Tajne przez magiczne

Bardzo mocna 7
Fabuła i bohaterowie - w porządku. Pewne rzeczy podobały mi się bardziej, inne mniej, kwestia gustu, generalnie na plus. Koncepcja przedszkola z dziećmi z nieopanowanymi mocami jest super, choć sama wolałabym mniej przedszkola w przedszkolu - ale znowu, co kto lubi. Fakt faktem, że pięknie komponowały się obok siebie motywy bardzo dziecinne z krwią i trupami obok. Naprawdę cudowne połączenie. Zakończenie też mi się podobało

Natomiast to, co naprawdę mnie w książce zachwyciło to język. Gdyby Chmielewska pisała fantastykę zamiast kryminałów, to tak by to wyglądało! Lekkość, ironia, przerysowanie! Nawet jeśli jakieś fragmenty nie do końca mnie porywały, to właśnie ten język sprawiał, że czytało się je świetnie! Książka po prostu “płynęła” i chciało się ciągnąć ją dalej. Na pewno sięgnę po kolejne części

Bardzo mocna 7
Fabuła i bohaterowie - w porządku. Pewne rzeczy podobały mi się bardziej, inne mniej, kwestia gustu, generalnie na plus. Koncepcja przedszkola z dziećmi z nieopanowanymi mocami jest super, choć sama wolałabym mniej przedszkola w przedszkolu - ale znowu, co kto lubi. Fakt faktem, że pięknie komponowały się obok siebie motywy bardzo dziecinne z krwią i trupami...

Tajne przez magiczne - czyli co się dzieje, kiedy czterolatki pomiędzy misiami, klockami i zupą mleczną znajdą demony i magię. 😃
To wbrew sugestii, nie jest komedia, choć autorka świetnie operuje humorem. Zderzenie niewinności i rozgardiaszu przedszkolnego życia z brutalnością magicznych stworzeń jest piorunujące. To jest niesamowicie udany debiut, przemyślany, solidnie zredagowany i wciągający jak mroczne oczodoły pewnego półdemona😏
Jest mrocznie, czasem zabawnie, ale przeważnie z ciarkami grozy na plecach. Tak, magia nie certoli się z dziećmi.😱
Główna bohaterka, pozostałe postacie zresztą również, jest spójna, logiczna i z konsekwentnie nakreśloną osobowością. Tak na prawdę trudno ją pokochać, bo ma sporo wad, łącznie ze skłonnością do depresji i egocentryzmu, ale nie zmienia to faktu, że idealnie pasuje do historii. Na tle doskonałych, niezłomnych i tryskających energią, jak króliczek Duracella, księżniczek-wojowniczek w literaturze fantasy jest powiewem świeżości i oryginalności. Brawo Pani Autorko, dobra robota. 👍
Absolutnie godna polecenia książka , a ja już nie mogę się doczekać kolejnych części.🤩

Tajne przez magiczne - czyli co się dzieje, kiedy czterolatki pomiędzy misiami, klockami i zupą mleczną znajdą demony i magię. 😃
To wbrew sugestii, nie jest komedia, choć autorka świetnie operuje humorem. Zderzenie niewinności i rozgardiaszu przedszkolnego życia z brutalnością magicznych stworzeń jest piorunujące. To jest niesamowicie udany debiut, przemyślany, solidnie...

Trzeba przyznać, że autorka miała pomysł na fabułę i idealnie poradziła sobie z jej poprowadzeniem. Tajne przez magiczne to urban fantasy, w którym nie brakuje magii oraz odniesień do słowiańskiej mitologii. Do tego nie brakuje w niej mroku i niebezpieczeństwa, a akcja toczy się szybko i zaskakuje swoimi zwrotami. Niewątpliwym plusem powieści jest jej nieprzewidywalność, tutaj wszystko zmienia się w mgnieniu oka, postacie zaskakują, a bieg wydarzeń jeszcze bardziej. W moim odczuciu warto jeszcze wspomnieć o humorze, autorka nie szczędzi zabawnych momentów dialogów czy monologów. Całość napisana niezwykle lekkim stylem, co sprawia, że przez powieść się wręcz płynie.

