Jesteśmy społecznością, która kocha książki

(...) współczucie budzi się dopiero w chwili, gdy rozpoznajemy siebie w drugim człowieku, gdy uświadamiamy sobie, iż wszystko co dotyczy innego człowieka, może się przydarzyć również nam, dokładnie z taką samą siłą, z taką samą brutalnością. Dopiero, gdy uświadamiamy sobie, że nic nas nie chroni, że możemy upaść równie nisko - wyłącznie wtedy - może się obudzić współczucie. Współczucie to nic innego jak strach o siebie.

(...) współczucie budzi się dopiero w chwili, gdy rozpoznajemy siebie w drugim człowieku, gdy uświadamiamy sobie, iż wszystko co dotyczy innego człowieka, może się przydarzyć również nam, dokładnie z taką samą siłą, z taką samą brutalnością. Dopiero, gdy uświadamiamy sobie, że nic nas nie chroni, że możemy upaść równie nisko - wyłącznie wtedy - może się obudzić współczucie. Wsp...

Kochała go na mnóstwo różnych sposobów w różnych momentach ich życia i naprawdę chciała, żeby to, co ich teraz łączyło, trwało dalej. Chyba. Jednak zawsze wracała do tego samego punktu: samej było jej znacznie lepiej, samotność przychodziła jej z większą naturalności. Wiodła życie rozmyślnie samotne, a jeśli czasami jej to doskwierało, wiedziała, jak tę przeszkodę pokonać. Nawet lepiej- wiedziała, jak się w niej zanurzyć i korzystać z jej wyjątkowych zalet.

Kochała go na mnóstwo różnych sposobów w różnych momentach ich życia i naprawdę chciała, żeby to, co ich teraz łączyło, trwało dalej. Chyba. Jednak zawsze wracała do tego samego punktu: samej było jej znacznie lepiej, samotność przychodziła jej z większą naturalności. Wiodła życie rozmyślnie samotne, a jeśli czasami jej to doskwierało, wiedziała, jak tę przeszkodę pokonać. N...

Miłość, bijatyka i trochę wina. Wtedy człowiek jest zawsze młody, zawsze szczęśliwy.

Miłość, bijatyka i trochę wina. Wtedy człowiek jest zawsze młody, zawsze szczęśliwy.

To dzisiaj. Dzisiaj coś mogłoby się wydarzyć. Coś ważnego. Coś, co odwróciłoby bieg jej życia, rozdzielająca kropka, cezura zapisana od kilku tygodni w jej kalendarzu czarnym atramentem. Jakieś wielkie wydarzenie wyczekiwane niczym ratunek na pełnym morzu.

To dzisiaj. Dzisiaj coś mogłoby się wydarzyć. Coś ważnego. Coś, co odwróciłoby bieg jej życia, rozdzielająca kropka, cezura zapisana od kilku tygodni w jej kalendarzu czarnym atramentem. Jakieś wielkie wydarzenie wyczekiwane niczym ratunek na pełnym morzu.

Kolor pojawia się, kiedy porzucamy szarości, a dopóki nie pozbędziemy się resztek smutku, nie można ubarwić życia. I choćby ktoś niestrudzenie próbował ukryć prawdę, zamalowywać je kolejnymi warstwami koloru, ubierać się w czerwienie, pomarańcze czy zielenie, spojrzenie zawsze zdradzi smutek i żal. Tylko na czystym białym płótnie można stworzyć nowy obraz. Nie można żyć szczęśliwie na brudnopisie, trzeba wziąć czyste płótno i zacząć od nowa.

Kolor pojawia się, kiedy porzucamy szarości, a dopóki nie pozbędziemy się resztek smutku, nie można ubarwić życia. I choćby ktoś niestrudzenie próbował ukryć prawdę, zamalowywać je kolejnymi warstwami koloru, ubierać się w czerwienie, pomarańcze czy zielenie, spojrzenie zawsze zdradzi smutek i żal. Tylko na czystym białym płótnie można stworzyć nowy obraz. Nie można żyć sz...

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Kiedy wychodzisz na ulicę, powtarzasz w głowie to zdanie: znaleźliście słowo, którego mi brakowało. Na tym powinna polegać praca pisarza: znajdować słowa, których brakuje innym.

Kiedy wychodzisz na ulicę, powtarzasz w głowie to zdanie: znaleźliście słowo, którego mi brakowało. Na tym powinna polegać praca pisarza: znajdować słowa, których brakuje innym.

Ludzie, których miłość jest większa niż uczucie otrzymywane w zamian, w końcu zawsze stają się ciężarem.

Ludzie, których miłość jest większa niż uczucie otrzymywane w zamian, w końcu zawsze stają się ciężarem.

Rana zadana przez miłość zawiera w sobie wszystkie milczenia, porzucenia, żale, wszystko to z biegiem lat się kumuluje, tworząc ogólny nieokreślony ból. Rana zadana przez miłość niczego wszak nie obiecuje: ani potem, ani gdzie indziej.

Rana zadana przez miłość zawiera w sobie wszystkie milczenia, porzucenia, żale, wszystko to z biegiem lat się kumuluje, tworząc ogólny nieokreślony ból. Rana zadana przez miłość niczego wszak nie obiecuje: ani potem, ani gdzie indziej.

... Lizbona była ojczyzną jego duszy, jedyną możliwą ojczyzną z tych, w których rodzą się obcokrajowcy. Także z tych, które wybierają, aby w nich żyć i umrzeć jako odszczepieńcy.

... Lizbona była ojczyzną jego duszy, jedyną możliwą ojczyzną z tych, w których rodzą się obcokrajowcy. Także z tych, które wybierają, aby w nich żyć i umrzeć jako odszczepieńcy.

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemnej starości, mogę pani przysiąc, Tereso, że pośpiech jest nic niewarty. Trzeba umieć cierpliwie czekać...

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemne...

Gdybym był w pana wieku, starałbym się nie marnować czasu. Każda minuta, która przecieka nam między palcami, jest stracona na zawsze.

Gdybym był w pana wieku, starałbym się nie marnować czasu. Każda minuta, która przecieka nam między palcami, jest stracona na zawsze.

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemnej starości, mogę pani przysiąc, Tereso, że pośpiech jest nic niewarty. Trzeba umieć cierpliwie czekać...

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemne...