Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapotrzebowanie na literaturę dziecięcą, pomimo z rokrocznego obniżania się poziomu czytelnictwa w Polsce jest wciąż niesłabnące. Na rynku wydawniczym pojawia się wiele nowych publikacji z tego gatunku. A rodzice poza klasycznymi utworami, poszukują coraz częściej również współczesnych bajek znanych lub mniej znanych autorów. Jedną z nowości z gatunku literatury dziecięcej jest książka Cztery koty na dwa psoty (Armagraf, Krosno 2018) autorstwa Bożeny Czarnoty, opolskiej poetki, bajkopisarki, autorki takich pozycji jak m.in. Nie tylko kocie sprawki (Armagraf, Krosno 2014) czy O pchłach, które miód ukradły (Białe Pióro, Warszawa 2017).

Najnowsza publikacja autorki zawiera w sobie ponad 70 rymowanych wierszyków, którym towarzyszą ilustracje autorstwa Barbary Pingot. Urokliwym dodatkiem do książki są odciski psich łap widoczne niemal na każdej stronie. Wiersze, jakie znajdujemy w książce Cztery koty na dwa psoty, charakteryzują się formą rymowaną, co jest cechą charakterystyczną stylu Bożeny Czarnoty. Każdy z utworów opowiada krótką historyjkę stworzonej przez autorkę postaci, najczęściej są nimi zwierzęta, które przeżywają przeróżne zabawne przygody. Poza głównymi postaciami kotów, którym towarzyszą tytułowe psoty, mamy jeszcze bociany czyniące wiosnę, misia, który poza wpadaniem w tarapaty, poszukiwał przyjaciół do miodku, a nawet pojawiają się zebra strojnisia i słonik marzyciel. Poza postaciami zwierzęcymi, mamy też postacie ludzkie, jak choćby małego Jasia, którego wszędzie jest pełno, Anię, budującą domek ze słomek, czy babcię, która swoją osobą przypomina o ważnym dniu, jakim jest Dzień Babci.

Z utworów zamieszczonych w książce Cztery koty na dwa psoty, wyłaniają się poza akcentami humorystycznymi, również kwestie dydaktyczne. Autorka poprzez wspomnianego misia uczy jak budować relacje przyjacielskie:

Mały miś chciał przyjaciół mieć już dziś.
Lecz to nie jest wcale łatwa sprawa.
Rzekł mu tata: patrz, misiu – jak widzisz,
przyjaciół nie wytrząśniesz z rękawa.

Zwracając jednak uwagę, że do niektórych relacji powinniśmy podchodzić ostrożnie, a nawet, że nie każdy może być naszym prawdziwym przyjacielem:

Po tym poznasz, kochany, niestety,
że nie w każdym ma miś przyjaciela.
Choć do miodku są zawsze komplety,
to znikają, gdy coś ci doskwiera.

Tylko kilku zostanie ci w łapce.
Wiernych tobie i możesz im ufać.
Co pomogą ci w każdej pułapce,
możesz liczyć i zawsze wysłuchać

Pisze też o konsekwencjach przemijania czasu, którego następstwem są zmieniające się pory roku, o tym, jak ważne by być sobą bez podążania za modami czy o tym, jak ważne jest to, by dbać o higienę osobista, idąc za maksymą – jak Cię widzą, tak Cię piszą, czego przykładem jest wiersz Miej dobre chęci:

Niech cię nie brzydzi grzebień i szczotka,
bo miło czystą osobę spotkać.
Inna zupełnie z tobą rozmowa,
gdy brudnych rączek nie musisz chować.

Na uwagę zasługuje jeszcze wiersz Telepies, który porusza kwestie zbyt długiego przesiadywania przed ekranem telewizora:

Wiecie dzieci, jak to jest,
był raz sobie Telepies.
Tak nazwało go podwórko,
bo się w ekran gapił w kółko.

Krótki spacer po dworze,
gdy był w dobrym humorze.
Potem znów – hyc na fotel,
tak było co sobotę.

(…)

Nic, tylko by się gapił,
nic więcej nie potrafi?
Wprzód za szpakiem by pobiegł,
ruch jest dobry na zdrowie.

