Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po przeczytaniu tej książki zastanawiałam się, jak wychowywać dzieci, jak uczyć młodzież, aby nie zachowała się jak Palacio, widząc dziewczynkę z deformacją twarzy. Czyli nie uciekała z przerażeniem i wstydem jednocześnie (jej dziecko w wózku po prostu zaczęło płakać z przerażenia). Bo to dlatego Palacio zdecydowała się napisać tą wspaniałą książkę. I jedyne rozwiązanie, jakie przychodzi mi do głowy, to konfrontacja (czyli klasy koedukacyjne) i lekcje z tolerancji, poszanowania drugiego człowieka. Zwłaszcza zupełnie innego. W czasach, gdy tak bardzo się w Polsce dzielimy, wyróżniamy lepsze i gorsze "sorty" chyba takie lekcje przydałyby się też dorosłym. Bo łatwo na LC zachwycać się 10-letnim chłopcem z deformacją twarzy i wmawiać sobie, że my byśmy nie odwrócili wzroku, nie wyśmiewali się, a zauważyli wyjątkowość, inteligencję i humor chłopca i zaprzyjaźnili się z nim, podczas gdy na forach wyzywamy się wzajemnie, wpisujemy pełne jadu komentarze tylko dlatego, że ktoś myśli inaczej, uważa inaczej, na kogo innego będzie głosował w wyborach.

Po przeczytaniu tej książki zastanawiałam się, jak wychowywać dzieci, jak uczyć młodzież, aby nie zachowała się jak Palacio, widząc dziewczynkę z deformacją twarzy. Czyli nie uciekała z przerażeniem i wstydem jednocześnie (jej dziecko w wózku po prostu zaczęło płakać z przerażenia). Bo to dlatego Palacio zdecydowała się napisać tą wspaniałą książkę. I jedyne rozwiązanie,...

Polecam każdemu. Bralczyk mój Mistrz. Napisane z wdziękiem, dowcipem. Inteligentne i ciekawe. Świetne na wakacjach do chwalenia się znajomym kolejnym super arcyciekawym słowem.

Polecam każdemu. Bralczyk mój Mistrz. Napisane z wdziękiem, dowcipem. Inteligentne i ciekawe. Świetne na wakacjach do chwalenia się znajomym kolejnym super arcyciekawym słowem.

Dotrzymała słowa w każdej kwestii. Kobieta-historia.

Dotrzymała słowa w każdej kwestii. Kobieta-historia.