Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kochała go na mnóstwo różnych sposobów w różnych momentach ich życia i naprawdę chciała, żeby to, co ich teraz łączyło, trwało dalej. Chyba. Jednak zawsze wracała do tego samego punktu: samej było jej znacznie lepiej, samotność przychodziła jej z większą naturalności. Wiodła życie rozmyślnie samotne, a jeśli czasami jej to doskwierało, wiedziała, jak tę przeszkodę pokonać. Nawet lepiej- wiedziała, jak się w niej zanurzyć i korzystać z jej wyjątkowych zalet.

Kochała go na mnóstwo różnych sposobów w różnych momentach ich życia i naprawdę chciała, żeby to, co ich teraz łączyło, trwało dalej. Chyba...

Miłość, bijatyka i trochę wina. Wtedy człowiek jest zawsze młody, zawsze szczęśliwy.

Miłość, bijatyka i trochę wina. Wtedy człowiek jest zawsze młody, zawsze szczęśliwy.

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemnej starości, mogę pani przysiąc, Tereso, że pośpiech jest nic niewarty. Trzeba umieć cierpliwie czekać...

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja te...

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja też się śpieszyłem, zawsze wszystko chciałem zrobić jak najszybciej. Jak najprędzej zjeść, zacząć biegać, prowadzić samochód, dorastać, obchodzić kolejne urodziny! To ostatnie wydaje mi się najbardziej absurdalne. Teraz, z wcale nieprzyjemnej starości, mogę pani przysiąc, Tereso, że pośpiech jest nic niewarty. Trzeba umieć cierpliwie czekać...

Tajemnica egzystencji leży w pewności siebie. Trzeba umieć cierpliwie czekać, trzeba umieć czekać...- powtórzył jak mantrę. Wie pani, ja te...

Samotność nie jest wcale najgorsza. Najgorzej, gdy zapomina o nas ktoś, kto na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Samotność nie jest wcale najgorsza. Najgorzej, gdy zapomina o nas ktoś, kto na zawsze pozostanie w naszej pamięci.

Ludzie, ogólnie rzecz biorą, żyją sparaliżowani strachem. To największa przeszkoda na drodze do szczęścia. Tereso, nikt nie przeżyje życia za panią. Proszę przestać krążyć w kółko i wspinać się na wymarzony szczyt.Proszę odejść! Pofrunąć!

Ludzie, ogólnie rzecz biorą, żyją sparaliżowani strachem. To największa przeszkoda na drodze do szczęścia. Tereso, nikt nie przeżyje życia z...

Kolor pojawia się, kiedy porzucamy szarości, a dopóki nie pozbędziemy się resztek smutku, nie można ubarwić życia. I choćby ktoś niestrudzenie próbował ukryć prawdę, zamalowywać je kolejnymi warstwami koloru, ubierać się w czerwienie, pomarańcze czy zielenie, spojrzenie zawsze zdradzi smutek i żal. Tylko na czystym białym płótnie można stworzyć nowy obraz. Nie można żyć szczęśliwie na brudnopisie, trzeba wziąć czyste płótno i zacząć od nowa.

Kolor pojawia się, kiedy porzucamy szarości, a dopóki nie pozbędziemy się resztek smutku, nie można ubarwić życia. I choćby ktoś niestrud...

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, ż...

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, że tylko mały procent ludzi na świecie ma tak dobrze jak my w naszej POLSCE, na którą tyle potrafimy narzekać".

Dużo nauczyła nas ta podróż... dzięki niej doceniliśmy, jakie mieliśmy szczęście, rodząc się na naszym kawałku globu. Bo prawda jest taka, ż...