Zajmując się samą treściową zawartością książki, należy jeszcze nadmienić, iż w utworach Bożeny Czarnoty zauważalna jest inspiracja twórczością takich znamienitych autorów wierszyków dla dzieci, jak Julian Tuwim czy Jan Brzechwa. Ten fakt nie zaskakuje, ponieważ klasyka literatury dziecięcej niezmiennie wiedzie prym w swoim gatunku, będąc fundamentem, na którym bazują współcześni autorzy. Jednak próżno doszukiwać się w twórczości Bożeny Czarnoty kalk wspomnianych autorów. Skojarzenie nasuwa się z ujęcia poszczególnych tematów, poruszanych w utworach autorki, jak choćby w przypadku wierszyka W kąpieli. Kto się wybieli?

Kto w kąpieli się wybieli,
może ty mi właśnie powiesz?
Ten, kto marzył o niedzieli,
czy ten z czarną myślą w głowie.

No, kto mi odpowie ładnie?
Kto w kąpieli się wybieli?
Kto na pomysł dobry wpadnie,
kto wyjaśnić się ośmieli

(…)

czy w utworze Dyktando, czyli piszę słówka, w którym to wyczuwalna jest inspiracja Lokomotywą Juliana Tuwima. W wierszu tym w interesujący i humorystyczny sposób Bożena Czarnota, skryła wspomniany wcześniej dydaktyzm, zachęcając do nauki języka polskiego:

Dyktando, czyli piszę słówka

Jedzie ciuchcia z Pomiechówka,
w niej jałówka: „mądra główka”.
Drugi wagon – dla papugi,
pociąg nie jest wcale długi.

Trzeci wagon – w nim dwa muły,
co na ludzi patrzą z góry.
W czwartym świeci się żarówka,
bo w nim czyta powieść sówka.

Piąty, rudy – w nim wiewiórki,
usypiają swoje córki.
Szósty wagon dla borsuka,
który wiecznie czegoś szuka.

Siódmy wagon, nie do pary,
wybrał w podróż bawół stary.
Ósmy wagon jest na łosie,
które mają wszystko w nosie.

A w dziewiątym cztery kąty –
zajął właśnie lew, król Monty.
Zaś w dziesiątym – kurnik w ruchu,
zabrał kury, kogut Puchuś.

Czy podoba się bajeczka?
W niej słów trudnych sporo mieszka.
Usiądź ładnie i, ze słuchu,
pisz bez błędów, mały zuchu

Podsumowując. Książka Bożeny Czarnoty Cztery koty na dwa psoty, to przyjemna lektura do czytania przez dzieci, jak i rodziców. A wspomniane barwne ilustracje Barbary Pingot tym bardziej zachęcają do sięgnięcia po lekturę. Polecam zarówno tym, którzy wprowadzają dopiero swoje dziecko w świat wierszyków dla dzieci, jak i tych, które już samodzielnie czytają.

Zapotrzebowanie na literaturę dziecięcą, pomimo z rokrocznego obniżania się poziomu czytelnictwa w Polsce jest wciąż niesłabnące. Na rynku wydawniczym pojawia się wiele nowych publikacji z tego gatunku. A rodzice poza klasycznymi utworami, poszukują coraz częściej również współczesnych bajek znanych lub mniej znanych autorów. Jedną z nowości z gatunku literatury dziecięcej...

IMPROWIZACJA W TEATRZE CODZIENNOŚCI

Opublikowane 12 sierpnia 2018 przez Anna Jakubczak vel RattyAdalan w recenzje
W swoim życiu niejednokrotnie jesteśmy zmuszeni improwizować, niezależnie czy jesteśmy na rodzinnym obiedzie, na ulicy, w podróży, w sklepie, w szkole czy w pracy. Każdemu z nas niejednokrotnie zdarzają się sytuacje lub rozmowy, na które nie jesteśmy przygotowani, i w wypadku których, nierzadko jesteśmy zmuszeni do spontanicznych reakcji. Dla wszystkich, którzy chcieliby nauczyć się sztuki improwizacji i zawsze mieć przygotowanego przysłowiowego asa w rękawie, powstała książka Praktyczna improwizacja. Jak techniki improwizacji mogą usprawnić każdy aspekt Twojego życia autorstwa Artura Króla i Michała Mącznika


