Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zapotrzebowanie na literaturę dziecięcą, pomimo z rokrocznego obniżania się poziomu czytelnictwa w Polsce jest wciąż niesłabnące. Na rynku wydawniczym pojawia się wiele nowych publikacji z tego gatunku. A rodzice poza klasycznymi utworami, poszukują coraz częściej również współczesnych bajek znanych lub mniej znanych autorów. Jedną z nowości z gatunku literatury dziecięcej jest książka Cztery koty na dwa psoty (Armagraf, Krosno 2018) autorstwa Bożeny Czarnoty, opolskiej poetki, bajkopisarki, autorki takich pozycji jak m.in. Nie tylko kocie sprawki (Armagraf, Krosno 2014) czy O pchłach, które miód ukradły (Białe Pióro, Warszawa 2017).

Najnowsza publikacja autorki zawiera w sobie ponad 70 rymowanych wierszyków, którym towarzyszą ilustracje autorstwa Barbary Pingot. Urokliwym dodatkiem do książki są odciski psich łap widoczne niemal na każdej stronie. Wiersze, jakie znajdujemy w książce Cztery koty na dwa psoty, charakteryzują się formą rymowaną, co jest cechą charakterystyczną stylu Bożeny Czarnoty. Każdy z utworów opowiada krótką historyjkę stworzonej przez autorkę postaci, najczęściej są nimi zwierzęta, które przeżywają przeróżne zabawne przygody. Poza głównymi postaciami kotów, którym towarzyszą tytułowe psoty, mamy jeszcze bociany czyniące wiosnę, misia, który poza wpadaniem w tarapaty, poszukiwał przyjaciół do miodku, a nawet pojawiają się zebra strojnisia i słonik marzyciel. Poza postaciami zwierzęcymi, mamy też postacie ludzkie, jak choćby małego Jasia, którego wszędzie jest pełno, Anię, budującą domek ze słomek, czy babcię, która swoją osobą przypomina o ważnym dniu, jakim jest Dzień Babci.

Z utworów zamieszczonych w książce Cztery koty na dwa psoty, wyłaniają się poza akcentami humorystycznymi, również kwestie dydaktyczne. Autorka poprzez wspomnianego misia uczy jak budować relacje przyjacielskie:

Mały miś chciał przyjaciół mieć już dziś.
Lecz to nie jest wcale łatwa sprawa.
Rzekł mu tata: patrz, misiu – jak widzisz,
przyjaciół nie wytrząśniesz z rękawa.

Zwracając jednak uwagę, że do niektórych relacji powinniśmy podchodzić ostrożnie, a nawet, że nie każdy może być naszym prawdziwym przyjacielem:

Po tym poznasz, kochany, niestety,
że nie w każdym ma miś przyjaciela.
Choć do miodku są zawsze komplety,
to znikają, gdy coś ci doskwiera.

Tylko kilku zostanie ci w łapce.
Wiernych tobie i możesz im ufać.
Co pomogą ci w każdej pułapce,
możesz liczyć i zawsze wysłuchać

Pisze też o konsekwencjach przemijania czasu, którego następstwem są zmieniające się pory roku, o tym, jak ważne by być sobą bez podążania za modami czy o tym, jak ważne jest to, by dbać o higienę osobista, idąc za maksymą – jak Cię widzą, tak Cię piszą, czego przykładem jest wiersz Miej dobre chęci:

Niech cię nie brzydzi grzebień i szczotka,
bo miło czystą osobę spotkać.
Inna zupełnie z tobą rozmowa,
gdy brudnych rączek nie musisz chować.

Na uwagę zasługuje jeszcze wiersz Telepies, który porusza kwestie zbyt długiego przesiadywania przed ekranem telewizora:

Wiecie dzieci, jak to jest,
był raz sobie Telepies.
Tak nazwało go podwórko,
bo się w ekran gapił w kółko.

Krótki spacer po dworze,
gdy był w dobrym humorze.
Potem znów – hyc na fotel,
tak było co sobotę.

(…)

Nic, tylko by się gapił,
nic więcej nie potrafi?
Wprzód za szpakiem by pobiegł,
ruch jest dobry na zdrowie.

Zajmując się samą treściową zawartością książki, należy jeszcze nadmienić, iż w utworach Bożeny Czarnoty zauważalna jest inspiracja twórczością takich znamienitych autorów wierszyków dla dzieci, jak Julian Tuwim czy Jan Brzechwa. Ten fakt nie zaskakuje, ponieważ klasyka literatury dziecięcej niezmiennie wiedzie prym w swoim gatunku, będąc fundamentem, na którym bazują współcześni autorzy. Jednak próżno doszukiwać się w twórczości Bożeny Czarnoty kalk wspomnianych autorów. Skojarzenie nasuwa się z ujęcia poszczególnych tematów, poruszanych w utworach autorki, jak choćby w przypadku wierszyka W kąpieli. Kto się wybieli?

