Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Włochy, a zwłaszcza dobytek kulturowy tego kraju, to jedna z moich fascynacji. Kiedy mam okazję zaczerpnąć trochę włoskości - zwłaszcza w formie książek, nie omieszkam skorzystać. Dlatego, moje zainteresowanie pozycją "Takie życie tylko w Neapolu" jest całkowicie usprawiedliwione i zrozumiałe, gdyż włoski klimat prosto z Południa, aż kipi ze świetnej okładki i obiecującego opisu. Z książką tą spędziłam miłe chwile, rozkoszując się ciepłą atmosferą Italii, jednak kilka elementów niestety przeszkodziło mi w całkowitym oddaniu się jej rytmowi. Oczywiście największym plusem tej książki jest jej włoska tematyka. Autorka poruszała wiele aspektów życia w Italii, począwszy od najbardziej charakterystycznych, czyli kuchni, poprzez relacje międzyludzkie, skończywszy na ciekawostkach np. o obchodach dnia świętego patrona. Bardzo przypadło mi do gustu to szczegółowe podejście do tematu, gdyż dzięki niemu dowiedziałam się wielu nowych rzeczy. Katherine Wilson najbardziej skupiła się na życiu w tytułowym Neapolu, jednak wraz z jej życiowymi podróżami przenosi nas ze sobą również w inne zakątki Włoch. Książka ta, jak można się spodziewać, nie należy do ciężkich lektur. Jest lekka, dodatkowo dzięki krótkim rozdziałom czyta się ją bardzo szybko. Jednocześnie łatwo można ją rozłożyć na raty, nie tracąc wątku, gdyż wspomniane rozdziały są tak naprawdę mini historyjkami i epizodami z życia autorki. Z drugiej strony, ich forma troszkę mi przeszkadzała w dłuższym skupieniu się nad lekturą, przez co, musiałam ją sobie dawkować. Myślę jednak, że jest to raczej osobista preferencja - wolę po prostu czytać bardziej spójne historie. Największym minusem tej powieści, była dla mnie zdecydowanie główna bohaterka, czyli jakby na to patrząc - autorka. Jej narracja często mnie irytowała. Naprawdę trudno mi było czytać fragmenty osobistych wynurzeń autorki bez konsternacji. Ileż razy można narzekać na jakieś braki, a jednocześnie chwalić się swoim bogactwem... Dodatkowo narracja jest momentami dość chaotyczna, a przez podzielenie książki na mini historie, często odczuwałam małe zamieszanie chronologii. "Takie życie tylko w Neapolu" ma swoje mocne plusy (świetny opis Italii, pełen ciekawostek na jej temat),jak i trochę minusów (w tym średnia narracja),jednak podsumowując szczerze polecam tę idealną wakacyjną książkę włoskim pasjonatom, jak i również tym którzy dopiero stawiają pierwsze kroki na Półwyspie Apenińskim. Mój regał z książkami patsy-books.blogspot.com