Obietnica poranka

Długo czytałam tą powieść ponieważ nie należała do łatwych, ale mimo wszystko było warto. Warto czasami poczytać o prawdziwej miłości.

Długo czytałam tą powieść ponieważ nie należała do łatwych, ale mimo wszystko było warto. Warto czasami poczytać o prawdziwej miłości.

„Nikt nie powinien kochać tak mocno, zwłaszcza matka”. Studium zdegenerowanej miłości między rodzicem a dzieckiem. <<Miłość cierpliwa jest, bezwględna jest. Miłość pomiata wątpiącymi, szuka poklasku, unosi się pychą. Dopuszcza się bezwstydu, szuka swego, unosi się gniewem. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje. Buduje to, co jest doskonałe. Gdy byłem dzieckiem, mówiłem jak dziecko, czułem jak dziecko, myślałem jak dziecko. Kiedy zaś stałem się mężem, czułem to wszystko co dziecko. Tak trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: z nich zaś największa jest miłość.>> Miłość taka lepi z gliny, która twarda nie będzie. Lepi syna ułomnego: narcyza, megalomana, zniedołężniałego emocjonalnie „mężczyznę”. Gdy to czytam, boli serce, jest współczucie. I trochę mdli, że miłość matki może być tak kaleka i destruktywna dla dziecka. Miłość zwycięża, miłość przegrywa, miłość zaprowadziła autora książki do samobójstwa.

Jednocześnie opowieść barwna, fabuła oryginalna (biograficzna). Ciekawie sportretowany sentyment postbolszewickiej Rosji do Francji. Język czasem przeintelektualizowany, autor popada w samouwielbienie okruszone fałszywą skromnością i ironią, odlatuje. Bywa dowcipna i absurdalna. Może irytować, odpychać. Przeczytałam, poirytowałam się, pośmiałam, powzgardzałam. Dałabym 4. Ale ta historia mimo wszystko zapadła mi w pamięć. No to dajmy 5.

„Nikt nie powinien kochać tak mocno, zwłaszcza matka”. Studium zdegenerowanej miłości między rodzicem a dzieckiem. <<Miłość cierpliwa jest, bezwględna jest. Miłość pomiata wątpiącymi, szuka poklasku, unosi się pychą. Dopuszcza się bezwstydu, szuka swego, unosi się gniewem. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy...

4*za piękny język. Treść może piękna, może porywająca i może kiedyś mnie zachwyci...ale tymczasem nie.

4*za piękny język. Treść może piękna, może porywająca i może kiedyś mnie zachwyci...ale tymczasem nie.

Ciężko mi zdecydować o ocenie. Literacko - wybitna. Historia (autobiografia de facto) - mało ciekawa, dlatego piękny język ją broni. Kompleks Edypa, jak na dłoni, dołożyłabym do tego odrobinę narcyzmu, egocentryzmu, co w sumie powoduje moją niechęć do autora. Wiedział, że jego życie nie było na tyle burzliwe, by powstała ciekawa autobiografia, więc omaszcza to bystrym humorem. Ważąc plusy i minusy, lekko ponad 5.

Ciężko mi zdecydować o ocenie. Literacko - wybitna. Historia (autobiografia de facto) - mało ciekawa, dlatego piękny język ją broni. Kompleks Edypa, jak na dłoni, dołożyłabym do tego odrobinę narcyzmu, egocentryzmu, co w sumie powoduje moją niechęć do autora. Wiedział, że jego życie nie było na tyle burzliwe, by powstała ciekawa autobiografia, więc omaszcza to bystrym...

Literacko broni się w każdym słowie

Literacko broni się w każdym słowie

gdyby nie to lazurowe wybrzeże ...

gdyby nie to lazurowe wybrzeże ...

Z czystym sumieniem - najwyższa nota. A nieczęsto taką daję. Cudownie napisana książka. Narracja pierwszoosobowa, za którą nie przepadam - tutaj całkowicie nie rzucająca się w oczy. Tekst choć poruszający poważne kwestie, to jednak pełen dość konkretnego, ale nienachalnego humoru. Cudowne metafory, wyszukane, jednak tak lekkie, że przyswaja się je w sposób naturalny. I wbrew temu, co jest głoszone i promowane przez "pisarskich guru" - książka wcale nie musi być wypakowana dialogami, żeby była dobra. Tutaj przeważają partie narracyjne (słynne "ściany tekstu" tak odradzane obecnie autorom),długie zdania, wielokrotnie złożone też nie są rzadkością - a książka jest po prostu świetna. Na pewno będę chciała przeczytać więcej prozy tego autora. Serdecznie polecam!

Z czystym sumieniem - najwyższa nota. A nieczęsto taką daję. Cudownie napisana książka. Narracja pierwszoosobowa, za którą nie przepadam - tutaj całkowicie nie rzucająca się w oczy. Tekst choć poruszający poważne kwestie, to jednak pełen dość konkretnego, ale nienachalnego humoru. Cudowne metafory, wyszukane, jednak tak lekkie, że przyswaja się je w sposób naturalny. I...

Piękna i zabawna książka o miłości matki do syna, która dodaje chłopcu siły i pobudza jego wyobraźnię do robienia rzeczy wielkich. Świetnie opisane postacie i poczucie humoru. Czytałam z ogromną przyjemnością!

Piękna i zabawna książka o miłości matki do syna, która dodaje chłopcu siły i pobudza jego wyobraźnię do robienia rzeczy wielkich. Świetnie opisane postacie i poczucie humoru. Czytałam z ogromną przyjemnością!

Jedna z największych miłosnych mistyfikacji w dodatku taka która wydarzyła się na prawdę.

Jedna z największych miłosnych mistyfikacji w dodatku taka która wydarzyła się na prawdę.

Każda autobiografia jest dla mnie irytująca. To skutek mojego egocentryzmu. Ktoś pisze o sobie, a ja chciałbym pogadać o mnie. Gary też mnie irytował. Wcale nie uważam, że jego życie było aż tak ciekawe, ot trochę biedy w Wilnie, zawód miłosny w Paryżu, zafiksowana mama i odłamki wojny. Wielkie mi halo. Jeszcze ta frankofilia. Ja wolę Hiszpanię.
I chociaż codzienność mam równie krętą jak Gary, jest coś, czego nie mam. Nie mam jego przenikających refleksów człowieczeństwa. Nie mam daru widzenia bożków świata. Niby czuję, że są, ale Gary ich wypunktował. Bożka głupoty, z czerwonym tyłkiem małpy, bożka Plugawca na stercie trupów, tego od prawd absolutnych, czy bożka "miłości" Filoche, z łbem owrzodzonym. Nie mam też jego samokrytyki. Ani krzty. Dlatego Gary jest mi niezbędny.

Każda autobiografia jest dla mnie irytująca. To skutek mojego egocentryzmu. Ktoś pisze o sobie, a ja chciałbym pogadać o mnie. Gary też mnie irytował. Wcale nie uważam, że jego życie było aż tak ciekawe, ot trochę biedy w Wilnie, zawód miłosny w Paryżu, zafiksowana mama i odłamki wojny. Wielkie mi halo. Jeszcze ta frankofilia. Ja wolę Hiszpanię.
I chociaż codzienność mam...