Kto w kąpieli się wybieli,
może ty mi właśnie powiesz?
Ten, kto marzył o niedzieli,
czy ten z czarną myślą w głowie.

No, kto mi odpowie ładnie?
Kto w kąpieli się wybieli?
Kto na pomysł dobry wpadnie,
kto wyjaśnić się ośmieli

(…)

czy w utworze Dyktando, czyli piszę słówka, w którym to wyczuwalna jest inspiracja Lokomotywą Juliana Tuwima. W wierszu tym w interesujący i humorystyczny sposób Bożena Czarnota, skryła wspomniany wcześniej dydaktyzm, zachęcając do nauki języka polskiego:

Dyktando, czyli piszę słówka

Jedzie ciuchcia z Pomiechówka,
w niej jałówka: „mądra główka”.
Drugi wagon – dla papugi,
pociąg nie jest wcale długi.

Trzeci wagon – w nim dwa muły,
co na ludzi patrzą z góry.
W czwartym świeci się żarówka,
bo w nim czyta powieść sówka.

Piąty, rudy – w nim wiewiórki,
usypiają swoje córki.
Szósty wagon dla borsuka,
który wiecznie czegoś szuka.

Siódmy wagon, nie do pary,
wybrał w podróż bawół stary.
Ósmy wagon jest na łosie,
które mają wszystko w nosie.

A w dziewiątym cztery kąty –
zajął właśnie lew, król Monty.
Zaś w dziesiątym – kurnik w ruchu,
zabrał kury, kogut Puchuś.

Czy podoba się bajeczka?
W niej słów trudnych sporo mieszka.
Usiądź ładnie i, ze słuchu,
pisz bez błędów, mały zuchu

Podsumowując. Książka Bożeny Czarnoty Cztery koty na dwa psoty, to przyjemna lektura do czytania przez dzieci, jak i rodziców. A wspomniane barwne ilustracje Barbary Pingot tym bardziej zachęcają do sięgnięcia po lekturę. Polecam zarówno tym, którzy wprowadzają dopiero swoje dziecko w świat wierszyków dla dzieci, jak i tych, które już samodzielnie czytają.

Zapotrzebowanie na literaturę dziecięcą, pomimo z rokrocznego obniżania się poziomu czytelnictwa w Polsce jest wciąż niesłabnące. Na rynku wydawniczym pojawia się wiele nowych publikacji z tego gatunku. A rodzice poza klasycznymi utworami, poszukują coraz częściej również współczesnych bajek znanych lub mniej znanych autorów. Jedną z nowości z gatunku literatury dziecięcej...

IMPROWIZACJA W TEATRZE CODZIENNOŚCI

Opublikowane 12 sierpnia 2018 przez Anna Jakubczak vel RattyAdalan w recenzje
W swoim życiu niejednokrotnie jesteśmy zmuszeni improwizować, niezależnie czy jesteśmy na rodzinnym obiedzie, na ulicy, w podróży, w sklepie, w szkole czy w pracy. Każdemu z nas niejednokrotnie zdarzają się sytuacje lub rozmowy, na które nie jesteśmy przygotowani, i w wypadku których, nierzadko jesteśmy zmuszeni do spontanicznych reakcji. Dla wszystkich, którzy chcieliby nauczyć się sztuki improwizacji i zawsze mieć przygotowanego przysłowiowego asa w rękawie, powstała książka Praktyczna improwizacja. Jak techniki improwizacji mogą usprawnić każdy aspekt Twojego życia autorstwa Artura Króla i Michała Mącznika


Ten mini-poradnik, bo z pewnością tak można określić tę książkę, to krótki zbiór praktycznych ćwiczeń i technik improwizacyjnych mieszczący się w niemal 200 stronach. Książka charakteryzuje się prostym stylem wypowiedzi, w który niekiedy wplątane są zabawne anegdoty. Nie znajdzie się w niej trudnych pojęć retorycznych, dzięki czemu jest przyswajalna niemal dla każdego. I co zauważalne jest od samego początku lektury, autorzy tak skonstruują swój przekaz, jakby od początku chcieli zbudować przyjacielską więź z czytelnikiem. Przez większą część książki skupia się na tym, aby przekazać odbiorcy w jaki sposób rozwijać swoją kreatywność, pobudzić się do myślenia i nauczenia się działania „tu i teraz”, wykształcenia nawyku improwizacji bez obawy zaskoczenia. Wyjaśniają również czym jest improwizacja, a z czym błędnie ją kojarzymy. Wychodząc poza jej sceniczno-humorystyczne rozumienie. Poprzez swoje rady pozwalają zrozumieć, że w sytuacjach, w których zmuszeni jesteśmy do spontanicznych reakcji, najważniejsza jest nasza pewność siebie, umiejętność odnalezienia się i świadomość, że nie na wszystko możemy mieć wpływ. Nie brakuje również poruszenia tematu radzenia sobie z lękami czy porażkami, co wydaje mi się najważniejszą kwestią tegoż poradnika. Miło zaskoczył mnie poruszony przez autorów temat utrzymywania kontroli nad wszystkimi aspektami życia, którą stosuje wiele osób, właśnie w strachu przed porażką lub okazaniem słabości. Jest to według mnie najciekawszy motyw poruszony w książce. Jest to na pewno budujące i ciekawe, ale… - więcej na stronie https://annajakubczak.wordpress.com/2018/08/12/improwizacja-w-teatrze-codziennosci/

