskich ewangelików na Mazurach, Wielkopolsce czy na Śląsku). Książka jest niezwykle krótkim przeglądem jego bogatego życia. Autor to zresztą wnuk Burschego i znał go osobiście. Książka zatem jest bogato przeplatana osobistymi refleksjami Autora i wspominkami z pism rodzinnych. Mamy też bogaty przegląd listów jakie słał biskup KEA do swojej rodziny w czasie pobytu w KZ Sachsenhausen. Co ciekawe Bursche mógł uciekać z Polski, miał taką możliwość. Wiadomym było że dla Niemców będzie istotnym graczem, jako przedstawiciel polskich protestantów – których będzie być może wykorzystać by skłócić kraj. Postawa Burschego uczyniła takie rachuby niemożliwymi. Biskup zginął w obozie w 1942 r. Do 2017 r nie znaliśmy miejsca jego pochówku, dopiero w zeszłym roku, przy okazji 500 rocznicy reformacji, udało się odnaleźć dokumenty które potwierdzają miejsce pochówku urny z prochami. Strona Polska i rodzina otrzymała je na nabożeństwie w Kościele Św. Trójcy w Warszawie. Żałuje że publikacja nie jest obszerniejsza (to zaledwie ok 140 str. Samego tekstu),biskup zasługuje na szerokie naświetlenie jego postaci. To kawał polskiej historii, ale czytanej inaczej niż tradycyjnie. Pokazuje to jak bogatą jako kraj mamy spuściznę, jak skomplikowane potrafią być losy ludzi.