Ten mini-poradnik, bo z pewnością tak można określić tę książkę, to krótki zbiór praktycznych ćwiczeń i technik improwizacyjnych mieszczący się w niemal 200 stronach. Książka charakteryzuje się prostym stylem wypowiedzi, w który niekiedy wplątane są zabawne anegdoty. Nie znajdzie się w niej trudnych pojęć retorycznych, dzięki czemu jest przyswajalna niemal dla każdego. I co zauważalne jest od samego początku lektury, autorzy tak skonstruują swój przekaz, jakby od początku chcieli zbudować przyjacielską więź z czytelnikiem. Przez większą część książki skupia się na tym, aby przekazać odbiorcy w jaki sposób rozwijać swoją kreatywność, pobudzić się do myślenia i nauczenia się działania „tu i teraz”, wykształcenia nawyku improwizacji bez obawy zaskoczenia. Wyjaśniają również czym jest improwizacja, a z czym błędnie ją kojarzymy. Wychodząc poza jej sceniczno-humorystyczne rozumienie. Poprzez swoje rady pozwalają zrozumieć, że w sytuacjach, w których zmuszeni jesteśmy do spontanicznych reakcji, najważniejsza jest nasza pewność siebie, umiejętność odnalezienia się i świadomość, że nie na wszystko możemy mieć wpływ. Nie brakuje również poruszenia tematu radzenia sobie z lękami czy porażkami, co wydaje mi się najważniejszą kwestią tegoż poradnika. Miło zaskoczył mnie poruszony przez autorów temat utrzymywania kontroli nad wszystkimi aspektami życia, którą stosuje wiele osób, właśnie w strachu przed porażką lub okazaniem słabości. Jest to według mnie najciekawszy motyw poruszony w książce. Jest to na pewno budujące i ciekawe, ale… - więcej na stronie https://annajakubczak.wordpress.com/2018/08/12/improwizacja-w-teatrze-codziennosci/

IMPROWIZACJA W TEATRZE CODZIENNOŚCI

Opublikowane 12 sierpnia 2018 przez Anna Jakubczak vel RattyAdalan w recenzje
W swoim życiu niejednokrotnie jesteśmy zmuszeni improwizować, niezależnie czy jesteśmy na rodzinnym obiedzie, na ulicy, w podróży, w sklepie, w szkole czy w pracy. Każdemu z nas niejednokrotnie zdarzają się sytuacje lub rozmowy, na które nie jesteśmy...

MYŚL KREATYWNIE

Oczywistą kwestią w budowaniu relacji w zespole i osiąganiu wysokich wyników jest umiejętność komunikacji, wzbudzania kreatywności i zarządzania grupą. Dr Aneta Chybicka psycholog i coach bizensu w swojej książce OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie przedstawia autorskie techniki pobudzania do kreatywnego i niesztampowego myślenia. Jak czytamy na okładce To poradnik napisany przez praktyka dla praktyków. A jak to wygląda w rzeczywistości? Przekonajcie się czytając powyższą recenzję.


Autora recenzowanego przeze mnie poradnika jest zawodowym trenerem i psychologiem z szerokim doświadczeniem zdobywanym zarówno w Polsce, jak i za granicą pracując dla wielu międzynarodowych firm. Od wielu lat profesjonalnie zajmuje się szkoleniami grup pracowniczych różnego rodzaju branż. Jest autorką prac naukowych, ale również książek z zakresu psychologii pozytywnego myślenia, pobudzania kreatywności i innowacji takich jak: Otwarty umysł czy Psychologia twórczości grupowej. OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie jest jej najnowszą publikacją.

Książka już od samego początku wydaje się być bardziej praktyczna niż teoretyczna. Po brzegi została zapełniona różnorodnymi ćwiczeniami pobudzającymi kreatywne myślenie, które pogrupowane są w 6 tematycznych reguł. Niektóre z nich mają pomóc nam zrozumieć z jakimi osobami i dlaczego pracuje nam się najlepiej, czyli poznać naszą umiejętność współpracy i ludyczności, czyli podejścia do innych, a co za tym idzie, tworzenia relacji. Ale również wyjaśniają jak wpływać na atmosferę w pracy, aby wspomagać innowaacyjność i budowanie więzi między członkami zespołu. Radzi też jak technikami kreatywnego myślenia podchodzić do niespodziewanych problemów i wykorzystać je na korzyść grupy.

