Cytat dnia
Cóż począć, kto kocha róże, musi też znosić i kolce…!
Najnowsze artykuły
ArtykułyŚwiąteczny prezentownik, czyli pomysł na prezent. Reportaż, publicystyka, biografia
4
ArtykułyTrzy książki jednego autora w top 10, w tym nowość na szczycie. Trendy listopada 2023
4
ArtykułyLecha Wilczka patrzenie na Simonę Kossak i puszczę. Patrzenie, które trwa w fotografiach i opowieści
5
ArtykułyKsiążki pod patronatem Lubimyczytać polecają się na Mikołajki1
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ożenek poety Ibrahima Sinasiego i narodziny teatru tureckiego Grażyna Zając
Przeczytałam na zajęcia główną sztukę ,,Ożenek poety", bez treści pani Zając, ale że jest to chyba jedyna forma, w której ta sztuka jest dostępna, dodaję opinię tutaj. Dramat całkiem mi się podobał, chociaż szkoda, że jest taki krótki i przez dawne zapędy cenzorskie nie dostaliśmy pierwszego aktu. To lekka i zabawna historia o młodym Turku, który ma poślubić dziewczynę, w której jest szaleńczo zakochany, jednak zdesperowani teściowie zamiast wybranki serca podstawiają mu jej siostrę, starą pannę. Zabawne dialogi, absurdalne sytuacje oraz świetne postacie śmieciarza i przyjaciela pana młodego. Pod płaszczykiem dowcipu i zabawy historia porusza ważne tematy i z ironią piętnuje ówczesne podejście do małżeństwa - aranżowanie ślubów, stawanie na ślubnym kobiercu osób, które nawet się nie znają, czy dążenie do tego, by małżeństwa w rodzinie zawierane były według starszeństwa. Historia jest inteligentna, celna, nie tylko na tureckim gruncie, bo przecież w Polsce, Anglii czy Francji też podobne związki były normą. Ba, myślę, że aktualna jest nawet teraz, bo wciąż w różnych środowiskach jest presja, by po prostu być w związku, nieważne jakim, i przekonanie, że od pewnego wieku to konieczność.Cypr: dzieje, literatura, kultura. Tom II Małgorzata Borowska (neohellenistka)
Drugi tom monografii "Cypr: dzieje, literatura, kultura" poświęcony jest nieco innym problemom niż pierwszy. O ile część "pomarańczowa" dotykała przede wszystkim historii wyspy oraz w mniejszym stopniu kontaktów polsko-cypryjskich, to część "czarna" jest podzielona mniej więcej równomiernie między dwie grupy tematyczne: Literatura i język oraz Kultura i społeczeństwo. Mimo iż dominująca jest w tej pracy perspektywa greckocypryjska, to Autorzy uwzględnili także słabiej przebadaną perspektywę tureckocypryjską (rozdział G. Zając o literaturze Turkocypryjczyków). Nie ukrywam, że bardziej interesowały mnie aspekty greckie, tak więc ze szczególnie dużym zaciekawieniem przeczytałem artykuły dotyczące języków i pism Cypru starożytnego oraz współczesnego dialektu cypryjskiego i różnic między nim a standardowym nowogreckim. Dobry był też rozdział M. Borowskiej o literaturze greckocypryjskiej, co akurat było ciekawe szczególnie w perspektywie niedawnej wizyty w Polsce najwybitniejszego cypryjskiego poety, Kiriakosa Charalambidisa. Choć mniej interesowały mnie teksty o cypryjskiej kulturze ludowej, kuchni, czy muzyce popularnej, to uważam za duży sukces polskiego środowiska neohellenistycznego wydanie takiej książki. Bo o Cyprze wie się u nas bardzo mało... Tomasz BabnisPopularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