Całość na
https://zapatrzonawksiazki.pl/index.php/2024/04/22/tajne-przez-magiczne-katarzyna-wierzbicka/

Trzeba przyznać, że autorka miała pomysł na fabułę i idealnie poradziła sobie z jej poprowadzeniem. Tajne przez magiczne to urban fantasy, w którym nie brakuje magii oraz odniesień do słowiańskiej mitologii. Do tego nie brakuje w niej mroku i niebezpieczeństwa, a akcja toczy się szybko i zaskakuje swoimi zwrotami. Niewątpliwym plusem powieści jest jej nieprzewidywalność,...

Rewelacyjnie się bawiłam czytając tę książkę

Rewelacyjnie się bawiłam czytając tę książkę

Jestem oczarowana tą książką. Lekki język, zabawne dialogi, mnóstwo humoru splecione ze słowiańskimi bóstwami, istotami nadprzyrodzonymi i intrygami osób magicznych dały świetne połączenie. Akcja jest dynamiczna, a historia kilka razy porządnie zaskakuje. Kto by pomyślał, że małe dzieci mogą być tak niebezpieczne (oczywiście każda matka 😉). Wiem, że będę ją wciskać każdemu.

Jestem oczarowana tą książką. Lekki język, zabawne dialogi, mnóstwo humoru splecione ze słowiańskimi bóstwami, istotami nadprzyrodzonymi i intrygami osób magicznych dały świetne połączenie. Akcja jest dynamiczna, a historia kilka razy porządnie zaskakuje. Kto by pomyślał, że małe dzieci mogą być tak niebezpieczne (oczywiście każda matka 😉). Wiem, że będę ją wciskać każdemu.

Cudownie się bawiłam przy tej książce, nie mogę się doczekać kolejnych tomów!

Cudownie się bawiłam przy tej książce, nie mogę się doczekać kolejnych tomów!

Praca w przedszkolu? Nie ma na świecie tylu pieniędzy bym się zgodziła 🤣 Agata Filipiak jednak się na to decyduje. Ma nadzieję, że będzie to praca lekka i przyjemna, zupełnie pozbawiona stresu. Nic bardziej mylnego! Kapryszenie przy jedzeniu, bójki, kłótnie o zabawki to tylko czubek góry lodowej. Do tego dochodzą jeszcze trudni rodzice i cała masa dziwnych zdarzeń. Jakby to już nie było dość trudne, Agata zostaje uprowadzona przez wampira na zlecenie demona. Czyżby oszalała? Czy naprawdę istnieje magia? Jeśli tak, to wszystkie dziwne wydarzenia z przedszkola idzie łatwo wyjaśnić.
Tym sposobem była redaktorka, a aktualnie woźna, zostaje wplątana w ogromną magiczną, polityczną aferę z udziałem jej matki, której nie widziała od prawie dwudziestu lat.
Jak poradzi sobie z tym wszystkim? I czy wbrew przepowiedniom ocali życie?

Autorka zafundowała nam miks legend i mitów w całkiem krwawej i mrocznej odsłonie, które dla swoistej równowagi lub by zwieść czytelnika, osadzony został w przedszkolu. Przyznam, że właśnie przez miejsce akcji nie mogłam się zabrać za tą książkę, a teraz bardzo żałuję i planuję szybko nadrobić kolejne części.

Praca w przedszkolu? Nie ma na świecie tylu pieniędzy bym się zgodziła 🤣 Agata Filipiak jednak się na to decyduje. Ma nadzieję, że będzie to praca lekka i przyjemna, zupełnie pozbawiona stresu. Nic bardziej mylnego! Kapryszenie przy jedzeniu, bójki, kłótnie o zabawki to tylko czubek góry lodowej. Do tego dochodzą jeszcze trudni rodzice i cała masa dziwnych zdarzeń. Jakby to...

W swoich opiniach bardzo rzadko umieszczam cytaty z książek. Jednak tym razem muszę zrobić wyjątek, ponieważ seria Między światami #międzyświatami skradła moje serce już od samego początku. Przyczynił się do tego następujący cytat:

„Nie wiedziałam wtedy, że w tym właśnie budynku, za zakrętem korytarza, niedaleko gabinetu pani dyrektor i niewygodnego krzesełka, na którym cały czas usiłowałam się jako tako usadowić, za kilka miesięcy umrę”.