W tym wypadku ciekawa stała się dla mnie opisana przez autorkę Technika 635, polega ona na próbie rozwiązania danego problemu przez muzykę – grupa zamiast uczestniczyć w wielogodzinnej naradzie, w której nie zawsze każdy ma równy głos w sprawie, ma za zadanie do wybranego utworu muzycznego słuchanego przez zespół, napisać scenariusz, do którego każdy uczestnik dopisuje jedno zdanie. W takim działaniu rezultatem ma być opowiadanie, które rozwija każda następna osoba po swoim poprzedniku, w taki sposób, aby było ono zwięzłe i sensowne. Dzięki czemu każdy członek grup bierze pełny udział w zadaniu. Ma to na celu rozwianie napięcia i wzbudzenie gotowości do dalszej pracy. Innym sposobem wykorzystania techniki jest opisanie przez każdego członka zespołu rozwiązania problemu, który rozwija następna osoba. - więcej na stronie https://annajakubczak.wordpress.com/2018/08/12/mysl-kreatywnie/

MYŚL KREATYWNIE

Oczywistą kwestią w budowaniu relacji w zespole i osiąganiu wysokich wyników jest umiejętność komunikacji, wzbudzania kreatywności i zarządzania grupą. Dr Aneta Chybicka psycholog i coach bizensu w swojej książce OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie przedstawia autorskie techniki pobudzania do kreatywnego i niesztampowego myślenia. Jak czytamy...

Na półkach księgarskich nie brakuje książek z zakresu psychologii czy coachingu, obejmujących swoją tematyką m.in. zarządzanie czasem, efektywność pracy w grupie, poszukiwanie pewności siebie, a zwłaszcza odnoszących się w szerokim zakresie do motywacji i technik motywowania. Moją uwagę przykuła najnowsza pozycja wydawnictwa GWP autorstwa dr Michaela Pantalona Motywacja. Metoda sześciu kroków. Czyli jak od oporności i znanego wszystkim niechcemisienia przejść do pełnego zaangażowania, i odkryć w sobie ukryte pokłady motywacji. Przyznacie, brzmi to naprawdę motywująco.



Jednak, zanim odpowiem na pytanie zadane we wstępie, chwilę uwagi skupię wokół samego autora. Dr Michael Pantalon jest pracownikiem naukowym Uniwersytetu Yale oraz Harvardu, terapetutą i trenerem motywacji z szerokim doświadczeniem. Na swoim koncie ma szkolenia pracowników wielu firm z branży farmaceutycznej, motoryzacyjnej czy elektrycznej. Współpracował również z agencjami rządowymi, a swoje prace naukowe publikował w wielu prestiżowych pismach na świecie. Motywacja. Metoda sześciu kroków. Jest jego najnowszą pozycją z zakresu psychologii i zarządzania zasobami ludzkimi.

Przechodząc zaś do oceny samej publikacji, na początku należy wspomnieć do kogo kierowana jest ta książka. Odbiorcą może być właściwie każdy z nas, kto czuje, że potrzebuje zmiany w swoim życiu. Ma potrzebę, by dokonać czegoś na miano małej rewolucji, motywujac się do choćby m.in zmiany diety, trybu życia, poszerzania horyzontów z danej dziedziny, ale również kierowana jest do liderów grup i firm, aby usprawnić współpracę w kierowanym zespole.

Książka dr M. Pantalona podzielona została na trzy części, a każda z nich na kolejne trzy rozdziały. Pierwsza część przedstawia w teoretycznym aspekcie sposób w jakim w relacjach oddziałowujemy na siebie i jakie ma to konsekwencje dla naszych działań. Skupia się przede wszystkim na wyjaśnieniu czym jest motywacja, czynnikach wpływających na jej odczuwanie, opisaniu tytułowych szcześciu kroków autorskiej koncepcji, którą określił mianem Motywacji Błyskawicznej. Druga część to już przejście do wywierania wpływu na samego siebie, czyli przysłowiowe jak się zmotywować? oraz porady dotyczące kwestii motywowania innych, w tym osób, które tej zmiany nie chcą, ale zmiana pomogłabym im na przykład oderwać się od niszczących je (lub ich bliskich) przyzwyczajeń. Trzecia część to już nie sama motywacja, a podjęte kroki. Czyli rozpisane plany działania i cele, rezultaty oraz refleksje co zrobić dalej, jak się nie poddać. W tym rozdziale dr M. Pantalon wyjaśnia nie tylko jak podejmować odpowiednie kroki w osiągnięciu wyznaczonego przez nas celu, ale przede wszystkim co zrobić, kiedy zmiana, której oczekujemy nie nadchodzi lub osobie, którą próbowaliśmy zachęcić do zmiany nie udaje się utrzymać w postanowieniu. Wiele kwestii poświęca również głównemu czynnikowi motywacyjnemu, czyli relacjom międzyludzkim i blokadom, które nie pozwalają nam w pełni się zmotywować i dokonać życiowych zmian. - więcej na stronie https://annajakubczak.wordpress.com/2018/08/12/o-motywacji-w-szesciu-krokach/

