Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel16
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Stanisław Jarzyna
Źródło: https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/stanislaw-jarzyna,13276.html
Znany jako: pseudonim PionekZnany jako: pseudonim Pionek
1
6,3/10
Pisze książki: powieść historyczna
Urodzony: 09.02.1913 (data przybliżona)Zmarły: 24.10.1990 (data przybliżona)
był żołnierzem Armii Krajowej – ZWZ od 18 maja 1942 r., kiedy złożył przysięgę wojskową i przyjął pseudonim PIONEK. Miał wyszkolenie wojskowe – w 1935 r. wyszedł z wojska do cywila w stopniu kaprala, po ukończonej szkole podoficerskiej. W konspiracji otrzymał nominację na dowódcę drużyny. W Powstaniu Warszawskim uczestniczył od 1 sierpnia 1944 r., dowodząc drużyną w III Zgrupowaniu AK „Krybar”, w 2. kompanii stacjonującej na Powiślu. Drużyna PIONKA rozlokowana była w rejonie ulic Czerwonego Krzyża (obecnie na tym odcinku: Jaracza),Instytuckiej i Solec.
Po wojnie zamieszkał wraz z rodziną początkowo na Targówku, później na Bródnie. Ukończył eksternistycznie szkołę średnią. Pracował jako starszy inspektor kontroli handlowej. Do pisania wspomnień przystąpił pod koniec lat 70., już jako emeryt. Pisał ołówkiem na kancelaryjnym papierze. Nie podejmował starań o wydanie pamiętnika. Rękopis zagubił się w trakcie wielokrotnych przeprowadzek, rodzina odnalazła go dopiero w 2013 r. i przekazała Muzeum Powstania Warszawskiego oraz oddała Wydawnictwu Sic! do publikacji, w przekonaniu, że przeżycia i doświadczenia PIONKA wzbogacają paletę relacji powstańczych o doświadczenia bardzo osobiste. Pro publico bono.https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/stanislaw-jarzyna,13276.html
Po wojnie zamieszkał wraz z rodziną początkowo na Targówku, później na Bródnie. Ukończył eksternistycznie szkołę średnią. Pracował jako starszy inspektor kontroli handlowej. Do pisania wspomnień przystąpił pod koniec lat 70., już jako emeryt. Pisał ołówkiem na kancelaryjnym papierze. Nie podejmował starań o wydanie pamiętnika. Rękopis zagubił się w trakcie wielokrotnych przeprowadzek, rodzina odnalazła go dopiero w 2013 r. i przekazała Muzeum Powstania Warszawskiego oraz oddała Wydawnictwu Sic! do publikacji, w przekonaniu, że przeżycia i doświadczenia PIONKA wzbogacają paletę relacji powstańczych o doświadczenia bardzo osobiste. Pro publico bono.https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/stanislaw-jarzyna,13276.html
6,3/10średnia ocena książek autora
9 przeczytało książki autora
13 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Okruchy tamtych dni. Powstanie Warszawskie na Powiślu. 1 sierpnia - 6 września. Pamiętnik
Stanisław Jarzyna
6,3 z 9 ocen
22 czytelników 3 opinie
2015
Najnowsze opinie o książkach autora
Okruchy tamtych dni. Powstanie Warszawskie na Powiślu. 1 sierpnia - 6 września. Pamiętnik Stanisław Jarzyna
6,3
W sierpniu ub. roku widziałem na wystawie w antykwariacie na Solcu. Chodziłem, przyglądałem się ale wtedy kupiłem... "Wojnę peloponeską", wydanie z lat 60. Potem zniknęła z wystawy. Kiedy nie tak dawno spacerem udawałem się do pobliskiej piwiarni, znowu zobaczyłem na wystawie. Była. Książka, pamiętnik o Powstaniu na Powiślu. Po tylu miesiącach włóczenia się po Dobrej, Jaracza, Smulikowskiego czy Oboźnej chciałem wiedzieć co się działo na tych ulicach kilkadziesiąt lat temu. Przeczytałem i dalej chodzę po tych ulicach. Już wiem gdzie było dowództwo III Zgrupowania. Na ul. Tamka, 8 sierpnia niemal ze wszystkich okien powiewały biało-czerwone flagi i jeszcze kilka innych faktów. Mógłby ktoś zapytać mnie do czego są mi potrzebne dzisiaj te informacje. Myślę że mieszkając w Warszawie powinienem wiedzieć co działo się na ulicy przy której zamieszkuję. To ważne, może kiedyś wnuczka mnie o to zapyta. A poza tym książka jest ważna bo porusza jeszcze inne kłopoty z którymi musieli zmierzyć się powstańcy. Obok wielu analiz historycznych które mogliśmy przeczytać, wspomnienia dodają zawsze inne spojrzenie. Bardzo dobrze że Wyd. Sic! postanowiło to wydać.
Okruchy tamtych dni. Powstanie Warszawskie na Powiślu. 1 sierpnia - 6 września. Pamiętnik Stanisław Jarzyna
6,3
Całkiem dobre, napisane ze swadą ale i autor starał się o realizm. Od razu lojalnie zaznacza, że wiele ie wie albo nie pamięta a i jego udział w powstaniu był dość ograniczony. Zastanawia nieco dość dokładny opis placówek jakie zajmował (a było ich nie za wiele 3-4) ale w paru miejscach autor wspomina swoje notatki jakie robił na bieżąco. Nieco mniej dziwnym wydaje się ta dokładność i nieco sztywność opisu stanowisk w porównaniu do wspomnień okraszonych, nieraz aż za mocno, poetyckim i moralizatorskim zacięciem autora.
Opisy starć z pewnym nielubianym przez autora sierżantem (i zapewne vice versa) bardzo fajne i dość szczegółowe w co do pewnego stopnia jestem w stanie uwierzyć bo takie mocno emocjonalne sytuacje dobrze się zapamiętuje. Podobnie dość długa część poświęcona zabiciu pewnego Niemca - co znowu jest mocno musiało zapaść autorowi w pamięć.
Osobną kwestią są częste fałszywe alarmy wart o których wspomina autor - moim zdaniem smaczek książki. Jest też kilka błędów i literówek, nie wiem czy zachowano oryginalny zapis czy to błąd korekty. Wspomnieniom brakuje też paru stron - brak oryginału. Generalnie bardziej dla zainteresowanych PW niż szerszego czytelnika.