Po przeczytaniu tego fragmentu poczułam, że ta seria jest fantastyczna i wiedziałam, że pokocham ją bezwarunkowo.

Jeżeli chodzi o fabułę to historia opowiada o losach Agaty, która po utracie pracy, w niezbyt przyjaznych warunkach, postanawia zatrudnić się w przedszkolu na stanowisku woźnej. Odtąd pragnie, aby jej życie stało się stabilne, spokojnie, a przede wszystkim było pozbawione skandali.

Niestety i tym razem nie ma szczęścia. Świat, który zna od lat, przewraca jej się do góry nogami, kiedy to dowiaduje się o istnieniu magii oraz ludziach posiadających magiczne zdolności określanych mianem Iskry. Co więcej przez przypadek dowiaduje się kim jest jej matka, która porzuciła męża i Agatę, gdy ta miała osiem lat. Ponadto w jej miejscu pracy dochodzi do niebezpiecznych zdarzeń z użyciem magii. I tutaj pozwolę przytoczyć sobie kolejny cytat: „(…) Właśnie usłyszałam, że moje starania w placówce zostaną nagrodzone nagłą i tragiczną śmiercią. Wolałabym wiedzieć, które z moich podopiecznych może mi zafundować odejście do lepszego świata. I w jak bardzo makabryczny sposób”. A to dopiero początek serii niewyjaśnionych i skomplikowanych wydarzeń.

Ogólnie historia bardzo mi się podobała. Jeżeli chodzi o minusy to moją uwagę najbardziej zwróciły dwie rzeczy, a mianowicie poziom inteligencji głównej bohaterki (co jest jej ciągle wytykane) oraz traktowanie ludzi pozbawionych magicznych zdolności przez Iskry. Z kolei niewątpliwym plusem jest nawiązanie do mitologii słowiańskiej. Mam nadzieje, że w kolejnym tomie również tego nie zabraknie. Opisane sytuacje są świetne, jak również wykreowani bohaterowie, do tego stopnia, że w pewnym momencie sama nie wiedziałam komu mam ufać i co będzie dalej. Poczułam ten dreszczyk emocji. I wisienkę na torcie stanowi samo zakończenie. To dopiero była niespodzianka.

Naturalnie muszę poznać dalsze losy bohaterów.

Polecam serdecznie.

W swoich opiniach bardzo rzadko umieszczam cytaty z książek. Jednak tym razem muszę zrobić wyjątek, ponieważ seria Między światami #międzyświatami skradła moje serce już od samego początku. Przyczynił się do tego następujący cytat:

„Nie wiedziałam wtedy, że w tym właśnie budynku, za zakrętem korytarza, niedaleko gabinetu pani dyrektor i niewygodnego krzesełka, na którym...

Nie porwała mnie. Początek mi się spodobał ze względu na humor sytuacyjny związany z opieką nad przedszkolakami i relacjami z ich rodzicami. Potem trup ściele się gęsto sle nic nie zostaje wyjaśnione nie wiadomo jakie są motywacje bohaterów więc nie stajemy jako czytelnicy po żadnej stronie i los bohaterów staje się obojętny. Raczej nie będę czytać dalej.

Nie porwała mnie. Początek mi się spodobał ze względu na humor sytuacyjny związany z opieką nad przedszkolakami i relacjami z ich rodzicami. Potem trup ściele się gęsto sle nic nie zostaje wyjaśnione nie wiadomo jakie są motywacje bohaterów więc nie stajemy jako czytelnicy po żadnej stronie i los bohaterów staje się obojętny. Raczej nie będę czytać dalej.

Ta książka jakoś do mnie nie przemówiła.
Początkowy chaos przedszkola z magicznymi dziećmi wydawał się intrygujący, ale to okazało się za mało żeby utrzymać moje zainteresowanie.
Zakończenie pozostawiło mnie ze sporym niedosytem.
Na chwilę obecną nie planuję kontynuować przygody z serią.

Ta książka jakoś do mnie nie przemówiła.
Początkowy chaos przedszkola z magicznymi dziećmi wydawał się intrygujący, ale to okazało się za mało żeby utrzymać moje zainteresowanie.
Zakończenie pozostawiło mnie ze sporym niedosytem.
Na chwilę obecną nie planuję kontynuować przygody z serią.