Na półkach księgarskich nie brakuje książek z zakresu psychologii czy coachingu, obejmujących swoją tematyką m.in. zarządzanie czasem, efektywność pracy w grupie, poszukiwanie pewności siebie, a zwłaszcza odnoszących się w szerokim zakresie do motywacji i technik motywowania. Moją uwagę przykuła najnowsza pozycja wydawnictwa GWP autorstwa dr Michaela Pantalona Motywacja....

Pomimo iż nie przepadam za fantasy, skuszona opisem spróbowałam i...dałam się wciągnąć. Bardzo udany debiut, zaskakujący zarówno pod względem postaci, akcji, ale i dialogów. Jeśli ktoś chce spróbować czegoś nowego w gatunku fantasy, to Czyste Zło zaspokoi w pełni jego potrzeby.

Pełna recenzja - https://annajakubczak.wordpress.com/2018/04/28/czyste-zlo-potega-nieumarlych-debiut-ktory-zaskakuje/

Pomimo iż nie przepadam za fantasy, skuszona opisem spróbowałam i...dałam się wciągnąć. Bardzo udany debiut, zaskakujący zarówno pod względem postaci, akcji, ale i dialogów. Jeśli ktoś chce spróbować czegoś nowego w gatunku fantasy, to Czyste Zło zaspokoi w pełni jego potrzeby.

Pełna recenzja -...

Książka warta refleksji. Z każdym czytaniem odkrywałam w niej coś innego. Niestety może wydawać się płytka.

Książka warta refleksji. Z każdym czytaniem odkrywałam w niej coś innego. Niestety może wydawać się płytka.

Cudowna książka wobec której nie można przejść obojętnie.

Cudowna książka wobec której nie można przejść obojętnie.

Księgarskie półki wypełnione są po brzegi literaturą każdego gatunku. Często wybór odpowiedniej książki bywa naprawdę trudny, zwłaszcza, jeśli bierzemy pod uwagę literaturę dziecięcą. Na ratunek rodzicom wychodzi z dość ciekawą alternatywą Wydawnictwo Armagraf z książką „Nie tylko kocie sprawki” autorstwa Bożeny Czarnoty, bajkopisarki i poetki z Opola.
Tomik, a zarazem debiut autorki, to zbiór czternastu wierszy ilustrowanych przez Barbarę Pingot, absolwentkę Politechniki Zielonogórskiej, malarkę, grafika oraz projektanta stron. Podczas lektury mamy okazję poznać wielu nietuzinkowych bohaterów jak Kota Florka. Mądrą Sowę, czy Rudą Basię, przyjacielską wiewiórkę, która uwielbia codzienne harce po drzewach –

„Ruda Basia – nie sarenka...
po gałęziach chętnie skacze,
wspina się po drzewa sękach,
lecz nie nazwiesz jej puchaczem. (...)”

Warto również wspomnieć o dość oryginalnym byczku imieniem Fernandino, któremu zamarzyło się zostać poetą –

„Młody byczek Fernandino
wciąż nadrabiał tylko miną,
bał się byczych walk okropnie
i namyślał się roztropnie.
Nie pochwalał on walk byków,
nie chciał nabrać złych nawyków.
chciał poetą-byczkiem zostać
i pisaniu wierszy sprostać.”

Pod postaciami zwierząt zostały skryte nasze słabości, jak np. pycha (Ta sikorka, ta malusia) czy lenistwo (Kot Florek), ale na szczęście w książce nie tylko nasze przywary znajdują swoje miejsce. Autorka w swojej książce porusza również temat przyjaźni (Jeż i Krasnal), pomocy bliźniemu (Mądra sowa) czy pogoni za własnymi marzeniami – wspomniany już Fernandino. Podczas lektury da się odczuć inspirację twórczością Jana Brzechwy, który słynął właśnie z wierszy dla dzieci, zapewne nie ma osoby, która nie znałaby jego „Abecadła” czy „Dyzia Marzyciela”. Inspirację Brzechwą da się odczuć zwłaszcza w takich wierszach jak „Wieści z lasu” czy „Tańczące mrówki”. Ale „Nie tylko kocie sprawki” to również platoniczna miłość, z którą spotykamy się w wierszu „Wróbel i Sroczka” –

