Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nawet jak na standardy pozycji o czysto naukowym/faktograficznym charakterze, książka jest napisana w sposób dosyć toporny i przy użyciu mało wyszukanego języka. Stylem edycji przypomina nieco słownik, co generalnie wpływa na jej mało atrakcyjną formę. Odnośnie treści, to zdecydowanie zbyt wiele wątków zostaje niepotrzebnie powielanych, gdy tylko pojawiają się nawiązania do poruszonych już tematów, zjawisk czy osób. Wygląda to trochę tak, jakby każdy rozdział przygotowywał inny autor bez wglądu w sąsiadujące wątki. Tyle ewidentnych minusów, które co prawda poważnie ograniczają czystą przyjemnością płynącą z samego procesu czytania, ale jednocześnie dla sprawnego czytelnika nie powinny stanowić bariery uniemożliwiającej wyłapanie niezwykle ciekawych treści, które autorzy skrupulatnie zebrali z rozmaitych źródeł i skompilowali w zwięzłą całość. Nawet osoby interesujące się tematyką koreańską powinny być usatysfakcjonowane poszczególnymi zagadnieniami, które przynajmniej w języku polskim po raz pierwszy zostają tak szeroko (na ile jest to w ogóle możliwe w przypadku Korei Płn.) naświetlone. Szczególnie wartościowe pozostają źródła pokroju osobistych rozmów z osobami zajmującymi się relacjami w regionie oraz przekłady z koreańskich dokumentów, artykułów czy też przemówień liderów państwa. Osobiście traktuję "Kim jest Kim Dzong Un" jako pewien szkic, który mam nadzieję posłuży w przyszłości jako fundament do napisania dużo bardziej precyzyjniej i wielobarwnej pracy, co zresztą we wstępie zauważają sami zainteresowani, zdając sobie sprawę z wszelkich niedoskonałości oddanej przez nich do druku pozycji.