IMPROWIZACJA W TEATRZE CODZIENNOŚCI

Opublikowane 12 sierpnia 2018 przez Anna Jakubczak vel RattyAdalan w recenzje
W swoim życiu niejednokrotnie jesteśmy zmuszeni improwizować, niezależnie czy jesteśmy na rodzinnym obiedzie, na ulicy, w podróży, w sklepie, w szkole czy w pracy. Każdemu z nas niejednokrotnie zdarzają się sytuacje lub rozmowy, na które nie jesteśmy...

MYŚL KREATYWNIE

Oczywistą kwestią w budowaniu relacji w zespole i osiąganiu wysokich wyników jest umiejętność komunikacji, wzbudzania kreatywności i zarządzania grupą. Dr Aneta Chybicka psycholog i coach bizensu w swojej książce OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie przedstawia autorskie techniki pobudzania do kreatywnego i niesztampowego myślenia. Jak czytamy na okładce To poradnik napisany przez praktyka dla praktyków. A jak to wygląda w rzeczywistości? Przekonajcie się czytając powyższą recenzję.


Autora recenzowanego przeze mnie poradnika jest zawodowym trenerem i psychologiem z szerokim doświadczeniem zdobywanym zarówno w Polsce, jak i za granicą pracując dla wielu międzynarodowych firm. Od wielu lat profesjonalnie zajmuje się szkoleniami grup pracowniczych różnego rodzaju branż. Jest autorką prac naukowych, ale również książek z zakresu psychologii pozytywnego myślenia, pobudzania kreatywności i innowacji takich jak: Otwarty umysł czy Psychologia twórczości grupowej. OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie jest jej najnowszą publikacją.

Książka już od samego początku wydaje się być bardziej praktyczna niż teoretyczna. Po brzegi została zapełniona różnorodnymi ćwiczeniami pobudzającymi kreatywne myślenie, które pogrupowane są w 6 tematycznych reguł. Niektóre z nich mają pomóc nam zrozumieć z jakimi osobami i dlaczego pracuje nam się najlepiej, czyli poznać naszą umiejętność współpracy i ludyczności, czyli podejścia do innych, a co za tym idzie, tworzenia relacji. Ale również wyjaśniają jak wpływać na atmosferę w pracy, aby wspomagać innowaacyjność i budowanie więzi między członkami zespołu. Radzi też jak technikami kreatywnego myślenia podchodzić do niespodziewanych problemów i wykorzystać je na korzyść grupy.

W tym wypadku ciekawa stała się dla mnie opisana przez autorkę Technika 635, polega ona na próbie rozwiązania danego problemu przez muzykę – grupa zamiast uczestniczyć w wielogodzinnej naradzie, w której nie zawsze każdy ma równy głos w sprawie, ma za zadanie do wybranego utworu muzycznego słuchanego przez zespół, napisać scenariusz, do którego każdy uczestnik dopisuje jedno zdanie. W takim działaniu rezultatem ma być opowiadanie, które rozwija każda następna osoba po swoim poprzedniku, w taki sposób, aby było ono zwięzłe i sensowne. Dzięki czemu każdy członek grup bierze pełny udział w zadaniu. Ma to na celu rozwianie napięcia i wzbudzenie gotowości do dalszej pracy. Innym sposobem wykorzystania techniki jest opisanie przez każdego członka zespołu rozwiązania problemu, który rozwija następna osoba. - więcej na stronie https://annajakubczak.wordpress.com/2018/08/12/mysl-kreatywnie/

MYŚL KREATYWNIE

Oczywistą kwestią w budowaniu relacji w zespole i osiąganiu wysokich wyników jest umiejętność komunikacji, wzbudzania kreatywności i zarządzania grupą. Dr Aneta Chybicka psycholog i coach bizensu w swojej książce OUTSIDE THE BOX. Jak myśleć i działać kreatywnie przedstawia autorskie techniki pobudzania do kreatywnego i niesztampowego myślenia. Jak czytamy...