„(...) Jestem bardzo niecierpliwa,
kocham boćka, tu się przyznam.
Nóżki jego chcę podziwiać,
może miłość jemu wyznam? (...)
Hej, ty sroczko, „bawidamku”!
Lepiej szukaj pożywienia,
a nie buduj myślą zamków,
mów marzeniom do widzenia.”

czy lekki humor, który ujawnia się w wierszu o sympatycznym, ale ciut niezdarnym ślimaku Onufrym -

„Ślimak w gości się wybierał,
długo w szafie za czymś szperał,
kiedy z półki spadła „mucha”.
To z radości, aż „zagruchał.
W lot chwyciła odgłos myszka,
A ciekawość w oku błyska,
Zwęszyć chciała, gdzie afera,
Plotki milsze jej od sera. (...)

Czy w dalszym fragmencie –

Nie drwię jednak – jest kolegą!
Lubię przecież Onufrego.
Spytam może, dam mu radę...
Choć na szali przyjaźń kładę.
Ślimak wcale się nie dąsał,
spuścił oczy, słowem pląsał,
mówi myszce – Dziś na łąkę...
Bo poznałem tam biedronkę. (...)”

Autorka w swoich wierszach bawi się nie tylko rymem i obrazem, ale stara się również uchwycić grę słów, która widać we wspomnianym już wierszu „Tańczące mrówki”, a dokładnie wersie „nie znał żuczek takich sztuczek”. Jednakże trzeba również zwrócić uwagę na drobne niedociągnięcia, jakie niestety znalazły się w książce. W niektórych wierszach da się wyczuć zgubienie rytmu, zbyt proste rymy, które można odnieść wrażenie, że zostały stworzone na siłę. Da się również zauważyć nierówne wersy, czy złą interpunkcję lub jej brak, przykładem takich wierszy są „Kłopot z zimą” czy „Nim księżyc zacznie ziewać”, które są najsłabszymi wierszami w książce.

Jeszcze warto wspomnień kilka słów o samym wykonaniu zbioru. Książeczka została wydana w miękkiej okładce na błyszczącym kredowym papierze, dzięki czemu ilustracje wyglądają estetyczniej i bardziej „żywo”, a niewielki format (15x17cm) pozwala zabrać książkę na spacer z dzieckiem lub czytać naszej pociesze podczas podróży. Same ilustracje, malowane akwarelą, zostały wykonane bardzo profesjonalnie, a dzięki odpowiedniemu zastosowaniu barw i realności namalowanych postaci, na pewno przyciągną uwagę najmłodszych.

Podsumowując. Pomimo małych niedociągnięć, jakie znalazły się w książce, debiut Bożeny Czarnoty można uznać za udany i godny polecenia.

Anna Jakubczak vel RattyAdalan

Księgarskie półki wypełnione są po brzegi literaturą każdego gatunku. Często wybór odpowiedniej książki bywa naprawdę trudny, zwłaszcza, jeśli bierzemy pod uwagę literaturę dziecięcą. Na ratunek rodzicom wychodzi z dość ciekawą alternatywą Wydawnictwo Armagraf z książką „Nie tylko kocie sprawki” autorstwa Bożeny Czarnoty, bajkopisarki i poetki z Opola.
Tomik, a zarazem...

Piękna książka z cudownym przekładem Stanisława Barańczaka, który jest moim idolem jeśli chodzi i o warsztat poetycki, jak i o translacje. Tom warty uwagi, lektury oraz pomocny w nauce języka angielskiego. Dodam, że potrafi również zainspirować - szczerze polecam!

Piękna książka z cudownym przekładem Stanisława Barańczaka, który jest moim idolem jeśli chodzi i o warsztat poetycki, jak i o translacje. Tom warty uwagi, lektury oraz pomocny w nauce języka angielskiego. Dodam, że potrafi również zainspirować - szczerze polecam!

Cudowna książka, która daje do myślenia i wzrusza. Jedna z moich ulubionych, do których będę wracała nie raz...

Cudowna książka, która daje do myślenia i wzrusza. Jedna z moich ulubionych, do których będę wracała nie raz...