Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Złapałem smaka, ale się nie najadłem, tak w skrócie opisałbym tę pozycję, ale do rzeczy. Na wstępie zaznaczę, że uwielbiam system cyberpunka. Samo lore i estetyka behawioralna stworzona przez Mike‘a Pondsmith’a, podsycone audiowizualną oprawą studia CD Project RED, wypełniła moje artystycznie serduszko. Monumentalizm wertykalny okraszony neokiczem i brudem. Cudo. Niestety… tego komiksu cudem nie mogę nazwać. To po prostu dobry komiks. Dla fanów będzie fajnym smaczkiem. Dla kogoś niezaznajomionego ze światem no… już niekoniecznie. Pod względem wizualnym mnie zaspokoił. Kreska przyjemna, plansze bazujące na kontraście, podkreślają klimat, który na myśl przywodzi filmy Dredd, czy Raid. Brutalny i mroczny megablok. Witamy w Night City. Nadia to członkini Trauma Team i zarazem główna bohaterka komiksu. Młoda kobieta z traumą (przypadek?),którą będzie poznawać na kolejnych stronach. Element zaszczucia wynikający lokalizacji fabuły zgrabnie podkreśla narastające napięcie. Lecz sama historia należy do tych prostszych, jest poprawna i bezpieczna. Po ostatniej kartce zostaje nam niedosyt, ale nie ma poczucia zmarnowania czasu. Liczę osobiście, że autorzy wrócą jeszcze to motywu Trauma Team, albo nie mniej ciekawej organizacji Max Tac, ale patrząc na obecny plan wydawniczy serii to nieprędko, a może i wcale się tego nie doczekam.